Γιώργος Μαρίνος: Καλή σχολική χρονιά σε όλους με αισιοδοξία και δύναμη

Εύχομαι καλή σχολική χρονιά σε όλους με αισιοδοξία και δύναμη για τους νέους αγώνες που θα έρθουν μπροστά μας.

Μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικοί και οι λοιποί εργαζόμενοι στα σχολεία της Εύβοιας έχουν έρθει αντιμέτωποι από την πρώτη κιόλας μέρα με σοβαρά προβλήματα κι ελλείψεις.

Η Κυβέρνηση, μέσω της Πρωτοβάθμιας Διεύθυνσης Εύβοιας, προχώρησε σε υποβαθμίσεις σχολείων, όπως στο Προκόπι, στην Μακρυκάπα, στο Δύστο και συγχωνεύσεις τμημάτων. Αντίστοιχη είναι η κατάσταση και στη Δευτεροβάθμια. 

Με τον τρόπο αυτό έχουν δημιουργηθεί 25άρια και 27άρια τμήματα κάνοντας ακόμα πιο δύσκολο το εκπαιδευτικό έργο. Δεκάδες είναι τα κενά σε εκπαιδευτικούς, όπως στο Εσπερινό ΕΠΑΛ Χαλκίδας όπου μαθητές μένουν εκτός των ειδικοτήτων επιλογής τους.

Για άλλη μια χρονιά, οι μαθητές του 26ου Δημοτικού Χαλκίδας, του Μουσικού Γυμνασίου και του 1ου Δημοτικού Κύμης κ.ά. δεν θα μπουν σε καινούργια κτίρια. Αναρίθμητα τα προβλήματα στις κτιριακές υποδομές συνολικά με σχολεία ερείπια όπως στο Λύκειο Μαντουδίου και το Γυμνάσιο Αλιβερίου ή με τα ενοικιασμένα μαγαζιά και ισόγεια πολυκατοικιών που λειτουργούν πολλά νηπιαγωγεία στη Χαλκίδα. 

Επίσης, σημαντικά τα προβλήματα στα σχολεία ειδικής αγωγής όπως στο ΕΕΕΕΚ Χαλκίδας που μόνο μετακόμισαν σε νέα κοντέινερς χωρίς να έχει ξεκινήσει ανέγερση σχολείου όπως θα έπρεπε.

Επιπλέον, ελάχιστα φέτος τα τμήματα ένταξης στην Εύβοια καθώς πολλά δεν εγκρίθηκαν. Ενδεικτικό είναι ότι στο 3ο Νηπιαγωγείο Καρύστου, το οποίο ήταν και το μοναδικό στην πόλη, δεν τοποθετήθηκε εκπαιδευτικός καθώς δεν δηλώθηκε ως κενό. Ακόμη λιγότερες οι προσλήψεις παράλληλης στήριξης.

Τα προβλήματα ζουν και βασιλεύουν γι αυτό είναι αναγκαίο κάθε λαϊκή οικογένεια να αγωνιστεί για να δημιουργήσει ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά της. 

Με το ΚΚΕ, με τους κομμουνιστές σε κάθε σχολείο, σε κάθε σωματείο, σε συλλόγους γονέων, να διεκδικήσουμε σύγχρονα και ασφαλή σχολεία, πραγματική μόρφωση των παιδιών, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία. 

Ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την κοινωνία που θα ικανοποιήσει τις ανάγκες των μαθητών, των λαϊκών οικογενειών, των εκπαιδευτικών. Για μια κοινωνία, που θα ‘χει το νου της στο παιδί. Εδώ είναι η ελπίδα.