Η αγωνία των κατοίκων της Β. Εύβοιας για την επόμενη ημέρα των καμένων της πυρκαγιάς του 2021 καλά κρατεί. Και έχει ως σημείο αναφοράς τις παρεμβάσεις του Πρωθυπουργού στις φιέστες που οργάνωνε ο Μπένος στην περιοχή.
Μια πρωτόγνωρη διαδικασία εμπλοκής ιδιωτών στην αναγέννηση των δημοσίων δασών. Οι κάτοικοι αντέδρασαν στην απόπειρα αυτή, πόσο μάλλον όταν, όπως δείχνει και η φωτογραφία η ίδια η φύση από μόνη της, συμβάλλει σημαντικά στο ζητούμενο για την περιοχή, την αναδάσωση.
Βέβαια η Κυβέρνηση, ως πιστή υπηρέτης των συμφερόντων στο χώρο των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) είχε ήδη εγκρίνει 350 ανεμογεννήτριες για τα 34 γιγαντιαία αιολικά πάρκα στη νότια και την κεντρική Εύβοια και γι αυτό έχει προβεί σε αλλεπάλληλες νέες αδειοδοτήσεις, όπως:
α) Το Φεβρουάριο του 2021 η Διϋπουργική Επιτροπή Στρατηγικών Επενδύσεων εκδίδει νέα επένδυση 8 αιολικών πάρκων, 4 στη βόρεια και την κεντρική Εύβοια και 4 στη νότια, συνολικής ισχύος 470 MW.
β) Τον Ιούλιο του 2021 η ΡΑΕ ενέκρινε επιπλέον δύο σταθμούς αιολικών πάρκων, ο ένας ισχύος 48 MW στις κτηματικές περιφέρειες των Δήμων ΜΑΝΤΟΥΔΙΟΥ–ΛΙΜΝΗΣ-ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ και ΔΙΡΦΥΩΝ-ΜΕΣΣΑΠΙΩΝ και ο άλλος ισχύος 34 MW, που μπορεί να συμπεριλάβει ακόμη 174 MW από μια αίτηση που είχε υποβληθεί από το 2005 και αξιολογήθηκε τώρα (!!!), στην ίδια κτηματική περιφέρεια του Δήμου ΜΑΝΤΟΥΔΙΟΥ-ΛΙΜΝΗΣ–ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ, δηλαδή συνολικά με αυτή την αδειοδότηση άλλα 276 MW και
γ) πρόσφατα, ενώ η Εύβοια αγωνιά όχι μόνο για την επιβίωση των κατοίκων της αλλά και για την εκτέλεση των απαραίτητων αντιπλημμυρικών και αντιδιαβρωτικών έργων η (ΡΑΕ) προχώρησε ακάθεκτη στην έκδοση νέων αδειών για εγκατάσταση κι άλλων 15 αιολικών πάρκων συνολικής ισχύος 455,1 MW, εκ των οποίων τα 4, ισχύος 174,8 MW αφορούν στις πληγείσες περιοχές.
Δηλαδή συνολικά μιλάμε για νέα εγκατάσταση ανεμογεννητριών στην Εύβοια 1.200 MW. Σε όλες αυτές τις προκλήσεις υπήρξε αντίδραση, τόσο με τις κινητοποιήσεις που οργανώθηκαν, όσο και τη συμμετοχή σε εκδηλώσεις.
Κι εδώ μπαίνουν τα ερωτήματα:
-Γιατί μέχρι σήμερα συνεχίζεται η προσπάθεια κατεδάφισης των άρθρων 24 και 117 του Συντάγματος, που έχει προβλέψει και το περιβαλλοντικό ισοζύγιο με τη διατύπωση, ότι δημόσια και ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις που καταστρέφονται από πυρκαγιά ή που με άλλον τρόπο αποψιλώνονται [...] δεν αποβάλλουν τον χαρακτήρα που είχαν πριν καταστραφούν και κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέα, αποκλείοντας τη διάθεσή τους για άλλο προορισμό;
-Γιατί, ενώ δεν έχει υπάρξει η παραμικρή αμφισβήτηση για το άρθρο 117, το ΣτΕ προχωρεί στην αδιανόητη πρόσφατη απόφασή 2499 /2012, που αναφέρει ότι «σκοπός της διάταξης του άρθρου 107 του Συντάγματος, δεν ήταν η παντελής απαγόρευση οποιασδήποτε επέμβασης σε αναδασωτέα έκταση», εντάσσοντας ουσιαστικά στο συγκεκριμένο ύψιστο δημόσιο συμφέρον το αίτημα για την εγκατάσταση των ΑΠΕ, μια απόφαση που κατέρριψε η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής, η οποία ρητά αναφέρει στην έκθεσή της ότι πράξεις κήρυξης αναδασωτέων δεν μπορούν να ανακληθούν.
Η συγκεκριμένη απόφαση πρέπει να καταργηθεί. Αποτελεί σήμερα το καταστρεπτικότερο εργαλείο στη προσπάθεια που κάνει η φύση, τα περιβαλλοντικά κινήματα και οι κάτοικοι των περιοχών που βλέπουν τη περιοχή τους να δέχεται κι άλλο πλήγμα.
Είναι καιρός πλέον και οι χώροι της Τοπικής και Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης να αντιδράσουν πιο δυναμικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου