Ομιλία Αναστάσιου (Τάσου) Πρατσόλη στο σχέδιο νόμου του Υπ. Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης με τίτλο: «Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις Δημοσίου και λοιπές ασφαλιστικές διατάξεις, ενίσχυση της προστασίας των εργαζομένων, δικαιώματα ατόμων με αναπηρίες και άλλες διατάξεις».
.........................................................................
.........................................................................
┃Κύριε Πρόεδρε,
Κύριοι Υπουργοί,
Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι,
Πριν ξεκινήσω την ομιλία μου θα ήθελα να αναφερθώ σε δύο ζητήματα τα οποία έχουν προκύψει κατά τη σημερινή διαδικασία. Το ένα, αφορά τις τοποθετήσεις κάποιων συναδέλφων, που προκαλούν πραγματικά το δημόσιο αίσθημα, με προσωπικές αναφορές και χαρακτηρισμούς που δεν τιμούν πραγματικά τον πολιτικό διάλογο. Δεν θα λογοκρίνω τις ομιλίες τους, όμως, έχω το δικαίωμα να κρίνω και να τις χαρακτηρίσω ως μια χυδαία αντιπαράθεση που θα πρέπει να αποφευχθεί, εδώ τουλάχιστον, μέσα σε αυτόν τον χώρο της δημοκρατίας.
Κάτι άλλο: Ακούγεται πάρα πολύ συχνά ότι οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κάνουν ό,τι κάνουν για την καρέκλα και είναι πραγματικά προκλητικό να λέγεται αυτό από κάποιους σε ορισμένους από εμάς, οι οποίοι μια ζωή ήμασταν στην παραγωγή και όταν ο λαός αποφασίσει για κάτι άλλο, πάλι στην παραγωγή θα πάμε, ενώ άλλοι, γόνοι πολιτικών οικογενειών και το αναφέρω συγκεκριμένα, το 60% των Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας είναι τέτοιοι γόνοι και θεωρούν κληρονομικό τους δικαίωμα να υπάρχουν μέσα σε αυτή την Αίθουσα, μόνο αυτοί, κανένας άλλος. Νομίζω ότι αυτό θα πρέπει να αναφερθεί. Είχα σκοπό να ξεκινήσω διαφορετικά την ομιλία μου, αλλά ήθελα να θίξω αυτά τα δύο ζητήματα, τα οποία έχουν προκύψει μέσα από αυτή τη διαδικασία, γιατί τα θεωρώ κορυφαία.
Θεωρώ ότι αυτή η νέα κοινοβουλευτική περίοδος ξεκινά, με τους καλύτερους οιωνούς και το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα το επιβεβαιώνει αυτό, γιατί πέρα από τα μνημόνια και την επιτροπεία, η Κυβέρνηση της Αριστεράς προσπαθεί με κάθε τρόπο, όπου μπορεί και για μια ακόμα φορά, να επουλώσει αρκετές από τις πληγές που προκλήθηκαν από την εφαρμογή των μνημονίων στην Ελλάδα. Δικαιώματα, που πριν από την κρίση και πριν από μερικά χρόνια θεωρούνταν αυτονόητα, οι μνημονιακές πολιτικές των κυβερνήσεών σας τα κατέστησαν υπό διαπραγμάτευση.
Εμείς λοιπόν, κύριοι συνάδελφοι, τα εργασιακά δικαιώματα, την καταπολέμηση της «μαύρης», αδήλωτης και απλήρωτης εργασίας δεν τα διαπραγματευόμαστε.
Αυτό ακριβώς αποτελεί και την ειδοποιό διαφορά μας.
Ειλικρινά, πάει πολύ να ακούμε εδώ μέσα από εκπροσώπους των κομμάτων κριτική για περικοπές και έλλειψη επενδυτικού ενδιαφέροντος, όταν επί των ημερών σας την περίοδο 2010-2014 είχαμε τη μεγαλύτερη αποεπένδυση, της τάξης του 67% περίπου, και οριζόντιες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, της τάξης του 45%.
Ακόμη, ο κόσμος της εργασίας διαλύθηκε. Επικράτησε μια εργασιακή ζούγκλα. Εξαφανίστηκαν τα δικαιώματα των εργαζομένων με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και άλλων δικαιωμάτων, ενώ για πρώτη φορά το μακρινό 2000 ακούστηκε από την κυβέρνηση Σημίτη ο όρος «απασχολήσιμοι». Και έτσι, από τότε στρώθηκε το χαλί για την επικράτηση όλων αυτών των μεθοδεύσεων και των αντεργατικών νόμων που ακολούθησαν. Αυτό πρέπει να το θυμόμαστε.
Βέβαια, αγαπητοί συνάδελφοι, όλα έχουν ένα όριο. Και το κυριότερο είναι ότι φτάνετε στο έσχατο σημείο πολιτικής αφασίας, θα έλεγα, όταν εγκαλείτε την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ των δυόμισι χρόνων για όλα τα δεινά της χώρας.
Πότε επιτέλους, κύριοι, έστω και με κάποιο μικρό βαθμό ειλικρίνειας, την οποία υπερηφανεύεστε ότι έχετε, θα αποδεχθείτε το αναμφισβήτητο; Ποιο είναι το αναμφισβήτητο; Ότι με τις δικές σας πολιτικές, πολιτικές που εφαρμόσατε σε όλη τη μεταπολιτευτική περίοδο που κυβερνήσατε εναλλάξ, ρίξατε τη χώρα στα βράχια και στα πρόθυρα της χρεωκοπίας, αλλά και στα πάρτι της διαφθοράς, της αδιαφάνειας σε όλους τους τομείς.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Επειδή ακούγονται πολλά για την επιχειρηματικότητα, θα πω κάτι που ανήκει όχι μόνο στην ιδιαίτερη πατρίδα μου την Εύβοια, αλλά και σε πολλές περιοχές που έχουν ιαματικές πηγές. Το λέω αυτό, γιατί μιλάμε για επιχειρηματικότητα και λέμε ότι βοηθάμε τους επιχειρηματίες στη δουλειά τους. Εκεί υπήρχε το εξής φοβερό εδώ και πολλά χρόνια: Τα υδροθεραπευτήρια χρησιμοποιούν το ζεστό νερό που εκρέει από τη γη. Αυτό, λοιπόν, είχε χαρακτηριστεί σαν απόβλητο και κάθε μια από αυτές τις μονάδες, τις μικρές μονάδες των ξενοδοχείων, έπρεπε να ξοδεύει πάνω από 100 με 150 χιλιάδες ευρώ ,για να κάνει μονάδα επεξεργασίας.
Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στον πρώτο χρόνο της διακυβέρνησης έλυσε αυτό το ζήτημα. Είναι δυνατόν να θεωρείται απόβλητο το νερό το οποίο είναι ιαματικό και χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των ανθρώπων; Έτσι βοηθήσατε εσείς την επιχειρηματικότητα; Εκτός αν υπήρχε και άλλη επιχειρηματικότητα από πίσω, της προμήθειας των μονάδων επεξεργασίας. Εμείς δεν είμαστε σίγουρα σε αυτή την κατηγορία.
Όλα αυτά είναι ζητήματα, που πολλοί επιθυμείτε να ξεχαστούν, αλλά το έγκλημα που έγινε εις βάρος του λαού μας όλα τα προηγούμενα χρόνια δεν θα ξεχαστεί.
Το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου είναι ένα ακόμη δείγμα της πολιτικής, με την οποία η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το επόμενο διάστημα θα προσπαθήσει να νομοθετήσει, με κυρίαρχο σκοπό της να κάνει τη ζωή των πολιτών όσο το δυνατόν καλύτερη, δεδομένων των οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών που επικρατούν.
Εισάγονται διατάξεις που πραγματικά βοηθούν, όπως είναι η ενίσχυση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, η βελτίωση κρίσιμων πτυχών της καθημερινότητάς τους, η διευκόλυνση συμμετοχής ατόμων με αναπηρία στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας.
Δίνεται η δυνατότητα αναγνώρισης των πλασματικών χρόνων στους αγρότες.
Τέλος, εγώ θα ήθελα να σταθώ -γιατί δεν έχω πολύ χρόνο- στο ζήτημα των αναπήρων και να πω το εξής: Η Κυβέρνηση προχωρά σε ρυθμίσεις διοικητικού και οργανωτικού χαρακτήρα, προωθώντας την πλήρη ένταξη των ΑμεΑ στην κοινωνία, διευκολύνοντας τη ζωή των ίδιων αλλά και των οικογενειών τους. Πλέον τα ζητήματα αναπηρίας θεωρούνται ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και όχι ζητήματα κοινωνικής αλληλεγγύης και κοινωνικής πρόνοιας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Στρατηγικός στόχος αυτής της Κυβέρνησης είναι η επίτευξη μιας ανάπτυξης, στον πυρήνα της οποίας τοποθετούνται η διαμόρφωση υγιών εργασιακών σχέσεων και η δημιουργία ποιοτικών θέσεων εργασίας.
Πριν από δυο ώρες, ανακοίνωσε η ΕΛΣΤΑΤ νέα μείωση της ανεργίας για τον Ιούνιο, στο ποσοστό του 21,2%. Δηλαδή πεντέμισι μονάδες κάτω απ’ αυτό που παραλάβαμε και έπεται συνέχεια. Κάτι που ίσως δεν αρέσει σε μερικούς, γιατί βλέπουν με κάποια περίεργα μαθηματικά ξαφνικά να αυξάνεται η ανεργία, γιατί έχουμε περίεργα μαθηματικά, τύπου ΣΚΑΪ, με το ανάποδο γράφημα. Νομίζω ότι όλο αυτό θα πρέπει να προβληματίσει πάρα πολλούς.
Πίσω, λοιπόν, από κάθε ρύθμιση του παρόντος νομοσχεδίου συναντάμε την καθημερινότητα των εργαζομένων. Είναι δεκάδες χιλιάδες οι εργαζόμενοι που δούλεψαν υπερωρίες και δεν πληρώθηκαν ποτέ, που δεν τους κόλλησαν ένσημα, που απολύθηκαν και δεν πήραν αποζημίωση.
Πρέπει να παλέψουμε όλοι μαζί -πραγματικά είναι εθνικό ζήτημα- για να βελτιώσουμε την καθημερινότητα αυτών των ανθρώπων, γιατί δεν μπορεί σήμερα, το 2017, να αμφισβητούνται ακόμη τα αυτονόητα στην πατρίδα μας. Αυτό είναι ευθύνη όλων μας και εκεί πρέπει να κινηθούμε.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου