Τετάρτη 23 Ιουλίου 2014

Γράφοντας για την Ιστορία

Μια Ιστορία των Ιστοριών. Μετάφραση: Άσπα Γολέμη. Εκδόσεις: Τόπος .Σελ.: 574
Το βιβλίο αυτό είναι μια ιστορία για το πώς γράφεται η Ιστορία. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για μια «Ιστορία των Ιστοριών», η οποία μας προτείνει έναν νέο τρόπο ανάγνωσης των περασμένων γεγονότων.
Τελικά, το παρελθόν μας καθορίζει την ιδέα που έχουμε ή αποκτούμε για τον εαυτό μας. Έτσι η χώρα μας, για παράδειγμα, όπως και η κάθε χώρα εξάλλου, σχηματίζει την αντίληψη της ύπαρξής της κοιτώντας πίσω, ερμηνεύοντας τον κόσμο της, τον χώρο και τον χρόνο της, τις πράξεις και τις αναβολές της, τις χαμένες ευκαιρίες και τα λάθη της.
Ο παρελθών χρόνος, το γεγονός που περνά, είναι τελικά περισσότερο πολύτιμο από ό,τι συνήθως συνειδητοποιούμε. Έτσι, κάθε τι που σχετίζεται με το παρελθόν – το προσωπικό, το εθνικό ή το παγκόσμιο – αποκτά πάντα ιδιαίτερη σημασία. Κι όποιος έχει τη δυνατότητα να διαβάζει σωστά την Ιστορία του, τροφοδοτεί με μεγάλες δόσεις ελπίδας το μέλλον του…
Το βιβλίο είναι μια ιστορία για το πώς γράφεται η Ιστορία. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για μια «Ιστορία των Ιστοριών», η οποία μας προτείνει έναν νέο τρόπο ανάγνωσης των περασμένων γεγονότων. Η τολμηρή καινοτομία του πονήματος είναι η άρνησή του να μελετήσει τα γεγονότα και την επίδραση που άσκησαν αυτά μέσα από μια συνεπή χρονολογική αφήγηση. Ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η ιστορία της Βίβλου που, ως γνωστόν, άσκησε τεράστια επιρροή στη διαμόρφωση του δυτικού κυρίως κόσμου και η οποία, κατά την άποψη του συγγραφέα, δεν πρέπει να μελετάται σύμφωνα με τη χρονολόγησή της, αλλά σύμφωνα με την επίδραση που αυτή άσκησε στον ειδωλολατρικό κόσμο στους πρωτοχριστιανικούς αιώνες – δηλαδή πολύ αργότερα! Ο συγγραφέας επικεντρώνει το ενδιαφέρον του στην ευρωπαϊκή - αμερικανική Ιστορία, η οποία συμπεριλαμβάνει τη Βαβυλώνα και την Αίγυπτο. Το ότι κάποιες πολιτισμικές παραδόσεις δεν συμπεριλαμβάνονται (με βασικές την αραβική και την κινέζικη) γίνεται αποκλειστικά λόγω οικονομίας χώρου αλλά και περιορισμένων γνώσεων του συγγραφέα. Η μελέτη ξεκινά από το πώς γεννήθηκε η Ιστορία ως αφήγηση των δημόσιων γεγονότων που βασίζεται στην έρευνα. Αυτή η μέθοδος που συγκρότησε την Ιστορία ως επιστήμη, γεννήθηκε στην Ελλάδα μεταξύ 450-430 π.Χ. από τον Ηρόδοτο και τον Θουκυδίδη.
Μελετώντας συνεπώς την Ιστορία μέσα από τον τρόπο με τον όποιο τη συνέγραψαν οι ιστορικοί, ο Τζον Μπάροου, με το απαράμιλλο βρετανικό στυλ αφήγησης αλλά και αντίληψης του κόσμου και των γεγονότων, εξηγεί το πώς κατανοούσαν και κατέγραφαν ανά εποχές τα γεγονότα οι διάφοροι ιστορικοί και το γιατί γράφτηκε έτσι όπως γράφτηκε η εκάστοτε Ιστορία! Έτσι, μαθαίνουμε ότι το παρελθόν οριοθετήθηκε, παρουσιάστηκε, διευρύνθηκε, προβλήθηκε κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες και αναγκαιότητες που άλλαζαν σε πρώτη ευκαιρία… Ανάλογα με τις πολιτισμικές, θρησκευτικές και πολιτικές συγκυρίες, οι ερμηνείες μεταβάλλονταν. Κάτω από αυτό το πρίσμα, το βιβλίο ανατρέπει αρκετά σημεία καμπής της στερεότυπης αντίληψής μας για τα ιστορικά γεγονότα. Ήδη, ο Τζον Μπάροου σχηματίζει τη γνώμη ότι οι αρχαίοι ιστορικοί δεν έγραφαν μόνο σύγχρονη Ιστορία και δεν διέθεταν αποκλειστικά κυκλική αντίληψη για τον χρόνο. Το ογκώδες βιβλίο είναι γραμμένο με αφηγηματικές αρετές μυθιστορήματος και, ως εκ τούτου, δίχως να στερείται της εντυπωσιακής επιστημονικής επάρκειας που απαιτείται για ένα παρόμοιο εγχείρημα, διαβάζεται άνετα από κάθε αναγνώστη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...