Κάποτε σαν σήμερα, ήταν μεγάλη η Γιορτή και η πανήγυρις στην 'Αγ.Τριάδα

Κάποτε σαν σήμερα δευτέρα του Αγίου Πνεύματος εκατοντάδες άνθρωποι ολάκερη η Κάρυστος και τα γύρω χωριά της μαζευόταν στο προαύλιο της στην χάρη της. Κάποτε σαν σήμερα σε εκείνη την μεγάλη πλατεία με τα πελώρια και πανύψηλα πλατάνια που τον ίσκιο τους το φως δεν περνούσε, ένας πελώριος χορός ξεκινούσε το πρωί και τελείωνε αργά το απόγευμα, παρέα
με τους παραδοσιακούς οργανοπαίχτες, επιγραμματικά  να θυμηθούμε το δοξάρι του Π.Λεύκου, τα πλήκτρα Π.Μήλα, τη φωνή της Λ.Κλειδωνάρη, ποιούς να  πρωτοθυμηθείς κανεις. Ένα πανηγύρι που στα τελευταία του χρόνια έβλεπες να ξεθωριάζει, παλεύοντας ενάντια στα σύγχρονα μέσα

Και κάποτε πριν από αρκετά χρόνια, η φύση που τόσο απλόχερα δημιούργησε αυτό το μοναδικό τοπίο , με μιας το ισοπέδωσε. Η αιτίες πολλές

Άλλα που ξέρεις κάποτε ίσος η θεά φύση το ξαναδημιουργήσει και πάλι!.