Ουκ ολίγα funds βρίσκονται πλέον «εντός των Τειχών» και καλοβλέπουν την αγορά της Υγείας.
Ο τελικός στόχος τους, η ανάληψη της διαχείρισης
μεγάλων νοσοκομειακών μονάδων του Δημοσίου Τομέα. Όχημα για την επίτευξη του στόχου που θα φέρει τα πάνω κάτω στην αγορά και θα αλλάξει άρδην το πεδίο της Υγείας θα είναι οι Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ).
Όλοι όσοι γνωρίζουν από πρώτο χέρι τις εξελίξεις – και δεν είναι λίγοι- υποστηρίζουν ότι το πρώτο βήμα θα είναι η εξαγορά ιδιωτικών μονάδων που ανήκουν σε εισηγμένες και μη εταιρείες. Σύμφωνα με το σχέδιο δράσης που σε ορισμένες περιπτώσεις είναι επεξεργασμένο και στις λεπτομέρειες του το ιδιωτικό νοσοκομείο που θα εξαγορασθεί από το fund θα επιδιώξει – στο πλαίσιο του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου- να συμπράξει με ένα ή περισσότερα νοσοκομεία του δημοσίου για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα που θα υπερβαίνει τα 10 χρόνια σε κάθε περίπτωση. Για τον σκοπό αυτό θα δημιουργηθεί μια εταιρεία ειδικού σκοπού που θα είναι και ο ανάδοχος του ΣΔΙΤ και ο διαχειριστικός φορέας – εκείνος θα πληρώνει μισθούς, εκείνος θα κάνει προμήθειες, εκείνος θα φροντίζει για την συντήρηση των υποδομών κλπ.
Αλλά, από που θα πληρώνεται ο διαχειριστικός φορέας; Από το Δημόσιο προφανώς και στη βάση της επίτευξης στόχων που θα έχουν συμφωνηθεί κατά την υπογραφή της συγκεκριμένης Σύμπραξης. Το μυστικό όπως επισημαίνουν εκείνοι που γνωρίζουν βρίσκεται στο κόστος της λειτουργίας και όταν αναφέρονται σε αυτό δεν εννοούν μισθούς προσωπικού αλλά κατά κύριο λόγο προμήθειες εξοπλισμού, αναλώσιμων κλπ.
Η προσέγγιση των μεγάλων ξένων funds με όχημα τις ΣΔΙΤ βολεύει και την κυβέρνηση και τους δανειστές ενώ δίνει σημαντικές ανάσες στην π ραγματική αγορά της υγείας. Η κυβέρνηση μπορεί να υποστηρίξει τις επιδόσεις της ως προς το ύψος των πλεονασμάτων καθώς οι δαπάνες των νοσοκομείων που θα αλλάξουν διαχειριστή δεν θα επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό, ενώ οι δανειστές θα μπορούν επιτέλους να μιλούν για μια μεγάλη μεταρρύθμιση.
Μια τέτοια κίνηση για να έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα σε κάθε περίπτωση θα περιλαμβάνει εμβληματικά νοσοκομεία όπως το «Ωνάσειο» ή το «ΚΑΤ» ή ο «Ερυθρός Σταυρός» ή το «Ασκληπιείο» Βούλας. Βεβαίως, όλα αυτά θα γίνουν με τεχνικά άρτιους διαγωνισμούς προκειμένου να βρουν πολιτική και κοινωνική νομιμοποίηση.
Εμπειρίες από την …άλλη Ευρώπη
Επί θύραις βρίσκεται, σύμφωνα με πληροφορίες τoυ newmoney.gr, το υπόδειγμα των κεντρικών συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) στον τομέα της υγείας σε επίπεδο λειτουργίας νοσοκομειακών μονάδων το οποίο εφαρμόζεται με επιτυχία εδώ και 20 χρόνια σε άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου όπως η Ισπανία, η Ιταλία και η Πορτογαλία.
Σύμφωνα με θεσμικούς παράγοντες του κλάδου, η ανάγκη διαχείρισης των λειτουργιών των δημόσιων νοσοκομείων, τα οποία παρουσιάζουν τεράστιες ελλείψεις poy υποβαθμίζουν το επίπεδο της παρεχόμενης υγείας, σε συνδυασμό με την αδυναμία του κράτους να επεκτείνει τις δαπάνες, φέρνουν όλο και πιο κοντά το μοντέλο των συμπράξεων που εφαρμόζεται στην Ευρώπη.
Οι Ιταλοί χρησιμοποιούν εντατικά την τελευταία δεκαετία το σχήμα της σύμπραξης των δημόσιων με τα ιδιωτικά νοσοκομεία τα οποία λειτουργούν ως πάροχοι του κρατικού συστήματος υγείας για όλους τους πολίτες. Όπως και στην Ελλάδα, στην Ιταλία επιβλήθηκαν μετά το 2012 περικοπές δαπανών στην περιοχή των 8 δισ. ευρώ (περίπου 7% του συνόλου) ενώ συστήματα όπως το claw back και η συνταγογράφηση βάσει δραστικής ουσίας αποτελούν καθεστώς εδώ και καιρό.
Το ισπανικό ΕΣΥ ακολουθεί το σύστημα των αυτόνομων περιφερειών οι οποίες χρηματοδοτούνται από την κεντρική διοίκηση, ενώ από το 1995 άρχισε να χρησιμοποιείται το μοντέλο των ΣΔΙΤ. Το πρότυπο επεκτάθηκε τα τελευταία χρόνια μετά τις περικοπές στον τομέα της υγείας που έφτασαν κοντά στο 25% (!) με το ξέσπασμα της κρίσης τη διετία 2012-2013. Συνολικά πάνω από 20% των υπηρεσιών υγείας παρέχονται από ιδιώτες μέσω ΣΔΙΤ.
Αντίστοιχη διείσδυση έχει το υπόδειγμα των κεντρικών συμπράξεων ΣΔΙΤ και στη γειτονική Πορτογαλία με την δραστηριοποίηση ιδιωτών παροχών κερδοσκοπικού ή μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα.
Η εμπειρία έδειξε ότι τα πλεονεκτήματα για τους ασθενείς είναι η δωρεάν πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας και οι υποδομές αντίστοιχες με αυτές των καλύτερων ιδιωτικών νοσοκομείων της Ευρώπης. Παράλληλα το μοντέλο ΣΔΙΤ αποτελεί μια λύση με λογικό κόστος για να αντιμετωπιστεί ο χρόνος αναμονής που απαιτούν οι διαγνωστικές εξετάσεις λόγω κακής συντήρησης ή ανυπαρξίας μηχανημάτων όπως για παράδειγμα οι αξονικοί τομογράφοι.
Ακολουθώντας αυτό το δρόμο, εν μέσω περικοπών στις δημόσιες δαπάνες, οι χώρες του Νότου της Ευρώπης κατάφεραν να διατηρήσουν ένα αξιοπρεπές επίπεδο στις δημόσιες παροχές υγείας χωρίς να χάσουν την ιδιοκτησία των δομών και αξιοποιώντας τους ιδιώτες που εισήλθαν στο σύστημα. Οι τελευταίοι αναζωογόνησαν τις συχνά άκαμπτες κρατικές δομές προσφέροντας οικονομίες κλίμακας (π.χ. στις προμήθειες), τεχνογνωσία και χαμηλό κόστος σε συνδυασμό με την σημαντική αναβάθμιση σε επίπεδο τεχνολογίας.
Των Κώστα Τσαούση, Αργύρη Παπαστάθη
newmoney.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου