Μάλιστα, αυτή η επιβράβευση θα αποτελέσει απόδειξη ότι τελικά η εταιρεία δεν είναι τίποτα άλλο εκτός από τους ανθρώπους της…
Πραγματικά συνάδελφοι, τίποτα από όλα αυτά τα κέρδη και τα πλούτη δε θα είχε δημιουργηθεί αν δεν ήταν ο δικός μας κόπος και ο δικός μας ιδρώτας. Που πολλά χρόνια τώρα αμείβεται με ψίχουλα!
Ιδρώτας που χαρίζουμε και με το παραπάνω. Και που αμείβεται σκόπιμα με μισθούς πολλών ταχυτήτων για να καλλιεργείται το διαίρει και βασίλευε ανάμεσά μας.
Να θυμίσουμε μόνο το 30λεπτο επί του 8ώρου που ανακοίνωσε κάποτε η εταιρεία ότι αρχίζει να εφαρμόζει προκειμένου να θωρακίσει τα κέρδη της.. και έγινε καθεστώς.
Να θυμίσουμε τη δουλειά ήλιο με ήλιο στα εργοτάξια, το καθεστώς διαρκούς ουσιαστικά επιφυλακής για τους συναδέλφους που εργάζονται με τηλεργασία γιατί έτσι το επιτάσσουν οι στόχοι και ο προγραμματισμός! Να θυμίσουμε τις μέρες άδειας που ποτέ δεν πήραν ορισμένοι (κάτι που φυσικά η εταιρεία αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι ισχύει στην τριμερή με την Επιθεώρηση εργασίας πριν κάποια χρόνια).
Να θυμίσουμε την αμείωτη ένταση, το τρεχαλητό για να πιαστούν οι στόχοι! Αυτοί οι στόχοι που μπαίνουν από τη διοίκηση, είναι καθαρό ότι επιδιώκουν τελικά ο καθένας να φτάνει να καλύπτει ένα σωρό δουλειές πέρα από τη δική του, που θα έβγαζε υπό κανονικές συνθήκες μέσα σε ένα οκτάωρο. να πως αυγαταίνουν τα κέρδη της επιχείρησης!
Μπροστά σε αυτήν την κερδοφόρα πορεία όλα αυτά τα χρόνια, ας κοιτάξουμε ο ένας τον άλλο και ας προβληματιστούμε…
για τις υπερωρίες που δούλεψε καθένας από μάς ακόμα και τις χρονιές που τα πράγματα δεν πήγαν τόσο πρίμα για τα νούμερα για να γυρίσει πίσω στο σπίτι και το πορτοφόλι να είναι άδειο μπροστά στις ανάγκες και το κόστος ζωής που όλο και ανεβαίνει.
Γιατί οι ανάγκες για γάλα και ψωμί τα πάγια έξοδα, οι δαπάνες για μόρφωση και υγεία δεν περιμένουν πότε θα είναι αρκετά κερδοφόρα η χρονιά για να καλυφθούν.
Πόσα ταξίδια δεν κάναν αρκετοί από εμάς μακριά από την οικογένεια, χωρίς να ορίζουμε κούραση, ωράριο; πόσοι δεν ήρθαν αντιμέτωποι ακόμα και με απόλυση για να μη ζημιωθεί η επιχείρηση;
μπορεί καθένας από μας να ζει κάθε χρόνο με την υπόσχεση και την ελπίδα ότι την επόμενη χρονιά αυτός θα ξεχωρίσει; θα ανταμειφθεί ο ζήλος και η εργατικότητά του;
Συνάδελφοι για να το πούμε καθαρά…
Xωρίς συλλογική διεκδίκηση και αγώνα οι υποσχέσεις θα αφήνουν η μία τη θέση της στην άλλη.
Κι αν ακόμα για μια χρονιά, μοιραζόταν το 25% των κερδών σε εμάς του 200+ δε θα μιλάγαμε τάχα για τη δική μας την απλήρωτη εργασία; από πού προκύπτουν αυτά τα κέρδη; ποιος έκοψε ποιος τρόχισε, ποιος μόνταρε, ποιος τόρναρε; ποιος σχεδίασε και πάει λέγοντας;
είναι φανερό ότι αυτό που μας λέει σήμερα η εργοδοσία είναι ότι μπροστά μας είναι μία χρονιά που θα μας βάλει καρούλια στα πόδια προκειμένου να πιάσει τους στόχους της.
Η εντατικότητα πάει ήδη σύννεφο! Φανταστείτε τι μας επιφυλάσσει η νέα χρονιά!
Συνάδελφοι, αυτές οι εφάπαξ παροχές και οι ατομικές αυξήσεις οδηγούν ουσιαστικά στο φτήναιμα της δουλειάς και του ιδρώτα μας. Γιατί όλο και περισσότεροι από εμάς δουλεύουμε με ελάχιστους μισθούς που ανεβαίνουν ίσως κάποιες φορές με πριμ και δωράκια κατά το δοκούν όμως δεν ενσωματώνονται στο μηνιάτικο.
Κανείς δεν μπορεί να κάνει κουμάντο στα οικονομικά του ποντάροντας στα κουπόνια σίτισης που ίσως βγουν παραπανίσια…
όσο για τις δωρεές… και το κοινωνικό πρόσωπο της εταιρείας.. καλά κάνει και χαρίζει αλλά πρέπει να το ομολογήσουμε.. όλο αυτό με την αντίστοιχη φοροαπαλλαγή γίνεται.
Με αποφασιστικότητα να διεκδικήσουμε:
- 25% αύξηση επί των μισθών του για όλο το προσωπικό
- καταβολή όλων των οφειλόμενων αδειών
- ανθρώπινα ωράρια στα εργοτάξια, όχι στους εξοντωτικούς χρόνους παράδοσης που πολλές φορές ευθύνονται για ατυχήματα εκτός έδρας.
- Προσλήψεις προσωπικού για να καλύπτονται οι ανάγκες της παραγωγής
Το ΔΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου