Ο Ντόναλντ Τραμπ, γνωστός και ως «το δεύτερο χειρότερο πράγμα που χτύπησε τη Νέα Υόρκη», είναι ο νέος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ένας Πέτρος Κωστόπουλος που κατάφερες να του αφαιρέσεις χειρουργικά τη βαλκανίλα και την
ΠΑΣΟΚ χροιά, ταυτόχρονα κατάφερες να του προσθέσεις όλη την αριστοκρατική χάρη της Οκλαχόμα, να τον πολλαπλασιάσεις σε κλίμακα υφηλίου και να του προσθέσεις ως χόμπι τις αυτοκρατορικές βλέψεις και το υπερθετικό σύνδρομο μεγαλείου.
ΠΑΣΟΚ χροιά, ταυτόχρονα κατάφερες να του προσθέσεις όλη την αριστοκρατική χάρη της Οκλαχόμα, να τον πολλαπλασιάσεις σε κλίμακα υφηλίου και να του προσθέσεις ως χόμπι τις αυτοκρατορικές βλέψεις και το υπερθετικό σύνδρομο μεγαλείου.
Είναι αρκετά περίεργο την ίδια στιγμή που πανηγυρίζεις για το ότι η Χίλαρι Κλίντον έχασε τις εκλογές να θρηνείς και να φοβάσαι επειδή ο Ντόναλντ τις κέρδισε.
Η ζωή είναι γεμάτη αντιφάσεις όπως κάποτε τόνισε και ο Παναγιώτης Φασούλας. Και κάτι τέτοιο είναι σίγουρα σωστό.
Η διαφορά σε αυτή την περίπτωση είναι πως η συγκεκριμένη αντίφαση διεκδικεί να είναι η τελευταία αντίφαση.
Η αντίφαση που θα καρφιτσώσει την αστερόεσσα σε έναν λόφο με σκουπίδια και μεταχειρισμένες ανάσες – ό,τι θα έχει απομείνει από τον θλιμμένο και υπέροχο κόσμο μας.
Στην πραγματικότητα οι πιθανότητες να φτάσουμε μέχρι κάτι τέτοιο είναι απειροελάχιστες (ποσοστό παρ' όλα αυτά τρομακτικό).
Η παγκόσμια ισορροπία και η εξωτερική πολιτική των Ηνωμένων πολιτειών δεν ορίζονται με βάση το ταμπεραμέντο ή τη διάθεση ενός ατόμου (χωρίς βέβαια να μπορούμε να πούμε πως κάτι τέτοιο δεν παίζει ρόλο).
Ας δούμε τις σχετικά πρόσφατες θετικές υποσχέσεις Ομπάμα που αθετήθηκαν (κλείσιμο Γκουαντάναμο, απόσυρση στρατευμάτων) ως προπομπούς αθέτησης των ακόμα πιο πρόσφατων σκοταδιστικών υποσχέσεων του Τραμπ.
Και ακόμη και κάτι τέτοιο να μοιάζει λογικό, ταυτόχρονα αδυνατεί να αλλάξει την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που μέρα με τη μέρα παγιώνεται.
Μια ατμόσφαιρα μέσα στην οποία η μισαλλοδοξία κατοχυρώνεται και νομιμοποιείται εκλογικά, όπου η θεωρία συνωμοσίας και η αφέλεια μπορούν να αποτελούν πολιτική πρόταση, όπου ο κόσμος νιώθει πως μετεωρίζεται στο σημείο όπου το έδαφος λιγοστεύει.
Η δυστοπία είναι εδώ. Μισεί τις γυναίκες και έχει αστεία μαλλιά.
Πολλοί από εμάς πίστευαν πως ο Αγγελος της Αποκάλυψης θα είχε όψη που θα θύμιζε κάτι από τη δίχως φύλο γοητεία που έχουν οι γιαπωνέζικες μάσκες, θα έμοιαζε σαν να είχε βγει από κάποια ασπρόμαυρη ταινία του Μπέργκμαν ή έστω θα είχε το βάρος της φρίκης ενός πίνακα του Ιερώνυμου Μπος.
Η παρουσία του θα γεννιόταν στο σημείο όπου το όμορφο και το τρομακτικό συναντιούνται, εκεί που δεν μπορείς να διαχωρίσεις το θερμό από το ψυχρό, εκεί που η κάθε ημέρα θα είχε το βάρος της τελευταίας.
Αντίθετα, στον χώρο του πρόχειρου φαντασιακού μας, ο Αγγελος της Αποκάλυψης δανείζεται την όψη του Ντόναλντ Τραμπ.
Μια όψη κάποιου κουστουμαρισμένου που χτύπησε κάτι με το αμάξι, στη συνέχεια του έβαλε φωτιά και τέλος αποφάσισε να το κολλήσει με συρραπτικό στο κεφάλι του.
Ο Ντόναλντ Τραμπ, γνωστός και ως «το δεύτερο χειρότερο πράγμα που χτύπησε τη Νέα Υόρκη», είναι ο νέος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ένας Πέτρος Κωστόπουλος που κατάφερες να του αφαιρέσεις χειρουργικά τη βαλκανίλα και την ΠΑΣΟΚ χροιά, ταυτόχρονα κατάφερες να του προσθέσεις όλη την αριστοκρατική χάρη της Οκλαχόμα, να τον πολλαπλασιάσεις σε κλίμακα υφηλίου και να του προσθέσεις ως χόμπι τις αυτοκρατορικές βλέψεις και το υπερθετικό σύνδρομο μεγαλείου.
Πάρε αυτό το τέρας Φρανκενστάιν, πρόσθεσέ του μια ουγκιά ρατσισμού, λίγο άρωμα ομοφοβίας και κυρίως ένα ματσάκι περήφανου εξωστρεφούς σεξισμού.
Πάρε το φαιδρό σου αποτέλεσμα και αντί να το ονομάσεις ανέκδοτο, ονόμασέ το πλανητάρχη. Και τώρα προσπάθησε να κοιμηθείς.
Γιατί, κύριοι, καλές οι αναλύσεις, ακόμα καλύτερες οι ορθές αναλύσεις, αλλά τώρα πρέπει να βρούμε ένα μέρος να κρυφτούμε.
Τα μπούνκερ-καταφύγια σε περίπτωση πυρηνικού ολέθρου έχουν όλα αγοραστεί από χιλιαστές ψηφοφόρους του Τραμπ (ίσως μάλιστα να τον ψήφισαν με την προσδοκία πως θα φέρει την Αποκάλυψη), ο Καναδάς είναι όλος ρεζερβέ από οπαδούς της Χίλαρι που υποσχέθηκαν να μεταναστεύσουν σε περίπτωση επικράτησης του Τραμπ και το σπίτι στο χωριό είναι νοικιασμένο μέσω airbnb σε Γερμανούς υπερήλικες παραθεριστές.
Μια βιβλιοθήκη μοιάζει το κατάλληλο μέρος για να κρυφτείς από τον Τραμπ, αλλά η χώρα μας έχει ελάχιστες από αυτές (άτσα τρέχον πολιτικό σχόλιο σε άρθρο για τον Τραμπ!).
Ισως το καλύτερο μέρος για να κρυφτείς είναι το χθεσινό ακυρωμένο ενδεχόμενο. Η λάθος κρίση και η υποτίμηση των προοπτικών.
Οι αιτίες που γέννησαν το ρήγμα μέσα από το οποίο αναδύθηκε ο εκλογικός Τραμπ.
Και η κατανόηση των συνθηκών αυτών που θα μπορούσαν να στρέψουν το τιμόνι της Ιστορίας προς διαφορετική κατεύθυνση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου