Επιχείρηση … αποπροσανατολισμός … ξανά!!!

Την ώρα που τα spreads των ομολόγων εκτοξεύονται (7%+), την ίδια ώρα που το χρηματιστήριο καταρρέει (-5,75%), την ίδια ώρα που οι δημοσκοπίσεις σκορπούν πανικό (σταθερά παγιωμένη διαφορά πάνω από 5%), οι βουλευτές της συγκυβέρνησης και τα στελέχη των κομμάτων της κυβερνητικής συμμαχίας έχουν αρχίσει την συνήθη προεκλογική τακτική. Αυτή του εκφοβισμού των πολιτών και την χωρίς μέτρο κινδυνολογία και καταστροφολογία.

Μήπως αρκούν τα «ψίχουλα» παροχών μπροστά στις επερχόμενες εκλογές; Αναδρομικά σε ένστολους, από τα «κομμένα»(!) «Ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» 200-500 ευρώ για οικογένειες(!) Ή να πανηγυρίζουμε για τον νέο κύκλο λιτότητας. Μιας συνεχόμενης και μακράς πολιτικής επιλογής που ήδη απορρίπτεται και από μεγάλη μερίδα των «εμπνευστών» της στην Ευρώπη;

Ακούσαμε για «αργυρώνητους». Για κλείσιμο των ΑΤΜ. Για «λάσπη στον ανεμιστήρα». Κατηγορίες για «ηθικούς αυτουργούς». Διαπιστώνουμε καθημερινά στα τηλεοπτικά πάνελ έναν εκνευρισμό και γινόμαστε μάρτυρες κωμικοτραγικών συζητήσεων και ανεπιτυχών προσπαθειών ανεύρεσης δικαιολογιών για τα τεκτενώμενα. Τα ερωτηματικά πληθαίνουν. Η αβεβαιότητα επιμηκύνεται. 

Απαντήσεις για θέματα που τίθονται δεν λαμβάνουμε. Αλήθεια έμαθε κανείς με ποιόν τρόπο δανειοδοτούνται τα δυο κόμματα εξουσίας (που έχουν απωλέσει και τη δυναμική των προηγούμενων χρόνων) σε περίοδο κρίσης και πώς εξυπηρετούν τον δανεισμό τους; 

Ή θα μείνουμε στο ρητορικό «ποιός δεν έχει χρέη»; Ή, ακόμα χειρότερα, στο «όταν έχεις εκτοξευμένες εκλογικές δαπάνες, είναι λογικό να έχεις χρέη». Γιατί δεν αντιμετωπίζονται οι ιδιώτες δανειολήπτες-μικροεπιχειρηματίες με τον ίδιο τρόπο; 

Τι άλλο μπορεί να κρύβεται πίσω από αυτές τις διαδικασίες «επιλεκτικής εξυπηρέτησης και διάκρισης πελατών»;

Αισθάνομαι ότι κάνουμε μια κουβέντα «γύρω γύρω όλοι», αντιλαμβανόμενοι όλοι την διεφθαρμένη πραγματικότητα, ψάχνοντας όμως να βρούμε άλλοθι αποποίησης ευθυνών και παράβλεψης της αλήθειας. 

Πώς αλλιώς να εξηγήσει κάποιος την επιθυμία για απτές αποδείξεις όταν η καθημερινότητα «μιλά» από μόνη της, η κοινωνία «βοά», η γλώσσα της αγοράς «το έχει τούμπανο» και το κοντινό παρελθόν «κραυγάζει»; Θα μου πείτε αρκούν όλα τα παραπάνω για να βγάλουμε «ετυμηγορία»; Σίγουρα όχι. «Ο αναμάρτητος πρώτος τω λίθω βαλέτω». 

Ας μη μας περνάνε για ηλίθιους όμως; 

Η ώρα της κάλπης δεν είναι μακριά!

ysterografa.gr