Μετά τις εισηγητικές τοποθετήσεις του Προέδρου του Αγροτικού Συλλόγου κου Χαράλαμπου Τσιβίκα και του Προέδρου του σωματείου Ρητινοκαλλιεργητών κου Βαγγέλη Γεωργαντζή, ακολούθησαν ερωτήσεις δημοσιογράφων και στη συνέχεια πήραν το λόγο εκπρόσωποι φορέων της περιοχής.
Στην σύσκεψη έλαβαν μέρος εκπρόσωποι των εξής φορέων: Εργατικό Κέντρο Εύβοιας παρουσία του προέδρου του κου Κούκουρα, σωματείο Ρητινοκαλλιεργητών – Δασεργατών Νομού Ευβοίας, Αγροτικός Σύλλογος Μαντουδίου Λίμνης Αγίας Άννας, Μελισσοκομικός Συνεταιρισμός Ιστιαίας, Κτηνοτροφικός Συνεταιρισμός «Αγγελής Γοβιός», Πολιτιστικός Σύλλογος Ροβιών, Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Δημοτικού Σχολείου Αιδηψού, Εμπορικός Σύλλογος Ιστιαίας, Επιτροπή αγώνα πυρόπληκτων Βασιλικών – Ψαροπουλίου Τσαπουρνιάς, επίσης εργαζόμενοι, αγρότες, επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι από διάφορους χώρους και περιοχές.
Όλες οι ομιλίες ανέδειξαν το κύριο ζήτημα, πως ένα χρόνο μετά την καταστροφική πυρκαγιά η κατάσταση για τους πυρόπληκτους όλων των κλάδων της περιοχής είναι δραματική.
Τα όσα μέτρα τελικώς έχουμε εφαρμοστεί ως αποτέλεσμα των αγώνων και της πίεσης που ασκήσαμε, παραμένουν πολύ πίσω από τις ανάγκες και τις διεκδικήσεις του λαού της περιοχής.
Εκφράστηκε η σοβαρή ανησυχία για τα μηδαμινά ουσιαστικά αντιπλημμυρικά έργα που θέτουν σε κίνδυνο τα χωριά μας, την ζωή και την περιουσία του λαού μας. Επίσης εκφράστηκε η καταδίκη για το λεγόμενο σχέδιο ανασυγκρότησης της κυβερνητικής επιτροπής Μπένου, καθώς το σχέδιο αυτό δεν αφορά τις ανάγκες και τις αγωνίες του λαού της Βόρειας Εύβοιας.
Είναι κοινή πεποίθηση όλων, ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα μέχρι την οριστική δικαίωση μας, για όλα τα αιτήματα μας.
Συνεχίζουμε τον αγώνα για να ζήσουμε στον τόπο μας. Ο αγώνας μας που φύτρωσε στα καμένα, θα συνεχίσει να αναπτύσσεται και θα απλώνει κλαριά.
Σε αυτόν στηριζόμαστε για να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας με αξιοπρέπεια, για να αναγεννηθεί το δάσος που για μας ήταν κομμάτι της ζωή μας. Θα τα καταφέρουμε!
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΙΣΗΓΗΤΙΚΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ ΠΥΡΟΠΛΗΚΤΩΝ, ΛΙΜΝΗ 10/8
Αγαπητοί φορείς, συνάδελφοι και συναδέλφισσες, συγχωριανοί, δημοσιογράφοι που καλύπτετε την σημερινή μας συνέντευξη, σας ευχαριστούμε όλους για την σημερινή συμμετοχή σας
Πραγματοποιούμε σήμερα 10 Αυγούστου αυτή την συνέντευξη για να καταγράψουμε την σημερινή κατάσταση στην πυρόπληκτη Βόρεια Εύβοια μετά και τις περσινές καταστροφικές πυρκαγιές όπως αυτή είναι πραγματικά, για να περάσουμε το μήνυμα μας ότι ο λαός της Βόρειας Εύβοιας συνεχίζει με το κεφάλι ψηλά τον αγώνα για να μείνει στον τόπο του.
Και θέλουμε να το κάνουμε αυτό, διότι όλο αυτό το διάστημα, αλλά και ιδιαίτερα αυτή τη περίοδο έχουν ακουστεί πολλά ψέματα κυρίως από κυβερνητικά στελέχη σχετικά με την κατάσταση που αντιμετωπίζουμε σήμερα ο λαός της Εύβοιας, σχετικά με τα μέτρα που πάρθηκαν μέχρι τώρα, σχετικά με το τι μέλλει γενέσθαι.
Δυστυχώς αυτές οι ημέρες που περνάμε τώρα, είναι μια τραγική επέτειος για το πολύπαθο λαό της Βόρειας Εύβοιας, καθώς ολοκληρώνεται ένας χρόνος από την καταστροφική πυρκαγιά, όμως είναι διάστημα ικανό για να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας, να κάνουμε ένα πρώτο λογαριασμό. Πριν όμως μπούμε στο λογαριασμό θέλουμε ξεκινώντας να θέσουμε το εξής ζήτημα:
Χαιρετίζουμε τους μεγαλειώδεις αγώνες του λαού της περιοχής, που ένα χρόνο τώρα δεν έχουν σταματήσει ούτε λεπτό. Χαιρετίζουμε την αλληλεγγύη που εκδηλώθηκε απλόχερα από το Ελληνικό λαό και τους εργαζόμενους μέσω των σωματείων τους, των συλλόγων τους από την πρώτη μέρα μέχρι και σήμερα.
Χαιρετίζουμε άλλη μια φορά όλους όσοι έδωσαν την μάχη με την πυρκαγιά και την κατάσβεσή της, αψηφώντας τις κυβερνητικές οδηγίες, υπερβάλλοντας και θέτοντας εαυτούς σε κίνδυνο προκειμένου να σωθούν τα χωριά μας.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες μάθαμε να απλώνουμε το χέρι στον διπλανό για να σηκωθεί, να αγωνιζόμαστε ο ένας πλάι στον άλλο, να μην περιμένουμε από «σωτήρες» αλλά να στηριζόμαστε στον ίδιο μας τον αγώνα. Αυτά ήταν εξάλλου όσα έσωσαν σπίτια και χωριά από τη φωτιά, αυτά ήταν που μας κράτησαν όρθιους αυτό το χρόνο.
Από την πρώτη στιγμή, τις ημέρες της φωτιάς, αλλά και στη συνέχεια οργανώθηκε ένας πολύ σημαντικός αγώνας που ανέδειξε τα πραγματικά προβλήματα που δημιουργήθηκαν, που έθεσε τις βάσεις των διεκδικήσεων των πυρόπληκτων. Ένας αγώνας που απλώθηκε από χωριό σε χωριό, δημιουργώντας αλυσιδωτά επιτροπές αγώνα πυρόπληκτων που ανέλαβαν την οργάνωση του αγώνα, μαζί με την καθοριστική συμβολή του σωματείου Ρετσινάδων και του Αγροτικού συλλόγου Μαντουδίου Λίμνης Αγίας Άννας.
Ο αγώνας αυτός είχε μικρούς και μεγάλους σταθμούς, πολλές μάχες και παρουσίες σε διάφορα μέρη και τόπους,
Στην Αθήνα, στην Στροφυλλιά, στην Αγία Άννα, στην Αιδηψό πρόσφατα, στην Χαλκίδα, στην Ιστιαία, στην Λίμνη αλλά και αλλού. Ξεχωρίζουμε βεβαίως το μεγαλειώδες συλλαλητήριο στην Στροφυλλιά που έθεσε με το ψήφισμα του τη βάση των διεκδικήσεων μας, αλλά και το συλλαλητήριο στην Αθήνα που πήρε πανελλαδικά χαρακτηριστικά μαζί και με άλλους πληγέντες ανά την Ελλάδα.
Η συντονιστική επιτροπή αγώνα οργάνωσε αυτόν τον αγώνα, ήταν η ψυχή του, κατάφερε να ενώσει τις διεκδικήσεις όλων των πυρόπληκτων, από κάθε φορέα, από κάθε σύλλογο -κλάδο, χωριό και κωμόπολη, σε έναν ενιαίο αγώνα που έφερε πολλά αποτελέσματα.
Ο αγώνας αυτός στράφηκε βεβαίως εναντίον της κυβέρνησης που έχει την κύρια ευθύνη, αλλά και απέναντι στις πολιτικές που εφάρμοσαν και άλλα κόμματα που κυβέρνησαν και είχαν ευθύνη για αυτό που συνέβη ως συνέχεια της πολιτικής τους.
Ένα πρώτο ζήτημα που θέλουμε να θέσουμε είναι ότι δυστυχώς επιβεβαιωθήκαμε σχετικά με την εκτίμηση μας, ότι οι περσυνές πυρκαγιές ήταν αποτέλεσμα της πολιτικής που εφαρμόζεται στην χώρα μας διαχρονικά. Ότι ήταν ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα που οφείλεται στην ελλιπή αντιπυρική θωράκιση με ευθύνη των κυβερνήσεων.
Δυστυχώς επιβεβαιωθήκαμε διότι και φέτος μέχρι τώρα έχουν καεί χιλιάδες στρέμματα δάσους παρά την δική μας πικρή πείρα, χιλιάδες στρέμματα δάσους ακόμα και λίγα χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο της Αθήνας στην Πεντέλη, στην Λέσβο, στην Αχαΐα και σε πολλές άλλες περιοχές.
Παρά το γεγονός ότι στη χώρα μας ο κίνδυνος πυρκαγιάς είναι μεγάλος, παρά το ότι συμβαίνουν συχνά πυρκαγιές και υπάρχει η σχετική πείρα, συνεχίζεται να γίνεται παρανάλωμα η ζωή και η περιουσία του λαού, ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΙ ουσιαστικά μέτρα προστασίας και κυρίως πρόληψης εκδήλωσης πυρκαγιάς.
Μόλις το 0,04% του κρατικού προϋπολογισμού δαπανάται για την διαχείριση και δασοπροστασία των οικοσυστημάτων, ποσό 75 εκατομμυρίων ευρώ, την ίδια στιγμή που για την ενοικίαση εναέριων μέσων ο λαός πληρώνει 700 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή δέκα φορές περισσότερο για την καταστολή της φωτιάς, που όλοι ξέρουμε πως αν αυτή μεγαλώσει δεν σβήνει εύκολα ούτε με εναέρια ούτε με επίγεια.
Τα 4000 οργανικά κενά στις πυροσβεστικές υπηρεσίες μαρτυρούν επίσης το ίδιο. Αυτό τεκμηριώνει πως πρόκειται για προδιαγεγραμμένο έγκλημα για το οποίο ο λαός, οι φορείς του, οι ίδιες οι πυροσβεστικές υπηρεσίες κρούουν κάθε φορά τον κώδωνα του κινδύνου.
Αντίστοιχη είναι η κατάσταση και στη Βόρεια Εύβοια, στους δικούς μας δήμους φέτος, που παρά το ότι κάηκε μεγάλο μέρος, οι φετινές χρηματοδοτήσεις ήταν ακόμα περισσότερο μειωμένες σε σχέση με πέρυσι ενώ έχει μείνει σημαντικό μέρος δασικών εκτάσεων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τη φετινή χρονιά η κάλυψη κενών στο πυροσβεστικό κλιμάκιο Μαντουδίου, έγινε με μεταφορά προσωπικού από το κλιμάκιο της Ιστιαίας (μόνιμων και εποχικών) ενώ θα έπρεπε να γίνουν καινούργιες προσλήψεις. Ο εξοπλισμός παραμένει απαρχαιωμένος, το προσωπικό είναι με ελλείψεις ακόμα και σε εξοπλισμό. Το αιτιολογικό που προβάλλεται ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμα κονδύλια και χρήματα για προσλήψεις, για δαπάνες σχετικές με την πολιτική προστασία έχει καταρριφθεί πάμπολλες φορές.
Μόλις πριν λίγους μήνες η χώρα μας πήρε την πρωτιά ως χώρα μέλος του ΝΑΤΟ σχετικά με τις δαπάνες για εξοπλισμό επί του προϋπολογισμού τους. Φιγουράρει στην πρώτη θέση των χωρών του ΝΑΤΟ με τις περισσότερες δαπάνες σε ποσοστό του ΑΕΠ (3,6%).
Την ίδια στιγμή που ξοδεύονται δισεκατομμύρια για δαπάνες του ΝΑΤΟ, δεν περισσεύει ευρώ για ενίσχυση των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών με μόνιμο προσωπικό, για εξοπλισμό σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες. Αυτό δεν είναι καινούργιο ζήτημα βεβαίως, συνδέεται με τη λογική κόστους οφέλους που επιτάσσει η ΕΕ και στηρίζει η κυβέρνηση, που λέει ότι το όφελος από τέτοιες δαπάνες δεν είναι επαρκές και άρα δεν είναι επιλέξιμες.
Προδιαγεγραμμένο έγκλημα θα είναι λοιπόν και η επόμενη πυρκαγιά που θα ξεσπάσει στη περιοχή μας, είτε στο δάσος του Τελεθρίου, είτε στο δάσος της Λιχάδας, είτε στο δάσος στο Προκόπι και κάτω, γιατί η πολιτική που εφαρμόζεται είναι το εύφλεκτο υλικό για να έχουμε όμοια τραγικά αποτελέσματα.
Ένα δεύτερο ζήτημα που θέλουμε να θέσουμε είναι σχετικά με τις διεκδικήσεις και τις αποζημιώσεις του πυρόπληκτου λαού της Βόρειας Εύβοιας, όπως καθορίζεται από το σύνθημα αγώνας για να ζήσουμε στον τόπο μας με αξιοπρέπεια, παίρνοντας πίσω την ζωή μας, που κάηκε.
Στο μεγάλο συλλαλητήριο της Στροφυλλιάς υπερψηφίστηκαν από το λαό της περιοχής, σημαντικά, βασικά και δίκαια αιτήματα.
1ο ΑΙΤΗΜΑ
100% αποζημιώσεις σε όλους τους πυρόπληκτους, είτε αυτό αφορά καμένες κατοικίες, είτε αυτό αφορά ρητινοκαλλιεργητές, είτε αυτό αφορά αγρότες, κτηνοτρόφους και μελισσοκόμους, είτε αυτό αφορά επαγγελματίες του τουρισμού και του εμπορίου και γενικότερα.
Πως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση ένα χρόνο μετά:
Ρητινοκαλλιεργητές
Θα πει αναλυτικά και ο Πρόεδρος του Σωματείου, συνάδελφος Βαγγέλης Γεωργαντζής, ωστόσο γενικά μπορούμε να πούμε τα εξής: Πληρώθηκαν μέχρι στιγμής μόνο την παραγωγή της ρητίνης που κάηκε με την πυρκαγιά και ένα κομμάτι των αποζημιώσεων από τις καταστροφές με τη ΜΗΔΕΙΑ. Τίποτα περισσότερο.
Ενώ για να ξαναδουλέψουν οι άνθρωποι στο δάσος θα περάσουν 30 χρόνια, θέσαμε το αίτημα για 15ετή απασχόληση με κρατική ευθύνη, η κυβέρνηση απάντησε τελικώς με 7ετές πρόγραμμα το οποίο ξεκίνησε μόλις σήμερα ένα χρόνο μετά..
Στο πρόγραμμα αυτό επιδιώχθηκε αρχικά να μπουν διάφοροι κόφτες σχετικά την ιδιότητα, την εγγραφή στους συνεταιρισμούς, πετώντας έξω σημαντικό κομμάτι. Επομένως συζητάμε για τον βασικότερο κλάδο της περιοχής που ένα χρόνο τώρα είναι χωρίς σταθερό εισόδημα, χωρίς καμία στήριξη.
Το σωματείο ρετσινάδων έχει κάνει αλλεπάλληλες παρεμβάσεις για να γίνουν οι απαραίτητες ρυθμίσεις στο πρόγραμμα, πετυχαίνοντας σημαντικές διορθώσεις, καταργώντας εξαιρέσεις και άλλα ζητήματα που τέθηκαν στην πορεία. Δε θα σταματήσουμε μέχρι να ενταχθούν όλοι οι συνάδελφοι!
Αγρότες, κτηνοτρόφοι, μελισσοκόμοι, καλλιεργήσιμες εκτάσεις
Στον κλάδο αυτόν μπήκαν οι περισσότεροι διαχωρισμοί και κόφτες. Για το μεγαλύτερο μέρος της ελαιοπαραγωγής που κάηκε δεν δόθηκαν αποζημιώσεις. Οι αποζημιώσεις δόθηκαν μόνο στους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες για το 70% των καμένων δέντρων (πάλι κόφτης 30%) στο ύψος των 100ευρώ/δέντρο.
Ποσό που υπολείπεται κατά πολύ σε σχέση με την παραγωγικότητα των δέντρων. Αν αναλογιστούμε ότι ένα μέσης ηλικίας δέντρο ελιάς για να πιάσει την παραγωγή που είχε θέλει σίγουρα 10 χρόνια, το ποσό των 100 ευρώ καλύπτει μόνο τα 2-3 πρώτα χρόνια μετά την πυρκαγιά.
Χιλιάδες ελαιόδεντρα που διατηρούνταν από κατοίκους των χωριών ως συμπληρωματικό εισόδημα, για το λάδι της χρονιάς που λέμε, είναι στον αέρα χωρίς καμία πρόβλεψη μέχρι στιγμής.
Ένας εργαζόμενος δηλαδή στον επισιτισμό που διατηρούσε και 50 ελαιόδεντρα για να βγάζει το λάδι του για την οικογένεια του, πέρα από το γεγονός ότι έχασε μέρος της κύριας δουλειάς του (μείωση τουρισμού, ακρίβεια), πέρασε η φωτιά, έκαψε τα δέντρα του, και δεν αποζημιώνεται για το παραμικρό κλαράκι ελιάς, λες και το έβαλε φωτιά μόνος του ή ευθύνεται αυτός.
Αντίστοιχα στην καλλιέργεια των σύκων στην ευρύτερη περιοχή της Ιστιαίας, ενώ η παραγωγή έχει μείωση περίπου 30-40% λόγω της πυρκαγιάς και των συνθηκών που αυτή δημιούργησε και επηρέασε τις καλλιέργειες δεν έχει προβλεφθεί μέχρι στιγμής το παραμικρό.
Η μόνη αποζημίωση που δόθηκε αφορά αποζημίωση λόγω πανδημίας (ήταν ο μόνος κλάδος που δεν είχε επιδοτηθεί) η οποία από τις υποσχέσεις των 200ευρώ/στρέμμα, έπεσε στα 130 και στο τέλος στα 67ευρώ/στρέμμα τα οποία μεγάλο μέρος καλλιεργητών δεν τα εκταμίευσε καν καθώς παρακρατήθηκε η μη επιστρεπτέα της πανδημίας παρά τις αρχικές υποσχέσεις για διαγραφή των οφειλών των μη επιστρεπτέων στην περιοχή.
Οι κτηνοτρόφοι αποζημιώθηκαν με 40/ανά ζώο οι κατά κύριο επάγγελμα και με 20 οι υπόλοιποι αφού ζητήθηκε να καταμετρηθούν τα κουφάρια των ζώων δυο και τρεις φορές. Ζώα ηλικίας άνω των 5 ετών δεν αποζημιώθηκαν καθώς θεωρήθηκαν μη παραγωγικά. Το μεγαλύτερο μέρος των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων, των αποθηκών, τον αγροτικών εφοδίων, του εξοπλισμού που κάηκαν δεν αποζημιώθηκαν στο παραμικρό.
Το κυριότερο πρόβλημα των ζωοτροφών μετά και τις απαγορεύσεις βόσκησης έμεινε στον αέρα. Έναν χρόνο μετά, μόλις πριν μερικές μέρες δόθηκαν ορισμένες ποσότητες ζωοτροφών με ευθύνη της περιφέρειας.
Το κόστος της προμήθειας ζωοτροφών για έναν χρόνο μέχρι τώρα το επωμίστηκαν οι ίδιοι οι κτηνοτρόφοι χωρίς καμία πρόνοια για αποζημίωση που σε συνδυασμό με την έλλειψη εισοδήματος αλλά και της ανόδου των τιμών λόγω του πολέμου και της ακρίβειας, είναι πολύ μεγάλο
Για τους συνάδελφους μελισσοκόμους δεν προβλέφθηκε καμιά ουσιαστική αποζημίωση, καθώς και εκεί εξαιρέθηκαν όσοι δεν είναι κατά κύριο επάγγελμα.
Εξαιρέθηκαν από τις λιγοστές αποζημιώσεις τα μελίσσια που χάθηκαν, και είναι πάρα πολλά, κατά την αναγκαστική μετακίνησή τους κατά την διάρκεια της ημέρας όπου μεγάλο μέρος του πληθυσμού τους ήταν στο περιβάλλον. Μελισσοτροφές δεν έχουν δοθεί, ότι κατάφεραν οι ίδιοι οι παραγωγοί ήταν από ιδιωτικές δωρεές. Στην κυριολεξία καμία κρατική μέριμνα για την επιβίωση της δουλειάς που τους απέμεινε
Κατοικίες
Πολλά σπίτια καταρχήν επαναξιολογήθηκαν, από κόκκινα αρχικά, έγιναν κίτρινα και στη συνέχεια πράσινα.
Έχουμε παραδείγματα κατοικιών που έμειναν μόνο οι τοίχοι όρθιοι και χαρακτηρίστηκαν κίτρινα (δηλαδή μερικώς κατεστραμμένα), με επιδότηση εργασιών της τάξης των 100-150 ευρώ το τετραγωνικό, ποσό που δεν αρκεί ούτε για ανακατασκευή σκεπής ή πορτοπαραθύρων. Υπάρχουν πυρόπληκτοι συνάδελφοι μας που ούτε την επιδότηση ενοικίου δεν έχουν πάρει ακόμα, ενώ αναγκάζονται να νοικιάζουν σπίτια ή δωμάτια για να μένουν αφού κάηκαν τα σπίτια τους.
Για τη διαδικασία δε, της ένταξης στις αποζημιώσεις απαιτείται τεράστια γραφειοκρατική διαδικασία με δεκάδες δικαιολογητικά.
Επαγγελματίες του τουρισμού, επισιτισμού, εμπορίου. Δεν προβλέφθηκε κανένα ουσιαστικό μέτρο αναπλήρωσης εισοδήματος ή προστασίας τους λόγω κάθετης πτώσης της δουλειάς τους. Καμία αποζημίωση για την σεζόν της πυρκαγιάς που έμεινε μισή, καμία μέριμνα για τις ασφαλιστικές εισφορές, για τις φορολογικές υποχρεώσεις, για τους λογαριασμούς κοινής ωφέλειας, για τα ενοίκια.
Η αρχική επιδότηση με τη μορφή μη επιστρεπτέας τον Δεκέμβρη έθεσε κριτήριο σύγκριση φορολογικών τριμήνων και εφόσον υπήρχε πτώση τζίρου θα υπήρχε επιδότηση της διαφοράς εισοδήματος. Μέτρο που άφησε απέξω πολύ μεγάλο μέρος των επαγγελματιών αφού για διάφορους παράγοντες οι φορολογικές υποχρεώσεις τακτοποιούνται στο τέλος ή στο αμέσως επόμενο τρίμηνο από το τρίμηνο αναφοράς που έθεσε η επιδότηση (πχ ο συνεταιρισμός συκοπαραγωγών τιμολογεί στους παραγωγούς τέλος του έτους κάθε φορά με αποτέλεσμα να μην φαίνεται πτώση το τρίμηνο αναφοράς που ήταν το Γ φορολογικό τρίμηνο).
Η πρόσφατη επιδότηση εως 18000 ευρώ που δόθηκε σε επιχειρήσεις των πυρόπληκτων περιοχών, έθεσε πάρα πολλούς περιορισμούς φορολογικούς πετώντας απέξω πολύ σημαντικό κομμάτι.
Για να μπορέσει κάποιος να ενταχθεί στο πρόγραμμα έπρεπε να συμπληρώνει μια σειρά κριτήρια σε σχέση με φορολογικά τρίμηνα, χρόνους έναρξης, εισοδήματα κλπ ΕΝΩ όλοι υπέστησαν είτε άμεσα είτε έμμεσα καταστροφή λόγω της πυρκαγιάς. Αντίθετα μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες επιδοτήθηκαν απλόχερα το προηγούμενο διάστημα.
Η μεγάλη πλειοψηφία μικρών επαγγελματιών που διατηρούν 4-5 ενοικιαζόμενα δωμάτια, ή μια ταβέρνα για να εξασφαλίζουν ένα μέρος χρονιάτικου εισοδήματος ή τις ανάγκες συντήρησης των υποδομών τους, έχασαν την περσυνή χρονιά, η φετινή είναι επίσης μειωμένη, σε συνέχεια βέβαια και των επιπτώσεων της πανδημίας του κορονοϊού.
Επίσης εργαζόμενοι που δουλεύουν ως μισθωτοί εποχιακά στους κλάδους του επισιτισμού, τουρισμού έμειναν χωρίς αντικείμενο αφού μετά και κατά την διάρκεια της πυρκαγιάς η συντριπτική πλειοψηφία των μονάδων έκλεισαν, αφήνοντας τη σεζόν μισή. Για όλους αυτούς τους εργαζόμενους δεν προβλέφθηκε το παραμικρό.
Φυσικά ούτε λόγος δεν γίνεται για αποζημιώσεις εξοπλισμού που κάηκε σε αποθήκες, τρακτέρ, δασοκοπτικά μηχανήματα, αγροτικά μηχανήματα, αλυσοπρίοντα, γεωργικά εργαλεία, εξοπλισμοί συλλογής και επεξεργασίας καρπών και άλλα. ΔΕΝ προβλέφθηκε το παραμικρό.
Συνολικά λοιπόν, αναφορικά με τα αιτήματα μας, σχετικά με αποζημιώσεις στο 100% της ζημιάς, η πραγματικότητα φανερώνει, πως τα μέτρα που πάρθηκαν, αποτελούν ψίχουλα στην κυριολεξία, είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες και πολύ μακριά από την απαίτηση του λαού για 100% αποζημιώσεις. Το θράσος της κυβέρνησης περισσεύει όταν μιλά για πρωτοφανείς και άμεσες διαδικασίες αποζημιώσεων, όταν αυτές υπολείπονται κατά πολύ και ταυτόχρονα εξαιρούν την μεγάλη πλειοψηφία των πυρόπληκτων.
Αποτελεί κοροϊδία, εμπαιγμό του λαού της περιοχής μας που αγωνιά για το παρόν της οικογένειας και των παιδιών του, για την ανάγκη επιβίωσης, όταν μάλιστα στις συνέπειες της πυρκαγιάς έχουν προστεθεί η ακρίβεια στα καύσιμα και στην ενέργεια, το ράλι των ανατιμήσεων στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, κάνοντας την κατάσταση του λαού της Βόρειας Εύβοιας ακόμα πιο δραματική.
Το θράσος των υπουργών της κυβέρνησης περισσεύει όταν περιδιαβαίνουν τα χωριά μας και μιλάνε για μέριμνα στους πυρόπληκτους, για πρωτοφανείς διαδικασίες αποζημιώσεων και την ίδια στιγμή κάθε λαϊκό νοικοκυριό στην περιοχή μας παλεύει για την ίδια του την επιβίωση.
Εδώ θέλουμε να σημειώσουμε και το εξής: Όλα όσα περιγράψαμε παραπάνω, το ελλιπές πρόγραμμα των ρετσινάδων, οι πενιχρές αποζημιώσεις που δίνονται με το σταγονόμετρο, είναι αποτέλεσμα των αγώνων που οργανώσαμε, είναι σίγουρο ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑΝ ΔΟΘΕΙ αν δεν υπήρχαν αυτοί οι αγώνες.
Ούτε μας τα χάρισαν, ούτε μας έκαναν χάρη, ούτε τα χρωστάμε σε κανέναν.
Η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα πιέστηκαν από τους αγώνες μας, αναγκάστηκαν να δώσουν έστω αυτά για να μας καθησυχάσουν, για να εξαγοράσουν συνειδήσεις, όμως εμείς δεν το βάζουμε κάτω, συνεχίζουμε μέχρι την πλήρη δικαίωση μας.
ΑΙΤΗΜΑ 2ο
ΑΝΤΙΠΛΗΜΜΥΡΙΚΑ ΕΡΓΑ
Είναι γνωστό ότι στη περιοχή της βόρειας Εύβοιας εκδηλώνονται συχνά έντονα φαινόμενα λόγω μορφολογίας εδάφους και θέσης της περιοχής, πριν 4 χρόνια άλλωστε θρηνήσαμε νεκρούς στο Μαντούδι. Παλιότερα στα Βασιλικά μερικά χρόνια μετά την πυρκαγιά του 77 θρηνήσαμε 8 συγχωριανούς μας. Τα φαινόμενα αυτά εκδηλώνονταν με το δάσος στη θέση του, πόσο μάλλον τώρα που αυτό δεν υπάρχει.
Αντικειμενικά πολλά χωριά στην περιοχή μας κινδυνεύουν από σοβαρές πλημμύρες και αντίστοιχα φαινόμενα, και αν τον χειμώνα που πέρασε αυτά δεν εκδηλώθηκαν σε μεγάλη κλίμακα, μάλλον οφείλεται σε θέμα τύχης.
Τα χωριά της ανατολικής πλευράς, ο Κοτσικιάς, το Αχλάδι, η Αγία Άννα, με τις πρώτες μπόρες πέρσι τα φθινόπωρο πλημμύρισαν, άνθρωποι κινδύνευσαν, κατοικίες και καταστήματα πλημύρισαν. Τότε ήταν που ακούσαμε και από τον τότε κυβερνητικό εκπρόσωπο κύριο Πέτσα, το αλήστου μνήμης απόφθεγμα ότι οι καταστροφές δεν έχουν σχέση με την πυρκαγιά.
Είναι πρόκληση να διαφημίζονται από Δήμους Περιφέρεια και κυβέρνηση τα αντιδιαβρωτικά έργα ως αντιπλημμυρικά για να καθησυχάζουν και να παραπλανούν την κοινή γνώμη.
Χαρακτηριστικά ήρθαν άνθρωποι φέτος το καλοκαίρι στα χωριά μας και μας έλεγαν αφού έργα για την πλημμύρα έγιναν, τα βλέπαμε στις τηλεοράσεις, ως συνέχεια των κομπασμών της κυβέρνησης. Ουσιαστικά αντιπλημμυρικά έργα, δηλαδή φράγματα βάρους στους ορεινούς όγκους- διευθετήσεις ρεμάτων στις λεκάνες απορροής- διανοίξεις-αντιπλημμυρική προστασία οικισμών, δεν γίνονται με κορμοδέματα που μάλιστα δεν έγιναν και σε όλη την έκταση.
Η κατάσταση πως έχει ως τώρα: Το Σεπτέμβρη – Οκτώβρη που μας έρχεται, που πολλές φορές εκδηλώνονται σοβαρά πλημμυρικά φαινόμενα (αντίστοιχη περίοδο είχε γίνει και ο ΖΟΡΜΠΑΣ) θα βρουν για ακόμα μια φορά ανοχύρωτη την περιοχή μας, παρά τις αλλεπάλληλες προειδοποιήσεις μας, παρά το γεγονός ότι σε συνέχεια της πυρκαγιάς τα προβλήματα οξύνθηκαν, παρά το γεγονός ότι έχει περάσει ένας χρόνος.
Η κυβέρνηση κομπάζει ότι για πρώτη φορά μελετήθηκαν και δημοπρατήθηκαν τόσο γρήγορα αντιπλημμυρικά έργα, γρηγορότερα όσο ποτέ. Αυτή τη στιγμή εκτελείται πολύ μικρό ποσοστό αντιπλημμυρικών έργων και μάλιστα με ρυθμούς χελώνας.
Οι κομπασμοί της κυβέρνησης θυμίζουν τις κάθε φορά δηλώσεις της τωρινής αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων την περίοδο του Μαΐου ότι είμαστε περισσότερο έτοιμοι για την αντιπυρική περίοδο από ποτέ και μετά καίγεται το πελεκούδι. Άλλωστε έχουμε και την πείρα από τις πλημμύρες του ΖΟΡΜΠΑ επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που ακόμα και σήμερα 4 χρόνια μετά σοβαρά αντιπλημμυρικά έργα δεν έγιναν ποτέ στην περιοχή του Μαντουδίου.
Προειδοποιούμε και από εδώ, πως δεν απέχει πολύ να γίνουμε Ληλάντιο, να θρηνήσουμε όσους προστατέψαμε με τις πυρκαγιές, αν δεν μελετηθούν ολοκληρωμένα, και εκτελεστούν άμεσα, τα αναγκαία αντιπλημμυρικά έργα σε όλες τις καμένες περιοχές.
Αν δεν εκτελεστούν αντιπλημμυρικά έργα μέσα στους οικισμούς με ευθύνη των δήμων που δεν έχει γίνει τίποτα το ουσιαστικό.
Η αγωνία των κατοίκων στα χωριά μας, είναι πολύ μεγάλη, ο καθένας προσπαθεί να προστατευτεί μόνος του με ότι μέσα διαθέτει προσπαθώντας να ισοφαρίσει την έλλειψη κρατικών υποδομών.
ΑΙΤΗΜΑ 3ο
Υγεία - παιδεία - υποδομές - οδικό δίκτυο
Η υποβάθμιση γενικότερα των υποδομών στην Βόρεια Εύβοια που αφορά σε δομές υγείας, παιδείας, οδικού δικτύου είναι κάτι περισσότερο από εμφανής. Εν έτη 2022 συζητάμε για απαρχαιωμένο οδικό δίκτυο, επικίνδυνο (λόγω κατολισθήσεων σε Δερβένι και Ήλια), ασυντήρητο, με εκατοντάδες προβλήματα, χωρίς επαρκές σύστημα και υποδομή αποχιονισμού που σε κάθε μπόρα και χιόνι μας αποκόπτει από την Χαλκίδα.
Τρέμει το φυλοκάρδι μας κάθε φορά που έχουμε κακοκαιρίες για να μην χρειαστεί μια άμεση διαμετακομιδή σε δομή υγείας στα κοντινά αστικά κέντρα (είτε Χαλκίδα είτε Λαμία) που σε συνδυασμό με την έλλειψη ασθενοφόρων, βασικών υποδομών στα Κέντρα Υγείας της περιοχής, οδηγεί τον λαό μας να παίζει τη ζωή του στα ζάρια, να κρέμεται από μια κλωστή.
Τα Κέντρα Υγείας σε Ιστιαία και Μαντούδι, παρά το ότι είναι αρμόδια για πάνω από 40000 κατοίκους (το καλοκαίρι για πολύ περισσότερους) δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν έκτακτα σοβαρά περιστατικά, υπάρχουν ελλείψεις βασικών ειδικοτήτων, ειδικών μικροβιολογικών εξετάσεων, σύγχρονου ιατρικού εξοπλισμού.
Αντίστοιχη κατάσταση είναι και στην παιδεία, που πρόσφατα τέθηκε σε εφαρμογή εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας για συγχωνεύσεις τμημάτων σε σχολεία, υποβιβασμό σε μονοθέσια ή διθέσια δημοτικών σχολείων της περιοχής.
Χαιρετίζουμε σε αυτό το σημείο, τους σημαντικούς αγώνες που οργάνωσαν γονείς και μαθητές το προηγούμενο διάστημα προκειμένου να ανατρέψουν αυτές τις αποφάσεις. Παντελής απουσία πολιτιστικών και αθλητικών υποδομών και στους δυο δήμους τόσο στα κέντρα τους όσο και στα χωριά μας.
Τα μεγάλα υποσχόμενα λόγια, τα χτυπήματα στην πλάτη, τα κατ’ επανάληψη εγκαίνια ιατρικών υποδομών (τεχνητός νεφρός ΚΥ Ιστιαίας) που ποτέ δε λειτούργησαν έως σήμερα αποτελούν κοροϊδία για τον πολύπαθο λαό μας.
Δείχνουν με τον χειρότερο τρόπο, πως οι ανάγκες του λαού για υγεία, παιδεία, υποδομές δε χωράνε στην πολιτική που εφαρμόζεται από την σημερινή και τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Η κατάσταση αυτή δεν είναι νέα, και δεν είναι τωρινή, επομένως καμία κυβέρνηση δεν είναι άμοιρη ευθυνών, υπάρχει πολλά χρόνια, ωστόσο με τις συνέπειες της πυρκαγιάς, τα ζητήματα αυτά προστίθενται στην ήδη επιβαρυμένη κατάσταση, γίνονται ακόμα περισσότερο ασφυκτικά.
Τρίτο ζήτημα που θέλουμε να θέσουμε είναι το πολυδιαφημισμένο σχέδιο ανασυγκρότησης της κυβερνητικής επιτροπής Μπένου. Το πνεύμα του σχεδίου αυτού έχει συμπυκνωθεί στην φράση του πρωθυπουργού, την οποία σιγοντάρουν και τα υπόλοιπα κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ, ότι η καταστροφή αποτελεί ευκαιρία. Το σχέδιο αυτό αφορά το πως θα γίνουν επενδύσεις κερδοφόρες πάνω στην καμένη γη και ζωή μας, αφορά επενδυτικά σχέδια των μεγάλων επιχειρήσεων του τουρισμού, της ενέργειας, των μεταφορών.
Για αυτό και πρώτες πρώτες ξεκίνησαν οι μελέτες για την επαναξιολόγηση και αλλαγή των χρήσεων γης στην περιοχή. Πρόκειται για σχέδιο που είναι μακριά και έξω από τις ανάγκες του λαού της περιοχής μας.
Ο λαός μας δεν έχει ανάγκη από έργα φωτοδότες, έχει ανάγκη από δουλειά, έχει ανάγκη να μείνει στον τόπο του.
Το νέο δάσος που συχνά αναφέρετε κύριε πρωθυπουργέ και κύριε Μπένο δεν γίνεται με ευχολόγια και οράματα που κάθε λίγο και λιγάκι «σας παρουσιάζονται μπροστά σας» αλλά με προσωπικό που θα δουλέψει για να το προστατέψει, για να το βοηθήσει να αναπτυχθεί με επιστημονική μέθοδο, αλλά το λειψό και κολοβό πρόγραμμα των ρετσινάδων, ένα χρόνο μετά ακόμη δεν έχει ξεκινήσει, η υποστελέχωση των δασαρχείων παραμένει.
Πολύ ουσιαστικά θέλουμε να θέσουμε, πως αυτό το πρόγραμμα, αφορά σε τρόπους, κίνητρα, μεθόδους, χρηματοδότηση με ζεστό χρήμα, μεγάλων επιχειρήσεων, ομίλων της ενέργειας ,του τουρισμού, των κατασκευών, μεγάλων επιχειρήσεων αγροτοδιατροφής, ώστε να έρθουν να επενδύσουν στην περιοχή μας.
ΚΑΙ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ, πως δεν θα επενδύσουν για την καλή μας την ψυχή και επειδή μας αγαπάνε, ΑΛΛΑ ΘΑ ΕΠΕΝΔΥΣΟΥΝ προκειμένου να αυγατίσουν τα κέρδη τους, για να τα πάρουν πίσω όσα επενδύσουν και όσα τους χρηματοδοτήσουν τα προγράμματα της ΕΕ, ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑ πάνω στο δικό μας κορμί, πάνω στη δική μας καμένη γη, πάνω στον δικό μας ιδρώτα. Βλέπουν την καμένη γη σαν φιλέτο για τις επενδύσεις τους, βλέπουν εμάς σαν φθηνούς εργάτες στον τόπο μας ή όπου μας αναγκάσουν να μεταναστεύσουμε.
Για αυτό, το πρόγραμμα ανασυγκρότησης δε λέει κουβέντα για το πως τα βγάζουμε σήμερα, για το αν και πως πάμε ένα πιάτο φαΐ στο σπίτι μας. Για εξηγήστε μας, πως γίνεται να ταιριάξει η ανάπτυξη που λέει το πρόγραμμα ανασυγκρότησης σας με τον υποβιβασμό των σχολείων στα χωριά μας, πως γίνεται να ταιριάξει με τους πυρόπληκτους να μένουν σε δωμάτια ξενοδοχείων ένα χρόνο μετά , σε άλλα σπίτια χωρίς επιδότηση ενοικίου, πως ταιριάζει με τα εκατοντάδες χιλιάδες καμένα ελαιόδεντρα να είναι χωρίς αποζημίωση, πως ταιριάζει το νέο αναπτυγμένο δάσος σας με τους ρετσινάδες και τους δασεργάτες να είναι ένα χρόνο χωρίς εισόδημα, πως ταιριάζει χωρίς κρατική μέριμνα για ενίσχυση των κέντρων υγείας της περιοχής μας?
Το πρόγραμμα αυτό έχει ήδη καταδικαστεί πλατιά στη συνείδηση του λαού της Βόρειας Εύβοιας. Την συνδρομή μας και τη στήριξη μας, για μπίζνες πάνω στην καμένη γη μας, πάνω στα καμένα κορμιά μας, με την πυρκαγιά για την οποία είστε εσείς υπεύθυνοι δεν θα την πάρετε ποτέ.
Συνοψίζοντας την σημερινή μας παρέμβαση θέλουμε να δηλώσουμε τα εξής:
Ο αγώνας μας θα συνεχιστεί, θα είναι μακρύς και δύσκολος και δεν θα κάνουμε πίσω, μέχρι και για το τελευταίο αίτημα μας. Παλεύουμε για να πάρουμε τη ζωή μας πίσω, για 100% αποζημιώσεις σε όλους. Παλεύουμε για αντιπλημμυρική αντιπυρική θωράκιση, σύγχρονες και επαρκείς υποδομές υγείας, παιδείας, σύγχρονο οδικό δίκτυο
Αυτό τον αγώνα τον δίνουμε ενωμένοι οι ρετσινάδες, οι αγρότες, οι κτηνοτρόφοι, οι μελισσοκόμοι, οι εργάτες, οι μικροεπαγγελματίες, οι γονείς, ο λαός της Βόρειας Εύβοιας. Σε αυτόν τον αγώνα δεν μπορούμε να είμαστε μαζί με αυτούς που καίνε το μέλλον μας. Δεν μπορούνε να είμαστε μαζί με την κυβέρνηση και τα κυβερνητικά επιτελεία, με τα κόμματα που κυβέρνησαν και έχουν πυρκαγιές και πλημμύρες επί διακυβέρνησης τους και τώρα μας λένε ότι λύση δεν είναι ο αγώνας αλλά να τους ξαναφέρουμε στην κυβέρνηση.
Δεν μπορούμε να είμαστε μαζί με την τοπική διοίκηση που είναι πιο αποτελεσματική και από την κυβέρνηση στην στήριξη της κυβερνητικής πολιτικής και του σχεδίου Μπένου και ας παριστάνει τον υπερασπιστή του λαού.
Το επόμενο διάστημα θα επανέλθουμε και με νέες αγωνιστικές πρωτοβουλίες. Θα συνεχίσουμε τις πρωτοβουλίες συντονισμού με άλλους πληγέντες από πυρκαγιές και άλλες φυσικές καταστροφές που δυστυχώς βλέπουμε να πληθαίνουν.
Συνεχίζουμε τον αγώνα για να μείνουμε στον τόπο μας. Ο αγώνας μας που φύτρωσε στα καμένα, θα συνεχίσει να αναπτύσσεται και θα απλώνει κλαριά.
Σε αυτόν στηριζόμαστε για να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας με αξιοπρέπεια, για να αναγεννηθεί το δάσος που για μας ήταν κομμάτι της ζωή μας. Θα τα καταφέρουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου