Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου Ν.Ευβοίας: Στις 28 Φεβρουάριου ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ για την ζωή μας

Συνάδελφε, συναδέλφισσα 17 μέρες έχουν περάσει από το “προδιαγεγραμμένο έγκλημα” στη SABO που κόστισε την ζωή του Βαγγέλη και τον βαρύ τραυματισμό του Αυγέρη και οι αιτίες παραμένουν χωρίς να λαμβάνεται κανένα ουσιαστικό μέτρο αποφυγής νέων πιθανών εργατικών ατυχημάτων από την επιχείρηση.

● παραμένει η εντατικοποίηση της δουλειάς, το άγχος που μας δημιουργεί η εργοδοσία να αποδώσουμε γρήγορα, ενισχύοντας τη φυσική και πνευματική μας κόπωση, πολλαπλασιάζοντας τον κίνδυνο του ανθρώπινου λάθους, των μειωμένων αντανακλαστικών μας.

● Δεν πραγματοποιούνται οι απαιτούμενοι έλεγχοι και συντηρήσεις στις εργαλειομηχανές και το λοιπό εξοπλισμό, παρά συμπληρώνονται αυθαίρετα «πιστοποιήσεις». Οι μηχανές δουλεύουν πάντα στο φουλ γιατί δεν υπάρχει ποτέ χρόνος να σταματήσουν.

● Δεν υλοποιούνται οι απαραίτητες αναβαθμίσεις των μηχανημάτων από τους αντίστοιχους πιστοποιημένους τεχνικούς των εταιρειών παραγωγής τους ή και το αρμόδιο τεχνικό προσωπικό συντήρησης της εταιρείας που είναι ανύπαρκτο με αποτέλεσμα να δυσχεραίνουν την εργασία μας και αναγκαζόμαστε να θέτουμε τον εαυτό μας σε κινδύνους.

● Δεν υπάρχει τμήμα συντήρησης που να στελεχώνεται με μόνιμο τεχνικό προσωπικό με αποκλειστική ευθύνη τη συντήρηση των μηχανημάτων, θα εγγυάται ότι μπορεί να πραγματοποιηθεί μια εργασία.

● Συνεχίζεται η επιμονή της εργοδοσίας να αναλαμβάνουν πόστα εργαζόμενοι που δεν έχουν την αντίστοιχη ειδίκευση.

Η εκβιαστική τακτική της εργοδοσίας σε τμήμα εργαζομένων να φορά τα ΜΑΠ δεν εξασφαλίζει την προστασία μας, στοχεύει απλά στο να μεταφέρει σε εμάς την ατομική ευθύνη νέων πιθανών ατυχημάτων. Το είδαμε να δοκιμάζεται και σε μεγάλους ομίλους με τα ατυχήματα (πολλά από αυτά θανατηφόρα) να συνεχίζουν αμείωτα

Τα ΜΑΠ είναι η τελευταία γραμμή άμυνας όταν εκτελούμε συγκεκριμένες εργασίες και χρειάζεται να είναι τα κατάλληλα ώστε να διευκολύνεται η εργασία μας, χωρίς να καταπονείται περεταίρω το σώμα μας, να έχουμε ταυτόχρονα περισσότερα διαλείμματα ώστε να ξεκουραζόμαστε από το πρόσθετο βάρος αυτών.

Ζητάμε το αυτονόητο: να δουλεύουμε με ασφάλεια, να μπορούμε να γυρνάμε στα σπίτια μας, στις οικογένειές μας ζωντανοί και όρθιοι! Απαιτούμε από την εργοδοσία και το κράτος συγκεκριμένα μέτρα, είναι δική τους η ευθύνη!

Στις 28 Φεβρουαρίου είναι ημέρα απεργίας, ημέρα που έχουμε καθήκον να τιμήσουμε και με αυτό τον τρόπο τον Βαγγέλη, τον Αυγέρη.

Στις 28 Φεβρουαρίου να γίνουμε η φωνή των 186 συναδέλφων μας που πέρυσι πήγαν για δουλειά αλλά δεν γύρισαν σπίτι τους, των 57 νέων ανθρώπων στο τρένο των Τεμπών που δεν έφτασαν ποτέ…

Στις 28 Φεβρουάριου ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ, ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ!

Στις 28 Φεβρουαρίου ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ- ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΜΙΣΘΩΝ!

Απεργιακές συγκεντρώσεις: Αλιβέρι 10 π.μ. άγαλμα λιγνιτωρύχου – Χαλκίδα 12.00 πλατεία δικαστηρίων.