Υ.Γ. Θα υπάρξει δυνατότητα μεταφοράς με λεωφορείο της ΕΛΜΕ για περιορισμένο αριθμό συναδέλφων. Κράτηση απαραίτητη.
Στις 19 Οκτωβρίου 1969, ο Μίκης Θεοδωράκης μετά τον εγκλεισμό του στις φυλακές Αβέρωφ και την αναγκαστική εξορία του στη Ζάτουνα, περνάει το κατώφλι των φυλακών του στρατόπεδο στον Ωρωπό. Εκεί η κατάσταση της υγείας του επιδεινώνεται ξανά. Ο ίδιος, ωστόσο, δε σταμάτησε να γράφει ποτέ.
Ταυτόχρονα υπερασπίζεται τα δικαιώματα τα δικά του αλλά και των συγκρατουμένων του. Στις 19 Δεκέμβρη του 1969, ο Μίκης Θεοδωράκης γράφει επιστολή προς τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό εκ μέρους των πολιτικών κρατουμένων του στρατοπέδου εκτοπισμένων Ωρωπού.
«Έχομεν την τιμή να σας αποστείλομε συνημμένως είκοσι οκτώ (28) αιτήσεις πολιτικών κρατουμένων του Στρατοπέδου Eκτοπισμένων Ωρωπού και σας παρακαλούμε θερμά να μεριμνήσετε διά την ικανοποίηση των αιτημάτων μας.
Eπίσης επισυνάπτομε πλήρη κατάλογο ημών των ιδίων, ώς και τα ονόματα και τας διευθύνσεις των πλησιέστερων συγγενών μας για την περίπτωση που θα είχατε την ευγενή καλοσύνη να τους βοηθήσετε καθοιονδήποτε τρόπο. Mετά βαθύτατης τιμής δια τους πολιτικούς κρατουμένους του Στρατοπέδου Eκτοπισμένων Ωρωπού: Mίκης Θεοδωράκης».
Φυσικά αυτή η επιστολή δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό της. «Σταμάτησε» στη διοίκηση του στρατοπέδου η οποία αφού διάβασε την επιστολή, την επέστρεψε στον θεοδωράκη γράφοντας πάνω στο φάκελο: «Eπιστρέφεται.
Δεν υποβάλλονται διότι δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις, όπως ατομικός έκαστος υποβάλει το αιτήματά του, και ουχί ομαδικώς».
Το χουντικής εμπνεύσεως «διότι δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις» ο Θεοδωράκης το πήρε και το έκανε ένα από τα καλύτερα τραγούδια του. «Εμήνυσα στο διοικητή ότι έχει και πνευματικά δικαιώματα, γιατί ο πρώτος στίχος είναι δικός του», είχε πει αργότερα σε συνέντευξη του, ο αξέχαστος μουσικοσυνθέτης!
Πληθωρικός και ασταμάτητος λίγες ημέρες αργότερα θα γράψει το «Και συ Λαέ βασανισμένε μην ξεχνάς τον Ωρωπό», ένα τραγούδι που, πραγματικά, έγραψε ιστορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου