Σε αντίθεση με κάθε άλλη Κεντρική Επιτροπή στο παρελθόν η χθεσινή διεξήχθη μέσα σε μια ατμόσφαιρα με εμφανές το ρήγμα, όπου ακόμη και οι θιασώτες της ενότητας έδειξαν να την επικαλούνται στη βάση της ρήσης «η ελπίδα πεθαίνει τελευταία».Η ΚΕ αποφάσισε κατά πλειοψηφία τη σύγκληση Έκτακτου Συνεδρίου τον Σεπτέμβριο, το οποίο χρονικά αναμένεται να προσδιοριστεί προς το τέλος Αυγούστου όταν θα έχουν ολοκληρωθεί οι εσωκομματικές διαδικασίες και θα έχουν οριστικοποιηθεί τα κείμενα.
Ωστόσο, είτε από τις ομιλίες στο βήμα της συνεδρίασης είτε από τα «πηγαδάκια» εντός κι εκτός της αίθουσας του Κεραμεικού το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι το Συνέδριο θα αποτελέσει «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» και επικύρωση της διάσπασης, με ορισμένους να θέτουν έναν αστερίσκο στη βάση της εκτίμησης ότι οι εξελίξεις είναι πυκνές και τον Σεπτέμβριο θα υπάρχει ένα νέο οικονομικό και κοινωνικό τοπίο που ενδεχομένως να καταστήσουν το Συνέδριο «πολυτέλεια».
Πλην του πρωθυπουργού και των σκληροπυρηνικών στελεχών της κυβέρνησης, της ΚΟ και του κόμματος, η γενική παραδοχή ήταν ότι το κόμμα υπέστη μια στρατηγική και πολιτική βαριά ήττα καθώς, όπως είπαν αρκετοί ομιλητές, η βασική γραμμή του ιδρυτικού του Συνεδρίου (2013) για τη δυνατότητα να σταθεί μια αριστερή κυβέρνηση μέσα στο σκληρά νεοφιλελεύθερου ευρωπαϊκό πλαίσιο, διαψεύστηκε.
Έτσι, υπήρξαν ομιλίες στελεχών της πλειοψηφίας του κόμματος που προέβησαν σε αυτοκριτική, υπήρξε σκληρή κριτική κυρίως από τα στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας προς την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό, ανταλλάχθηκαν «καρφιά», ειπώθηκαν βαριές κουβέντες, ενώ στόχος πολλών έγιναν πρόσωπα της διαπραγματευτικής ομάδας όπως ο Γιώργος Χουλιαράκης (ομιλητής που ανήκει στους προεδρικούς τον χαρακτήρισε «πιο τρόικα κι απ’ την τρόικα») και ο Σπύρος Σαγιάς. Τα πυρά όλων σχεδόν συγκέντρωσε ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη Γιάννης Πανούσης, η απομάκρυνση του οποίου από την κυβέρνηση ζητήθηκε ακόμη κι από προεδρικούς (π.χ. το μέλος της ΠΓ Γιάννης Μπουρνούς), ενώ επιχειρήθηκε μετά την ψηφοφορία προς το τέλος της Συνεδρίασης να περάσει ψήφισμα με το παραπάνω αίτημα, αλλά δεν κατέστη εφικτό καθώς το Σώμα είχε διαλυθεί.
Από τις πλέον χαρακτηριστικές στιγμές της ΚΕ θα ξεχωρίσει κανείς τις εξής:
---Ο πρωθυπουργός στο άνοιγμα των εργασιών υπήρξε σκληρός με τους διαφωνούντες θέτοντάς τους ενώπιον του διλήμματος «η πρώτη κυβέρνηση της αριστεράς είτε θα στηριχθεί είτε θα πέσει από αριστερούς βουλευτές» επειδή κατά τη γνώμη τους δεν είναι αριστερή. Ο Αλέξης Τσίπρας πρότεινε τη σύγκληση Έκτακτου Συνεδρίου τον Σεπτέμβριο που θα εμπλέξει στη συζήτηση για τα στρατηγικά προβλήματα και τις πιθανές εναλλακτικές το σύνολο του κόμματος. Χαρακτήρισε «βεβιασμένη επιλογή» την πρόταση της Αριστερής Πλατφόρμας για Διαρκές Συνέδριο και εναλλακτικά πρότεινε δημοψήφισμα την ερχόμενη Κυριακή ώστε και πάλι να μιλήσει η βάση και όχι οι σύνεδροι του ιδρυτικού συνεδρίου.
Επίσης ο πρωθυπουργός, επιτέθηκε για μία ακόμη φορά στην άποψη υπέρ της εξόδου από το ευρώ ως επιλογή μετά τον εκβιασμό στη διαπραγμάτευση επαναλαμβάνοντας ουσιαστικά ότι δεν αποτελούσε εναλλακτική αλλά μια καταστροφική επιλογή: «κάποιοι θεωρούν ότι από τη μία ημέρα στην άλλη η πλειοψηφία του κόμματος και της ΚΟ υπέστη μετάλλαξη και ασπάστηκε, έστω και εξ ανάγκης, το νεοφιλελευθερισμό. Όσοι το λένε αποκρύπτουν ότι κάθε άλλη επιλογή θα είχε λιτότητα και θα ήταν απροσδιόριστη και απρόβλεπτη ως προς τους τομείς της οικονομίας που θα επηρέαζε».
---Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, δεν έκρυψε την πικρία του και μιλώντας σε προσωπικό τόνο επιχείρησε να αποσείσει τις άμεσες ή έμμεσες κατηγορίες προς το πρόσωπό του όλο αυτό το διάστημα ότι επιδιώκει τη διάσπαση του κόμματος, λέγοντας ότι πόνεσε το κόμμα και αυτό και το προηγούμενο (ΣΥΝ) και πάντα, παρότι διαφωνών και μειοψηφία καθόλη του την πορεία, το υπερασπίστηκε και θα συνεχίσει να το κάνει. Άσκησε σκληρή κριτική στον ίδιο τον πρωθυπουργό για την διαπραγμάτευση διερωτώμενος πώς μπήκε σε μια διαπραγμάτευση χωρίς εναλλακτικές, ενώ ανέφερε ότι σήμερα δεν έχουμε δημοκρατία αλλά το πολίτευμα είναι «δικτατορία του ευρώ». Σημείωσε επίσης, ότι εναλλακτική λύση υπάρχει ωστόσο αυτή δεν είναι ανέφικτη σε τεχνικό επίπεδο αλλά δεν είναι επιθυμητή σε πολιτικό επίπεδο (εννοούσε από την ηγεσία και τις άλλες πολιτικές δυνάμεις)καθώς «το ευρώ έχει αναχθεί σε θρησκευτικό δόγμα χειρότερο απ’ των θρησκόληπτων».
--Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, αν και δεν είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, έδωσε μια ακόμη «αρχηγική» ομιλία όπου μεταξύ άλλων σημείωσε ότι «δεν έχει λαϊκή εντολή, θεσμική νομιμοποίηση, το δημοκρατικό δικαίωμα να αλυσοδέσει τη χώρα με Μνημόνιο» και πως «δεν είναι δυνατό πρώτα να ψηφιστεί Μνημόνιο και μετά να συζητήσει ο ΣΥΡΙΖΑ».
---Πιο σκληρός κι από τον πρωθυπουργό εμφανίστηκε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Νίκος Φίλης ο οποίος σημείωσε ότι δε θα μπορούσε να υπάρχει μυστικό Plan B διότι αυτό θα σήμαινε πραξικόπημα, καθώς και πως αν ίσχυαν όσα λέει ο Βαρουφάκης, θα έπρεπε να είναι η πρώτη δίκη σε ειδικό δικαστήριο. Αυτές τις δύο αναφορές του ζήτησε από το βήμα της συνεδρίασης να ανακαλέσει, λίγες ώρες αργότερα , ο Παναγιώτης Λαφαζάνης. «Πάρτε το πίσω» είπε.
--Η παραίτηση του Ρούντι Ρινάλντι και άλλων 16 μελών της ΚΟΕ από την Κεντρική Επιτροπή, επέτεινε το κλίμα «αποδρομής» από τα αριστερά. Μεταξύ άλλων στη δήλωση παραίτησης των συνολικών 17 μελών της ΚΟΕ αναφέρεται πως «όσα λέγονται από την κυβέρνηση ότι θα αγωνιστεί να μετριαστούν οι επιπτώσεις της συμφωνίας που η ίδια έφερε, αποτελούν νέες αυταπάτες, αντάξιες με τις προηγούμενες περί «αμοιβαία επωφελούς λύσης» και «έντιμου συμβιβασμού». Τα στελέχη της ΚΟΕ κατηγορούν την ηγεσία ότι επιδιώκει με το Έκτακτο Συνέδριο να επικυρώσει τη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε μνημονιακό κόμμα.
Αριστερή Πλατφόρμα: «Δεν έχει νόημα το Έκτακτο Συνέδριο μετά την ψήφιση της συμφωνίας»
Η Αριστερή Πλατφόρμα επιχειρηματολόγησε επανειλημμένα για τους λόγους που πρότεινε Διαρκές Συνέδριο και η άποψή της καταγράφηκε και στο κείμενο που δημοσιοποίησε στο τέλος της ΚΕ. Μεταξύ άλλων το κείμενο αυτό αναφέρει:
« Το σώμα του Διαρκούς Συνεδρίου συγκροτείται από τους συνέδρους του Ιδρυτικού Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ και επομένως είναι το πλέον αρμόδιο συλλογικό σώμα που μπορεί να διασφαλίσει την αντιμνημονιακή και ριζοσπαστική πορεία και φυσιογνωμία του κόμματος και την ενότητα του. (…)
Η σύγκληση Εκτάκτου Συνεδρίου το φθινόπωρο, μετά δηλαδή την ψήφιση στη Βουλή της μνημονιακής συμφωνίας που θα έχει δεσμεύσει τη χώρα, δεν έχει απολύτως κανένα νόημα, αφού οι Σύνεδροι θα κληθούν εκ των υστέρων να επικυρώσουν τετελεσμένα άκρως επιζήμια για τη χώρα».
Ουσιαστικά, η Αριστερή Πλατφόρμα, θέτει ως ορόσημο μιας τελευταίας ευκαιρίας, την ψήφιση της συμφωνίας, μετά την οποία όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. Η πρόταση για Διαρκές Συνέδριο, θεωρείται από τα στελέχη της ότι αντιμετωπίζει τόσο το συγκεκριμένο ορόσημο όσο και τον κίνδυνο στο Έκτακτο Συνέδριο να βρεθεί να ψηφίζει ένας «άλλος» ΣΥΡΙΖΑ από αυτόν που ιδρύθηκε το καλοκαίρι του 2013. Κοινώς, τα στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας εκτιμούν ότι θα επιχειρηθεί «αλλοίωση» του συνεδριακού σώματος με «εισροές» τελευταία στιγμή.
Ο ρόλος των 53: μεταξύ «ενότητας» και στήριξης Τσίπρα
Η πτέρυγα της κίνησης των 53 + επιχείρησε να κρατήσει ισορροπίες ασκώντας κριτική στις επιλογές και τους χειρισμούς της κυβέρνησης, προβαίνοντας ευθέως σε παραδοχή ήττας και υιοθετώντας από την άλλη στοιχεία της πρωθυπουργικής ρητορικής περί της αποκάλυψης της νεοφιλελεύθερης φυσιογνωμία της ΕΕ στην παγκόσμια κοινή γνώμη και της πρόκλησης ρωγμών στο εσωτερικό της. Οι 53 εμφανίστηκαν ως υπερασπιστές της ενότητας και έθεσαν επιτακτικά την αναγκαιότητα να υπάρξει η επεξεργασία ενός συνεκτικού σχεδίου απεγκλωβισμού από το μνημόνιο, αναγνωρίζοντας ωστόσο ότι αυτό απαιτεί χρόνο επομένως αναγκαστικά θα έρθει μετά την ψήφιση του νέου μνημονίου. Η τάση αυτή συντάχθηκε με την πρόταση Τσίπρα για Έκτακτο Συνέδριο τον Σεπτέμβριο, στη βάση της εκτίμησης ότι πρέπει να δοθεί χρόνος να καταλαγιάσει λίγο το κλίμα, και να υπάρξει νηφάλια συζήτηση στο εσωτερικό του κόμματος και όχι αυτό να πάει σε μια εν θερμώ διαδικασία μέσα στον Αύγουστο που το πιθανότερο, κατά την εκτίμησή τους είναι ότι θα φέρει τη διάσπαση πιο κοντά. Επιπλέον, η τάση αυτή η οποία ακόμη και σήμερα διεκδικεί το ρόλο του ρυθμιστή, είναι αυτή που εξασφάλισε και χθες την πλειοψηφία στον Αλέξη Τσίπρα, ωστόσο στο εσωτερικό της υπάρχει απογοήτευση, διαφοροποιήσεις, και αποστασιοποίηση της κομματικής της βάσης.
Η πρόταση Αλέξανδρου Μπίστη
Σημειώνεται, τέλος ότι η ΚΕ αποφάσισε κατά πλειοψηφία τη σύγκληση του Έκτακτου Συνεδρίου τον Σεπτέμβρη, δια ανάταση του χειρός και χωρίς καταμέτρηση, καθώς η Αριστερή Πλατφόρμα έκρινε ότι εφόσον εμφανώς δεν κέρδισε την πλειοψηφία, δεν χρειαζόταν να υπάρξει καταμέτρηση. Ωστόσο κορυφαία στελέχη της χαρακτήρισαν την πλειοψηφία «οριακή».
Εκτός από τις προτάσεις για Έκτακτο και Διαρκές Συνέδριο υπήρξε και μία ακόμη πρόταση για Έκτακτο Συνέδριο υπό τέσσερις προϋποθέσεις η οποία στο δρόμο προς την ψηφοφορία… εξαφανίστηκε αφού ο εμπνευστής της Αλέξανδρος Μπίστης υποστηρίζει ότι ο ίδιος δεν την απέσυρε ποτέ, ενώ για αρκετά λεπτά είχε προκληθεί σύγχυση σχετικά με την τύχη της: το προεδρείο αρχικά έδειξε να την βάζει σε ψηφοφορία αλλά στο τέλος αυτό δε συνέβη. Η πρόταση Αλ. Μπίστη (στηρίχτηκε από τους Ανδρέα Καρίτζη, Παναγιώτη Βωβό, Δημοσθένη Παπαδάτο και Νάγια Νικολάου) έθετε τα εξής σημεία:
«1. Η ΚΕ δεν συναινεί στο περιεχόμενο της προτεινόμενης συμφωνίας.
2. Η ΚΕ συγκροτεί κατεπειγόντως επιτροπή επεξεργασίας σχεδίου απεγκλωβισμού της χώρας από τις μνημονιακές δεσμέυσεις για αποκατάσταση της Δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας.
3. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στηρίζουν την κυβέρνηση με ψήφο ανοχής μέχρι την ολοκλήρωση του σχεδίου.
4. Με την ολοκλήρωση του σχεδίου, προκήρυξη εκλογών με αίτημα για νέα διαπραγμάτευση και συμφωνία, στη βάση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης, ή ενεργοποίηση του σχεδίου απεγκλωβισμού.
Η παραπάνω διαδικασία πρέπει να επικυρωθεί το συντομότερο από έκτακτο συνέδριο».
ΜΑΡΙΑ ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΥ
TO ΠΟΝΤΙΚΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου