Κατά τη συνεδρίαση του Δημοτικού συμβουλίου που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου συζητήθηκε το θέμα της επικείμενης συνένωσης της ΔΕΥΑΧ με τη ΕΥΔΑΠ.
Στη συνεδρίαση παραβρέθηκε το σωματείο εργαζομένων της ΔΕΥΑΧ που κατέθεσε ψήφισμα μετά από τη γενική του συνέλευση, στο οποίο ζητά να αποσυρθεί άμεσα το σχέδιο συνένωσης. Ψήφισμα το οποίο στήριξε η Λαϊκή Συσπείρωση και η Δημοτική Αρχή δεν έθεσε καν προς ψήφιση.
Αντίθετα, έθεσε τη δικη της πρόταση με "κόκκινες γραμμές" και μισάνοιχτη την πόρτα προς την ιδιωτικοποίηση, αφού δεν λέει όχι σε πιθανή συνένωση, με την προϋπόθεση ότι “αυτή θα γίνει με ουσιαστικό διάλογο και συγκεκριμένη στοχοθεσια με τη σύμφωνη γνώμη του δημοτικού συμβουλίου”.
Με επιμέρους διαφωνίες όσο αφορά την εθελοντική ή αναγκαστική συνένωση και τους γνωστούς διαξιφισμούς σε σχέση με το αν είναι κερδοφόρα ή ζημιογόνος η ΔΕΥΑΧ. Την πρόταση της Δημάρχου υιοθέτησαν όλες οι άλλες παρατάξεις.
Η Γρανέτα Τσιβίκα στην τοποθέτηση της ανέδειξε πως ο εν λόγω σχεδιασμός υποτάσσεται στην πολιτική που οδηγεί στην εμπορευματοποίηση του νερού για περισσότερους εργολάβους και νέα πεδία κερδοφορίας επενδύσεων για μονοπωλιακούς ομίλους με βασικό άλλοθι τη λυψειδρια και την κλιματική κρίση. Αποτελεί οδηγία της ΕΕ με την οποία έχει εναρμονιστεί η ελληνική νομοθεσία από το 2003 και σε αυτό έχουν συναινέσει όλες οι κυβερνήσεις. Γι’αυτό και δε συμφωνησε με κανενός είδους "διαπραγμάτευση" και καμιά "κόκκινη γραμμή".
Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα για να πουλιέται και να αγοράζεται. Σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για να μπορεί να εξασφαλιστεί φτηνό και ποιοτικό νερό για το λαό με ολοκληρωμένη διαχείριση των υδάτων από κρατικό φορέα χωρίς την εμπλοκή των επιχειρηματικών ομίλων και των κερδών τους.
Ολόκληρη η τοποθέτηση της Γρανέτας Τσιβίκα:
«Η μεταβίβαση αρμοδιοτήτων της ΔΕΥΑΧ στην ΕΥΔΑΠ αποτελεί ένα ακόμη σκαλοπάτι στην πολιτική εμπορευματοποίησης του νερού για περισσότερους εργολάβους και νέα πεδία κερδοφορίας επενδύσεων για μονοπωλιακούς ομίλους.
Η συγκεκριμένη ενέργεια είναι τμήμα της πολιτικής διαχείρισης της ύδρευσης, άρδευσης με κριτήρια κόστους οφέλους σε βάρος των λαϊκών αναγκών Ακριβότερη ύδρευση για καταναλωτές, άρδευση για παραγωγούς, χειρότεροι όροι δουλειάς για τους εργαζόμενους στις υπηρεσίες της Ύδρευσης.
Η πορεία όδευσης όρος την ιδιωτικοποίηση είναι χρόνια με τη συμμετοχή όλων των κυβερνήσεων και με οδηγίες της ΕΕ. Με αυτές τις οδηγίες έχει εναρμονιστεί η ελληνική νομοθεσία από το 2003 και έχει αναβαθμιστεί το 2023 με τη νέα Ρυθμιστική Αρχή (Ρ.Α.Α.Ε.Υ) που περιλαμβάνει τη διαχείριση Υδάτων, Απορριμμάτων, Ενέργειας επεκτείνοντας την “αγορα” και για το νερό. Είναι σε όλους γνωστά τα αποτελέσματα με την εμπορευματοποίηση της Ενέργειας με τα χαράτσια, το πανάκριβο ρεύμα κλπ
Βασικό άλλοθι για να κρυφτεί η πηγή του προβλήματος είναι η “κλιματικη κρίση”, και η “λειψυδρια”. Προφανώς είναι πιθανό να υπάρχει κατά καιρούς ανομβρία. Όμως η χώρα μας διαθέτει αρκετούς υδάτινους πόρους που δεν αξιοποιούνται ορθολογικά και με βαση τις ανάγκες γιατί δεν υπάρχουν έργα υποδομής για τη συγκέντρωση, διοχέτευση και σωστή κατανομή του νερού .
Για παράδειγμα, για τις ετήσιες ανάγκες της χώρας αξιοποιείται το 6-8% του βρόχινου νερού. Ή ότι το 35-40% της παροχής νερού, χάνεται λόγω διαρροών στα παλαιά δίκτυα ύδρευσης, όπως γίνεται και στο Δήμο μας.
Η κυβέρνηση για τη λύση του προβλήματος προωθεί τεχνικές μεθόδους όπως η πανάκριβη αφαλάτωση, που πάλι έχουν κριτήριο τα κέρδη των ομίλων της πράσινης ανάπτυξης αφού η αφαλάτωση θα αξιοποιεί την πλεονάζουσα ηλεκτρική ενέργεια των πάντα κρίνων ΑΠΕ. Ενώ θα μπορούσε να αντιμετωπίσει ολοκληρωμένα τη διαχείριση των υδάτων με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες .
Επιπλέον προωθείται η ενιαία τιμολογιση για κάθε χρήση με αύξηση της τιμής όταν αυξάνεται η κατανάλωση χωρίς διάφορα αναξαρτητα αν πρόκειται για νοικοκυριά η για επιχειρήσεις. Ολοκληρώνεται λοιπόν η εμπορευματοποίηση του νερού, με το λαό να καλείται “ να πληρώσει τη νύφη”.
Οσο για τις “κοκκινες γραμμές” κρατάμε μικρό καλάθι.
- Ποιος θα εξασφαλίσει πως τα τιμολόγια δε θα υποστούν αύξηση, αφού θα καθορίζονται από την αρμόδια Ρυθμιστική Αρχή με βάση την αγορά, δηλαδή του κόστους άντλησης και μεταφοράς σε σχέση με τον αριθμό καταναλωτών πελατών;
- Τα ψηφιακά υδρομετρα θα σημαίνουν ακριβότερο νερό για τα λαϊκά νοικοκυριά στο όνομα της εξοικονόμησης όπως συμβαίνει με την ενέργεια, αφού το κόστος λειτουργίας τους θα ενσωματώνεται στο τελικό κόστος υπηρεσιών ύδρευσης .
- Το προσωπικό στις υπηρεσίες και τα εργοτάξια του Δήμου είναι αντίστοιχο των αναγκών. Οι μόνιμοι εργαζόμενοι είναι πλέον πολύ λίγοι, αφού τα τελευταία 5 χρόνια οσες προσλήψεις έχουν γίνει είναι μέσω εργολάβων. Φανταστείτε τι θα γίνει μετά … ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, ένταση της εκμετάλλευσης, συμβασιούχοι με ημερομηνία λήξης χωρίς πλήρη εργασιακά δικαιώματα όπως λειτουργεί ήδη η ΕΥΔΑΠ ως Ανώνυμη Εταιρία με ιδιωτικό οικονομικά κριτήρια.
Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα για να πουλιέται και να αγοράζεται. Σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για να μπορεί να εξασφαλιστεί φτηνό και ποιοτικό νερό για το λαό. Αυτό βέβαια προϋποθέτει ολοκληρωμένη διαχείριση των υδατων από κρατικό φορέα χωρίς την εμπλοκή των επιχειρηματικών ομίλων για τα κέρδη τους.
Στηρίζουμε τις διεκδικήσεις των εργαζομένων για μόνιμη και σταθερή δουλειά με επιπλέον ενίσχυση σε προσωπικό. Είναι αναγκαίο να υλοποιηθούν έργα υποδομής, μεταφοράς, διανομής νερού και να μειωθούν τα τιμολόγια ύδρευσης, άρδευσης.
Καταγγέλλουμε την πολιτιμή εμπορευματοποίησης του νερού. Δε συμφωνούμε με τη μεταβίβαση των αρμοδιοτήτων της ΔΕΥΑΧ στην ΕΥΔΑΠ. Δεν υιοθετούμε το περιεχόμενο του ψηφίσματος της Δημάρχου γιατί δε διαπραγματευομαστε ούτε βάζουμε κόκκινες γραμμές. Λέμε ξεκάθαρο όχι γιατί ο εν λόγω σχεδιασμός έχει στοχο την ιδιωτικοποίηση του νερου.
Προτεινουμε προς ψήφιση του ψήφισμα του συλλόγου των εργαζομένων της ΔΕΥΑΧ, το οποίο υιοθετούμε. Να αποσυρθεί εδώ και τώρα η σχεδιαζόμενη ρύθμιση και να ικανοποιηθούν τα αιτήματα των εργαζομένων».
Για τη Λαϊκή Συσπείρωση
Οι δημοτικοί σύμβουλοι
Τσιβίκα Γρανέτα - Νικολάου Γιώργος

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου