Ο κ. Ζεμπίλης αρχικά αναφέρθηκε στις δύο στοχεύσεις του Σ/Ν, που είναι αφενός η ενίσχυση της δικηγορικής ύλης και η αναβάθμιση του θεσμικού κύρους του δικηγόρου και αφετέρου η επιτάχυνση της δικαιοσύνης και η καλύτερη εξυπηρέτηση του πολίτη.
«Πράγματι, με τις διατάξεις του παρόντος έχουμε μεταφορά κρίσιμης ύλης μη δικαιοδοτικού χαρακτήρα στους δικηγόρους, σε ζητήματα όπως η παροχή ενόρκων βεβαιώσεων, οι συναινετικές προσημειώσεις, οι αποδοχές κληρονομίας, τα κληρονομητήρια, ο προέλεγχος της αναγνώρισης σωματείων.
Στη πορεία δε του χρόνου η μεταφορά ύλης αναμένεται να επεκταθεί και σε άλλα αντικείμενα, που δεν χρήζουν δικαστικής διάπλασης και διάγνωσης.
Επίσης, είναι πολύ σημαντικές οι διατάξεις για την άμεση αποπληρωμή των αποζημιώσεων που εκκρεμούσαν στο ΤΑΧΔΙΚ για τη συμμετοχή των δικηγόρων στο θεσμό της νομικής βοήθειας, γεγονός που θα συμβάλλει άμεσα στην ενίσχυση του δικηγορικού εισοδήματος.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα προβλήματα στην άσκηση του λειτουργήματος, όπως η συρρίκνωση της δικηγορικής ύλης, μπορεί να οξύνθηκαν μετά την περίοδο των μνημονίων, σίγουρα όμως προϋπήρχαν αυτών.
Ωστόσο, για πρώτη φορά βλέπουμε ένα νομοθέτημα που αφουγκράζεται την φωνή αγωνίας των δικηγόρων και ιδιαίτερα των νέων δικηγόρων. Μια φωνή που δεν είναι συντεχνιακού χαρακτήρα.
Είναι απλά η αντίδραση νέων επιστημόνων που ξεκίνησαν με όνειρα και μόχθησαν για να σταθούν στα έδρανα των ακροατηρίων ως συλλειτουργοί της δικαιοσύνης.
Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια οι νέοι κυρίως δικηγόροι αντιμετωπίζουν φαινόμενα απαξίωσης του λειτουργήματος και καταστάσεις υποαμοιβόμενης εργασίας, όταν δεν βρίσκονται ευθέως αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας.
Και είναι σημαντικό ότι για πρώτη φορά μπορούν να προσβλέπουν στην πολιτική ηγεσία του Υπ. Δικαιοσύνης, που περιβάλλει με εμπιστοσύνη και στηρίζει το δικηγορικό σώμα». «Περαιτέρω», συνέχισε ο κ. Ζεμπίλης «το παρόν ΣΝ συμβάλλει στην αποσυμφόρηση των δικαστηρίων της χώρας.
Εκτιμάται πως μόνο η μεταβίβαση της αρμοδιότητας των ενόρκων βεβαιώσεων θα εξοικονομήσει 40 υπηρεσίες δικαστών, που αντιστοιχεί σε πολύτιμο δικαστικό χρόνο.
Σήμερα η Ελλάδα έχει το πιο αργό και ακριβό σύστημα δικαιοσύνης στην Δυτική Ευρώπη και αυτό αποτελεί μείζονα ανασχετικό παράγοντα για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων και για τη δημιουργία αισθήματος δικαίου στη χώρα.
Είναι η γνωστή παθογένεια με τις μακρές δικασίμους, τις συνεχείς αναβολές, τα υπερφορτωμένα πινάκια, την καθυστέρηση στην έκδοση αποφάσεων. Έτσι η Ελλάδα χάνει επενδυτές, αλλά και οι δικηγόροι χάνουν υποθέσεις και εντολείς, διότι ο μέσος πολίτης δεν είναι διατεθειμένος να μπει σε μια πολυετή, γραφειοκρατική και εξοντωτική περιπέτεια, ακόμα κι αν πιστεύει ότι θα δικαιωθεί.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σχετικά με τις αστικές υποθέσεις, σύμφωνα με το “justice scoreboard 2022” της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα ελληνικά δικαστήρια φτάνουν λιγότερες υποθέσεις από χώρες όπως το Βέλγιο, η Ιρλανδία και η Ισπανία.
Και το πιο περίεργο είναι ότι ενώ οι υποθέσεις που φτάνουν στα ελληνικά δικαστήρια μειώνονται, χαρακτηριστικά αναφέρω το 2010 ήταν 4 υποθέσεις ανά 100 κατοίκους και το 2019 1,9 υπόθεση ανά 100 κατοίκους ο χρόνος για τη δικαστική τους επίλυση αυξάνεται: από 190 ημέρες το 2010 σε 637 το 2019.
Και αυτό παρά το γεγονός ότι η χώρα μας έχει μακράν το υψηλότερο ποσοστό δικαστών στη δυτική Ευρώπη, παρά τη μηχανοργάνωση και τις νέες τεχνολογίες, παρά τους νόμους για την επιτάχυνση που έχουν ψηφιστεί τα τελευταία χρόνια.
Σήμερα, ωστόσο, βλέπουμε την κυβέρνηση και με αυτό το νομοθέτημα, όπως και με το προηγούμενο, να αντιμετωπίζει με τρόπο συστηματικό τις δυσλειτουργίες της δικαιοσύνης, οι οποίες εντοπίζονται κυρίως στο πρώτο βαθμό. Και είναι βέβαιο ότι η διαδικασία θα γίνει πιο αποδοτική και αποτελεσματική με την οργανική ένταξη των ειρηνοδικών στα πρωτοδικεία και την ενοποίηση του πρώτου βαθμού.
Ως προς δε την αναδιάταξη της τοπικής αρμοδιότητας θα πρέπει να τηρηθεί απαρέγκλιτα η αρχή της εγγύτητας.
Και η αρχή αυτή επιτυγχάνεται με τη διατήρηση των δικαστικών σχηματισμών κοντά στο πολίτη, λαμβάνοντας υπόψη τα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά της χώρας μας. Και ιδιαίτερα ότι η Ελλάδα είναι μια νησιωτική χώρα.
Έτσι, λοιπόν, για αυτή την κυβέρνηση που αύξησε το ετήσιο οικογενειακό εισόδημα όσων δικαιούνται νομική βοήθεια μέχρι τα 7.280 ευρώ από 6.655 ευρώ που ίσχυε, και σήμερα διευθετεί τις οικονομικές εκκρεμότητες, έχει ιδιαίτερη αξία το ιερό και θεμελιώδες δικαίωμα της ισότιμης πρόσβασης στη δικαιοσύνη όλων των πολιτών, ανεξαρτήτως της οικονομικής τους κατάστασης, ανεξαρτήτως της διαμονής τους σε νησιωτικές ή μειονεκτικές περιοχές.
Και αυτό γιατί η αμεσότητα της πρόσβασης του πολίτη στα Δικαστήρια δεν έχει τυπικό, αλλά ουσιαστικό χαρακτήρα, καθώς συμβάλλει στην πραγμάτωση της συνταγματικής αρχής για παροχή εννόμου προστασίας από τα δικαστήρια.
Και ως τέτοιο αποτελεί το δικαίωμα των δικαιωμάτων!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου