Ο Άρειος Πάγος παρατείνει την ομηρία των δανειοληπτών

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΩΝ ΕΛΒΕΤΙΚΟΥ ΦΡΑΓΚΟΥ

Την Παρασκευή 1/12/2023, είχε οριστεί να συζητηθεί στον Άρειο Πάγο, η αίτηση αναίρεσης επί της συλλογικής αγωγής (ν. 2251/1994) των καταναλωτικών ενώσεων κατά της Εθνικής Τράπεζας για τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο. 

Αντίστοιχα, στις 12/01/2024, ήταν η ορισμένη δικάσιμος για την αναίρεση σε σχέση με τη συλλογική αγωγή κατά της Alpha Bank.

Λόγω της αποχής των δικηγόρων, η συζήτηση της αναίρεσης για την Εθνική Τράπεζα αναβλήθηκε για τις 05/12/2025, παρά τη ρητή πρόβλεψη του νόμου ότι η δικάσιμος θα έπρεπε να προσδιοριστεί υποχρεωτικά σε προθεσμία 90 ημερών και παρά τις διαμαρτυρίες των πληρεξούσιων δικηγόρων των καταναλωτών.

Στην περίπτωση της συλλογικής αγωγής κατά της Alpha Bank, οι δικηγόροι της τράπεζας ζήτησαν να αναβληθεί η συζήτηση της υπόθεσης και η νέα δικάσιμος να είναι η ίδια με της υπόθεσης κατά της Εθνικής Τράπεζας, δηλαδή να δικαστεί και αυτή η υπόθεση στις 05/12/2025.

Ο ΣΥΔΑΝΕΦ δια του πληρεξουσίου δικηγόρου του κατέθεσε αίτημα προτίμησης για κάθε υπόθεση αντίστοιχα, ώστε να προσδιοριστούν οι αναβληθείσες υποθέσεις σε εγγύτερη χρονικά δικάσιμο.

Καταγγείλαμε δημόσια αυτή την εξέλιξη ως παράταση της αγωνίας των δανειοληπτών και παράλληλα ζητήσαμε εγγράφως ακρόαση τόσο από τον Υπουργό Δικαιοσύνης όσο και από την Πρόεδρο του Αρείου Πάγου.

Ενημερωθήκαμε όμως ότι τα αιτήματα προτίμησης που είχαμε καταθέσει, παρά την εκτενή τους τεκμηρίωση, απορρίφθηκαν από την Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, χωρίς αιτιολόγηση.

Γίνεται ξεκάθαρο, ότι η δικαιοσύνη παίρνει έμπρακτα θέση. Ενώ τα αιτήματά μας προς ακρόαση παραμένουν αναπάντητα, η απόρριψη των αιτημάτων προτίμησης μας, δίνει την εικόνα μιας δικαιοσύνης η οποία τάσσεται με τα συμφέροντα των τραπεζών! 

Όταν πρόκειται για τη νομιμοποίηση των εταιριών διαχείρισης, η απόφαση εκδίδεται μέσα σε 15 ημέρες. 

Όταν όμως πρόκειται για την προάσπιση των συμφερόντων των δανειοληπτών, δίνεται αναβολή σε δικάσιμο 2 χρόνια μετά! Μια τέτοια εξέλιξη είναι πολύ μακριά από την ανθρωποκεντρική σκοπιά της δικαιοσύνης, αγνοεί την σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν οι δανειολήπτες, και τους εξαντλεί ηθικά και οικονομικά, απέναντι στους τραπεζικούς κολοσσούς.

Η δικαιοσύνη οφείλει να είναι αμερόληπτη αλλά όχι απαθής, αντικειμενική αλλά όχι απρόσωπη, να ακολουθεί το γράμμα του νόμου, αλλά και το πνεύμα του.

Αντίθετα, η αδυναμία εξασφάλισης των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των πολιτών, για πρόσβαση σε δίκαιη και εύλογης διάρκειας δίκη, και μάλιστα από το ανώτατο δικαστήριο της χώρας μας, καταδεικνύει ότι το κράτος δικαίου βάλλεται κάθε μέρα και πιο σκληρά. 

Η συνεχώς παρατεινόμενη αβεβαιότητα που αναγκάζονται να βιώνουν οι δανειολήπτες με ρήτρα αξίας ελβετικού φράγκου για μια υπόθεση που έπρεπε να έχει λυθεί με την αποστολή προδικαστικού ερωτήματος στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήδη από το 2020, με την πρώτη συλλογική αγωγή που εκδικάστηκε από τον Άρειο Πάγο, αποτυπώνει αυτή την πραγματικότητα με τα πιό μελανά χρώματα.