Μετά την πρόσφατη ιστορία με την σύλληψη των δύο ατόμων για ναρκωτικά στην Κάρυστο, όπως είναι φυσικό άρχισαν μεταξύ μας συζητήσεις όπως γίνεται παντού και πάντα. Λογικό είναι γιατί τέτοιες ειδήσεις ξυπνάνε βίαια από τον λήθαργο την υπνώτουσα κοινωνία μας που ξέρει μεν, αλλά σιωπά, σεβόμενη τις δικές της ισορροπίες, τις σχέσεις, τις συγγένειες, το κοινωνικό φαίνεσθαι τέλος πάντων.
Με αφορμή το άρθρο μου "συνελήφθησαν δύο άτομα για ναρκωτικά στην Κάρυστο" πολλοί φίλοι επικοινώνησαν μαζί μου διαδικτυακά και τηλεφωνικά συζητώντας το θέμα αυτό. Οι περισσότεροι μου είπαν "επιτέλους, να μαζευτούν κάποιοι"
Προσωπικά δεν ξέρω τίποτα περισσότερο από αυτά που μάθαμε όλοι, αλλά ένοιωσα πολύ περίεργα όταν το έμαθα. Κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν μπορεί να επιχαίρει για τέτοιες καταστάσεις. Είναι θλιβερές αν τα πρόσωπα είναι χρήστες γιατί χρειάζονται ειδική υποστήριξη και τραγικά επικίνδυνες αν τα πρόσωπα είναι έμποροι ουσιών γιατί επιβάλλεται παραδειγματική τιμωρία.
Με αυτά τα πράγματα δεν δικαιούται να παίζει κανείς. Εδώ δεν είναι για να λέμε μεγάλα λόγια και να το παίζουμε "υπεράνω". Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά αλλά δεν χρειάζεται. Ολοι ξέρουν τι πρέπει να γίνει. Η κοινωνία της περιοχής ανησυχεί για τα παιδιά της και δικαίως. Οταν η μάστιγα των ναρκωτικών σου χτυπάει την πόρτα και απειλεί το παιδί σου που θα πάει να πιει αμέριμνο τον καφέ του στην παραλία εξαγριώνεσαι και ξεχνάς σχέσεις και φιλίες. Και παύεις πια να αποδέχεσαι μοιρολατρικά τα πράγματα.
Συγκάλυψη και "προστασία" δεν νοείται σε τέτοιες περιπτώσεις. Οι μόνοι που χρειάζονται προστασία είναι τα νέα παιδιά στην εφηβεία που τα πλησιάζει ο κάθε επιτήδειος και τα βάζει σ' ένα δρόμο χωρίς επιστροφή, σ΄ ένα δρόμο θανάτου.
Με αφορμή το άρθρο μου "συνελήφθησαν δύο άτομα για ναρκωτικά στην Κάρυστο" πολλοί φίλοι επικοινώνησαν μαζί μου διαδικτυακά και τηλεφωνικά συζητώντας το θέμα αυτό. Οι περισσότεροι μου είπαν "επιτέλους, να μαζευτούν κάποιοι"
Προσωπικά δεν ξέρω τίποτα περισσότερο από αυτά που μάθαμε όλοι, αλλά ένοιωσα πολύ περίεργα όταν το έμαθα. Κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν μπορεί να επιχαίρει για τέτοιες καταστάσεις. Είναι θλιβερές αν τα πρόσωπα είναι χρήστες γιατί χρειάζονται ειδική υποστήριξη και τραγικά επικίνδυνες αν τα πρόσωπα είναι έμποροι ουσιών γιατί επιβάλλεται παραδειγματική τιμωρία.
Με αυτά τα πράγματα δεν δικαιούται να παίζει κανείς. Εδώ δεν είναι για να λέμε μεγάλα λόγια και να το παίζουμε "υπεράνω". Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά αλλά δεν χρειάζεται. Ολοι ξέρουν τι πρέπει να γίνει. Η κοινωνία της περιοχής ανησυχεί για τα παιδιά της και δικαίως. Οταν η μάστιγα των ναρκωτικών σου χτυπάει την πόρτα και απειλεί το παιδί σου που θα πάει να πιει αμέριμνο τον καφέ του στην παραλία εξαγριώνεσαι και ξεχνάς σχέσεις και φιλίες. Και παύεις πια να αποδέχεσαι μοιρολατρικά τα πράγματα.
Συγκάλυψη και "προστασία" δεν νοείται σε τέτοιες περιπτώσεις. Οι μόνοι που χρειάζονται προστασία είναι τα νέα παιδιά στην εφηβεία που τα πλησιάζει ο κάθε επιτήδειος και τα βάζει σ' ένα δρόμο χωρίς επιστροφή, σ΄ ένα δρόμο θανάτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου