Η Ισλανδία (Ísland), είναι ηνησιωτική χώρα της Βόρειας Ευρώπης στο Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό. Βρίσκεταιανάμεσα στη Γροιλανδία, τη Σκωτία και τη Νορβηγία. Ο πληθυσμός της είναι320.543 κάτοικοι, με βάση εκτιμήσεις του 2009, και πρωτεύουσά της είναι το Ρέυκιαβικ. Κατά μια ερμηνεία, είναι η χώρα “Θούλη” την οποίαν, επισκέφτηκε ο Πυθέας οΜασσαλιώτης στο θρυλικό του ταξίδι τον 4ο αιώνα π.Χ., περί τα 332-310 π.Χ.
Η αρχαία Θούλη είναι ένα νησί που αναφέρει ο αρχαίος Έλληνας ερευνητής Πυθέαςτον 4ο αιώνα π.Χ.
Το 325 π.Χ. περίπου ταξίδεψε από τη νότια Ισπανία στη Μεγάλη Βρετανία. Σύμφωναμε τα γραπτά του, η Θούλη βρίσκεται στον ακραίο βορρά, έξι μέρες βόρεια τηςΒρετανίας. Για τον λόγο αυτό, το όνομα της Θούλης συμβολίζει από την εποχή τηςαρχαιότητας την πιο βόρεια άκρη του κόσμου (λατ. ultima thule).
Δυστυχώς από τα βιβλία του Πυθέα“περί Ωκεανού και Γης”, σώζονται μόνο κάποια αποσπάσματα.
Το 2003 με την τελική επικράτηση του νεοφιλελεύθερου καθεστώτος στην Ισλανδία,όλες οι τράπεζες ιδιωτικοποιήθηκαν, και με στόχο την προσέλκυση ξένωνεπενδύσεων, οι τράπεζες αυτές προσέφεραν το ον-λαϊν-μπάνκινκ (online banking).
Mε την συνδρομή του χαμηλότερου δυνατού κόστους, οι τράπεζες αυτές, έδειχνανμεγάλα ποσοστά κερδών.
Οι λογαριασμοί, οι οποίοι ονομάστηκαν “IceSave”, προσέλκυσαν πολλούς μικρούςΒρετανούς και Ολλανδούς επενδυτές. Αλλά παράλληλα με την αύξηση των επενδύσεωναυξανόταν και το εξωτερικό χρέος αυτών των τραπεζών.
Το 2003 το χρέος της Ισλανδίας ήταν ίσο με το 200% του ΑΕΠ, ενώ το 2007 είχεφτάσει στο 900%. Στην Ελλάδα σήμερα είναι στο 170% .
Στις 16 Ιουλίου 2009 η Ισλανδική βουλή αποφάσισε την έναρξη ενταξιακώνδιαπραγματεύσεων της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στη ζώνη του ευρώ.
Το ενδιαφέρον για την ένταξη, εκδηλώθηκε, κυρίως από την άσχημη οικονομικήκατάσταση, στην οποία περιήλθε η χώρα μετά την τελευταία οικονομική κρίση.Ωστόσο αυτή η απόφαση της βουλής, θα έπρεπε, πρώτα να επικυρωθεί απόδημοψήφισμα, σύμφωνα με απόφαση των Ισλανδών.
Σε δημοψήφισμα που διενεργήθηκε στις 6 Μαρτίου του 2010, οι πολίτες καταψήφισανμε 93,2% έναντι 1,8% "ναι" την “πρόταση” για την πληρωμή από τοΡέικιαβικ, 3,9 δισεκατομμυρίων ευρώ, τα οποία καταβλήθηκαν από το ΗνωμένοΒασίλειο και την Ολλανδία για αποζημιώσεις πολιτών τους, οι οποίοι, ζημιώθηκαναπό την πτώχευση της διαδικτυακής ισλανδικής τράπεζας με τούς λογαριασμούς“Icesave”, τον Οκτώβριο του 2008.
Το φθινόπωρο του 2008 η χώρασυμπαρασύρθηκε στη δίνη της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης. Η κυβέρνησηεισήγαγε επείγουσα νομοθεσία και της δόθηκαν ενισχυμένες εξουσίες επί τουτραπεζικού τομέα, ενώ κλειδώθηκε προσωρινά και η ισοτιμία της κορόνας έναντιτου ευρώ (131 κορόνες προς 1 ευρώ). Νωρίτερα, το εθνικό νόμισμα είχε δεχτείισχυρή επίθεση από διεθνείς κερδοσκόπους.
Η Ρωσία φερόταν έτοιμη να παράσχει δάνειο ύψους 4 δισ. ευρώ.
To Νοέμβριο του 2008, εγκρίθηκε η χορήγηση δανείου από το Διεθνές ΝομισματικόΤαμείο και από σκανδιναβικά κράτη προς τη χώρα. Η παγκόσμια οικονομική κρίσητου 2008 έκανε το τελικό χτύπημα.
Οι τρεις βασικές τράπεζες της Ισλανδίας (Landbanki, Kapthing και η Glitnir)πτώχευσαν. Η κορόνα έχασε το 85% της αξίας της έναντι του Ευρώ.
Οι προσφορές και στην Ισλανδία για να την “σώσουν”, είχαν “σκληρό” χαρακτήραπολιτικής δέσμευσης και βέβαια με έντονα τα γεωπολιτικά χαρακτηριστικά αυτήςτης δέσμευσης. Την εποχή του Ψυχρού Πολέμου η θέση της Ισλανδίας στα σημείαεξόδου, των σοβιετικών υποβρυχίων στον Ατλαντικό, είχε στρατηγική σημασία γιατις Η.Π.Α.
Οι διαμαρτυρίες ενάντια στην οικονομική κρίση συνεχίστηκαν και κορυφώθηκαν τονΙανουάριο του 2009, όταν για πρώτη φορά από το 1949, η αστυνομία αναγκάστηκε νακάνει χρήση δακρυγόνων.
Υπό το βάρος της κατάρρευσης της εθνικής οικονομίας, ο πρωθυπουργός, κ. ΓκέιρΧάαρντε, παραιτήθηκε (επικαλούμενος όμως λόγους υγείας) και προκήρυξε πρόωρεςεκλογές για τις 9 Μαΐου 2009.
Η νέα πρωθυπουργός, Γιόχανα Σιγκουρδαντότιρ όμως, προκήρυξε γενικές εκλογές γιατις 25 Απριλίου 2009.
Σε ένα δεύτερο δημοψήφισμα, που διεξήχθη στις 9 Απριλίου 2011, οι ψηφοφόροικαταψήφισαν για 2η φορά μέσα σε 1 χρόνο, την πρόταση για αποζημίωση τωνΤραπεζιτών, στην Βρετανία και στην Ολλανδία, αναφορικά με την κατάρρευση τηςτράπεζας με τούς λογαριασμούς “Icesave”.
Η επιμονή των κυβερνώντων στην Ισλανδία να “πάρουν” μιά απόφαση υπέρ τωνΤραπεζιτών είναι πρωτοφανής, παρ’όλα αυτά οι πολίτες της Ισλανδίας“αντέδρασαν”, με γνώμονα το συμφέρον της χώρας τους.
Το αποτέλεσμα του δευτέρου δημοψηφίσματος ήταν “κόλαφος” για τον παραιτηθέντακαι κατόπιν “καταδικασθέντα” πρωθυπουργό της Ισλανδίας.
Ένοχο για τη μία εκ των τεσσάρων κατηγοριών αμέλειας, οι οποίες, σχετίζονται μετην κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος το 2008, έκρινε τη Δευτέρα το ΕιδικόΔικαστήριο της Ισλανδίας τον πρώην πρωθυπουργό Γκέιρ Χάαρντε, χωρίς να τουεπιβάλλει εντούτοις ποινή!!!!
Ο κ. Γκέιρ Χάαρντε, είναι ο πρώτος ηγέτης διεθνώς, ο οποίος, οδηγήθηκε στοεδώλιο με φόντο την παγκόσμια οικονομική κρίση, η οποία προκάλεσε τηνκατάρρευση εν μία νυκτί του τραπεζικού συστήματος της σκανδιναβικής χώρας.
Ο Χάαρντε κατηγορήθηκε για αμέλεια, επειδή παρέμεινε άπρακτος όταν οι τράπεζες,Kaupthing, Landsbanki και Glitnir, κατέρρευσαν εν μέσω της παγκόσμιαςοικονομικής «θύελλας».
Πρώην ηγέτης του συντηρητικού Κόμματος της Ανεξαρτησίας, ο κ. Γκειρ Χάαρντεπαραιτήθηκε τον Ιανουάριο του 2009, μετά την κατάρρευση των τριών μεγαλύτερωντραπεζών της σκανδιναβικής χώρας το 2008, υπό το βάρος της υπερσυγκέντρωσηςχρεών, στη διάρκεια μιας δεκαετίας με υπερατλαντικές επεκτάσεις που οδήγησαντην οικονομία σε κατάρρευση και τους επενδυτές σε φυγή.
Αξιοπρόσεκτο και χρήσιμο πρός μελλοντική αξιοποίηση, ώς Ιστορική εμπειρία, τοότι οι μεγαλύτερες Τράπεζες της Ισλανδίας, κατέρευσαν εξ αιτίας :
1. Υπερσυγκέντωσης χρεών
2. Υπερατλαντικές επεκτάσεις
Είναι βέβαιον ότι μάς ακούγονται ¨γνώριμα” τα αίτια εδώ στην Ελλάδα, αποτελούνχαρακτηριστικά, περίπου όμοια με τίς εγχώριες Τράπεζες.
Οι περιφερειακές επεκτάσεις των Ελληνικών Τραπεζών, στα Βαλκάνια, στην Τουρκία,όπως και αλλού ανά τον πλανήτη, όπως και η άνευ προηγουμένου υπερσυγκέντρωσηχρεών, η “ιδιοσυγκρασία” των Τραπεζιτών μας, δημιουργήσαν το εκρηκτικό μίγμα τοοποίο τίς οδήγησε στην ουσιαστική “χρεοκοπία”.
Μόνον που εδώ στην Ελλάδα, οι “υπάλληλοι” πολιτικοί των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚκαι της ΝΔ, χρησιμοποιήσαν κάθε “μέσον”, για να σώσουν τίς Τράπεζες, και ναχρεοκοπήσουν την χώρα.
Με βάση τους οικονομικούς δείκτες, η Ισλανδία, είναι μία από τις πλουσιότερεςχώρες του κόσμου. Το ακαθάριστο κατά κεφαλή εισόδημα το 2007, ήταν $63.830 (4ηχώρα στον κόσμο, σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο).
Η οικονομία της χώρας βασίζεται στην αλιεία, που αποφέρει το 60% των εσόδων απόεξαγωγές και απασχολεί το 8% του εργατικού δυναμικού.
Η Ισλανδία δεν έχει κάποιο άλλο φυσικό πόρο πέρα από ψάρια και άφθονηυδροηλεκτρική και γεωθερμική ενέργεια.
Στην Ελλάδα σήμερα, όλη μέρα, τα ΜΜΕ και οι πολιτικοί, παρουσιάζουν“πληροφορίες” από εμπάργκο τροφίμων και φαρμάκων, καυσίμων και ειδών πρώτηςανάγκης, και αυτό το αποκαλούν χρεοκοπία.
Τερατολογούν, υπερβάλλοντας εαυτούς, για να στηρίξουν Σαμαρά Βενιζέλο καιτούς Τραπεζίτες.
Αποκαλύφθηκε από ένα ιταλικό ραδιοφωνικό σταθμό, για την συνεχιζόμενη“κοινωνική επανάσταση” στην Ισλανδία. Είναι ένα χαρακτηριστικότατο παράδειγμαγια το πόσο λίγο, τα δικά μας Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, μας ενημερώνουνπραγματικά ή όχι για τα γεγονότα στον κόσμο.
Η οικονομική κρίση, οδήγησε την Ισλανδία, με την διαδικασία της “άμεσηςδημοκρατίας”, στην πλήρη αποκατάσταση των κυριαρχικών δικαιωμάτων των Ισλανδώνπολιτών, μέσω ενός νέου συντάγματος. Αλλά αυτό ομολογουμένως, επιτεύχθηκε μεμεγάλο πόνο για τον Ισλανδικό λαό.
Αυτό που συνέβη ήταν καινοτόμο για την παγκόσμια κοινότητα, για τηννεοφιλελεύθερη ΕΕ. Η άποψη του ότι, οι Ισλανδοί πολίτες, οφείλουν να πληρώνουνμονίμως και διαρκώς, τα λάθη των οικονομικών μονοπωλίων, ότι το σύνολο τηςχώρας, πρέπει να πολιορκείται για την αποπληρωμή των ιδιωτικών χρεών, άλλαξεσυγκλονιστικά, την σχέση μεταξύ πολιτών και πολιτικών θεσμών, μεταξύ πολιτώνκαι πολιτικών, γεγονός το οποίο τελικά οδήγησε την πολιτική “ελίτ” τηςΙσλανδίας να υποστηρίξει τίς επιθυμίες και την βούληση του εκλογικού σώματος.
Ο πρωθυπουργός Όλαφ Ραγκνάρ Γκρίμσον, αρνήθηκε να επικυρώσει τον νόμο, οοποίος, ανάγκαζε τους πολίτες να επωμισθούν τα βάρη των Ισλανδών τραπεζιτών καισυμφώνησε να προχωρήσει στην διενέργεια δημοψηφίσματος.
Στην Ελλάδα, αναζητείται αντιστοίχου Εθνικού φιλότιμου, πρωθυπουργός ή έστωβο(υ)λευτής, για την χώρα.
Η Βρετανία και η Ολλανδία απειλούσαν με σκληρή επιβολή “οικονομικού εμπάργκο”το οποίο, θα οδηγούσε σε απομόνωση της χώρας. Όταν δε, η Ισλανδία ετοιμαζότανγια δημοψήφισμα, το ΔΝΤ απειλούσε την χώρα να της στερήσει οποιαδήποτε βοήθεια.Η Βρετανική κυβέρνηση απειλούσε να παγώσει τις καταθέσεις και τις αποταμιεύσειςτων Ισλανδών.
Με την υποστήριξη των Ισλανδών πολιτών, η νέα κυβέρνηση, ξεκίνησε άμεσα έρευνεςγια αστικές και ποινικές ευθύνες, κατά των υπευθύνων για την οικονομική κρίση.Η “Ιντερπόλ”, εξέδωσε διεθνές ένταλμα σύλληψης για τον πρώην πρόεδρο τηςτράπεζας Kaupthing κ. Σιγκιζμούντ Έϊναρδσον.
Αλλά και πολλοί άλλοι τραπεζίτες, εγκατέλειψαν εσπευσμένα την χώρα.
Όμως οι Ισλανδοί δεν σταμάτησαν εκεί:
αποφάσισαν να υιοθετήσουν νέο σύνταγμα, το οποίο θα απαλλάξει την χώρα από τηνυποτέλεια στην Διεθνή οικονομία των χρηματοπιστωτικών οργανισμών και τωνεικονικών νομισμάτων.
Σήμερα η Ισλανδία των ψαράδων χωρίς τον ορυκτό πλούτο, τηνΒιομηχανία και τον Γεωργικό τομέα που έχουμε εμείς, η Ισλανδία του σήμερα, έχειανάπτυξη 3.1% και ανεργία 6.9% το 2011.
Η Ελλάδα έχει 7% ύφεση και 21% ανεργία.
Και εμείς μπορούμε, αρκεί να ψηφίσουμε αντιμνημονιακά !!!
-el.wikipedia.org/wiki/
-www.aegeantimes.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου