Τροπολογία και δέσμευση ΥΠΕΚΑ, για τη Νότια Καρυστία

Ο βουλευτής Εύβοιας της Δημοκρατικής Αριστεράς Δημήτρης Αναγνωστάκης, κατέθεσε τροπολογία στο Νομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής ¨Διαδικασία Οριοθέτησης και ρυθμίσεις θεμάτων για τα υδατορέματα – ρυθμίσεις πολεοδομικής νομοθεσίας¨.
Η τροπολογία κατατέθηκε, συμπληρώνοντας τον κοινοβουλευτικό έλεγχο, που είχε ασκηθεί για το ίδιο θέμα από τον βουλευτή στις 12-02-2014 με τη μορφή αναφοράς, για την προστασία των εδαφικών εκτάσεων, που ανήκουν με νόμιμους τίτλους στην ιδιοκτησία κατοίκων της Νότιας Καρυστίας.

Βασικό σημείο της τροπολογίας είναι το αίτημα για ένταξη περιοχών της Εύβοιας στις εξαιρέσεις του δευτέρου εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου 62 του Ν.998/1979 (Δασικός Κώδικας), ώστε να μην ισχύει το τεκμήριο κυριότητας του Δημοσίου, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει για άλλες περιοχές του Νομού Εύβοιας με το άρθρο 10 του Ν.3208/2003.

Με την προτεινόμενη τροπολογία επιδιώκεται η αποκατάσταση των δίκαιων αιτημάτων και η αποφυγή περαιτέρω δοκιμασιών των κατοίκων της Νότιας Καρυστίας, ιδιοκτητών γης στους ορεινούς όγκους, που εκτείνονται στην εν λόγω ευρύτερη περιοχή του Δήμου Καρύστου.

Επισημαίνεται ότι για το συγκεκριμένο ζήτημα υπάρχουν σχετικές αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Καρύστου.

Θετικά αντιμετωπίζουμε τη δέσμευση του Αναπληρωτή Υπουργού κ. Ταγαρά, για ένταξη της συγκεκριμένης τροπολογίας σε μελλοντικό νομοσχέδιο, στο επόμενο χρονικό διάστημα.

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΣΘΗΚΗ 

Στο Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής «Διαδικασία οριοθέτησης και ρύθμισης θεμάτων για τα υδατορέματα – ρυθμίσεις πολεοδομικής νομοθεσίας» 

ΕΙΣΗΓΗΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ 

Με την προτεινόμενη διάταξη νόμου επιδιώκεται η αποκατάσταση των δικαίων και η αποφυγή περαιτέρω δοκιμασιών των κατοίκων της Νότιας Καρυστίας, ιδιοκτητών γης στους ορεινούς όγκους που εκτείνονται στην εν λόγω ευρύτερη περιοχή στην γεωγραφική επικράτεια του Δήμου Καρύστου. Οι ορεινές αυτές ιδιοκτησίες ευρίσκονται κατά διαιρετά αυτών τμήματα στην κατοχή, νομή και κυριότητα των ιδιοκτητών αυτών και των απωτέρων δικαιοπαρόχων τους από την με συνθήκη και όχι δικαιώματι πολέμου, απελευθέρωση της Εύβοιας και σε κάθε περίπτωση από του έτους 1885. Όμως επ’αφορμή του γεγονότος ότι οι εν λόγω ορεινοί όγκοι προσφέρονται για την εγκατάσταση αιολικών πάρκων, λόγω του πλούσιου σε ισχύ αιολικού δυναμικού των και ενώ εκδηλώνεται ενδιαφέρον από εταιρείες που με έντονο ανταγωνισμό μεταξύ των δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτό της αιολικής ενέργειας και στην περιοχή να εκμισθώσουν τις εκτάσεις των, για την εγκατάσταση αιολικών πάρκων, για πρώτη φορά εκ μέρους του αρμοδίου κατά τόπο Δασαρχείου Αλιβερίου αμφισβητήθηκε το δικαίωμα κυριότητας των ιδιοκτητών και ως εκ τούτου το δικαίωμα των να εκμισθώσουν την γη τους με το αιτιολογικό ότι πρόκειται για δημόσιες δασικές εκτάσεις, στις οποίες ισχύει η κατά τεκμήριο κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου. Και μάλιστα κατεμηνύθησαν οι ιδιοκτήτες γης στις κτηματικές περιφέρειες των χωριών Αντιά και Κόμητο για το ότι δήθεν προσεπάθησαν δια της εκμισθώσεως της γης τους «να δημιουργήσουν τίτλους επί δημοσίων δασικών εκτάσεων και να καταπατήσουν αυτές» για να αθωωθούν πανηγυρικά με την υπ αριθμό 85/2014 απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Χαλκίδας στην Μεταβατική του έδρα στην Κάρυστο. 

Η αμφισβήτηση αυτή εκ μέρους του Δημοσίου των ως άνω εκτάσεων παρά το ουσιαστικά ανύπαρκτο έως περιωρισμένο δασαπονικό ενδιαφέρον τους είναι πραγματικά μια άδικη και σε βάρος των κατοίκων ενέργεια αφού είναι πραγματικά, ιστορικά, ηθικά και νομικά αστήρικτη και ουσιαστικά τιμωρεί τους κατοίκους-ιδιοκτήτες γης, που από εκατοντάδες χρόνια παραμένουν και προσπαθούν να επιζήσουν στις ακόμη και μέχρι σήμερα ορεινές και δυπρόσιτες περιοχές...!. Έτσι η αποκατάσταση της αδικίας σε βάρος των ιδιοκτητών και η εμπέδωση του κλίματος εμπιστοσύνης, δικαιοσύνης και ηρεμίας επιβάλλει την υιοθέτηση προτεινόμενης τροπολογίας και την νομοθετική επίλυση του ενυπάρχοντος προβλήματος που αιφνιδίως και απροσμένως ανεφάνη διαταράσσοντας την πραγματική κατάσταση εκατονταετιών λαμβανομένων υπόψη και των εξής δεδομένων: 

α) Η Εύβοια δεν περιήλθε στο Ελληνικό Κράτος ως διάδοχο του Τουρκικού Δημοσίου με δικαίωμα πολέμου, όπως οι υπόλοιπες περιοχές της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδας, αφού ειδικά η Εύβοια δεν καταλήφθηκε από τον Ελληνικό απελευθερωτικό στρατό, αλλά παραδόθηκε από τις τουρκικές αρχές του νησιού στην ελληνική κυβέρνηση, με την υποχρέωση, όμως, που περιλήφθηκε στο από 3-2-1830 πρωτόκολλο του Λονδίνου, ως όρος, να αγορασθούν τα τουρκικά κτήματα από το Ελληνικό κράτος, δυνατότητα ωστόσο, την οποία δεν είχε το τελευταίο, με αποτέλεσμα να τα αγοράσουν, ύστερα από υπόδειξη της Κυβερνήσεως, Έλληνες και ξένοι κεφαλαιούχοι αλλά και σε φτωχές και άγονες περιοχές και οι κάτοικοι των χωριών σ’αυτές ώστε να περιληφθεί η Εύβοια στα σύνορα του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους και επομένως ακόμη και οι δασικές εκτάσεις της Εύβοιας και ειδικά της Νότιας Καρυστίας που βρίθουν παλαιόθεν τίτλων ιδιοκτησίας να είναι ιδιωτικές (βλ. ΕφΑθ 2516/2008, δημ. ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 5279/2008, δημ. ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, βλ. και ΑΠ 856/2007, δημ. ΤΝΠ ΔΣΑ, βλ. και Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, έκδοση Εκδοτικής Αθηνών, τομ. IB σελ. 577 και 615). Τούτου δοθέντος είναι υπεράγαν ή βέβαιο ότι το τεκμήριον κυριότητας δεν υφίσταται προκειμένου ακόμη και των δασών ή δασικών εκτάσεων του Νομού Ευβοίας και πραγματικά είναι εξαιρετικά άδικα το Δασαρχείο Αλιβερίου να «αναστατώνει» την περιοχή και να δημιουργεί προβλήματα στους ιδιοκτήτες και να τους καταδιώκει. 

β) το ότι οι περιοχές αυτές ευρίσκοντο οπωσδήποτε από της συστάσεως του Ελληνικού Κράτους κατά διαιρετά τμήματα αυτών στην κυριότητα των κατοίκων είναι κοινό τοις πάσι νομικά και ιστορικά καταγεγραμμένο αλλά εν τέλει και δίδαγμα της κοινής πείρας, διότι διαχρονικά αυτοί δεν θα μπορούσαν να επιζήσουν εάν δεν κυρίευαν και δεν ενέμοντο τις εν λόγω εκτάσεις που καλύπτουν στις περισσότερες περιοχές (όπως η πρώην Κοινότητα Καφηρέως) το σύνολο του ανάγλυφου της κάθε περιοχής γ) το ότι στην πλειονότητα των οι ιδιοκτήτες διαθέτουν τίτλους ιδιοκτησίας αλληλουχίας τουλάχιστον 160 και πλέον ετών που στην πλειονότητα πάντως ανάγονται πριν το έτος 1885. δ) Το γεγονός ότι η ύπαρξη των τίτλων αυτών αυτομάτως επιβεβαιώνει την φυσική εξουσία του κατόχων των τίτλων επί των ακινήτων αυτών κατά τον χρόνο πριν και μετά την σύνταξη των και επομένως αβίαστα οδηγούν στην εδραία πεποίθηση ότι η κυριότητα των ιδιοκτητών αυτών απεκτήθη με χρησικτησία την 11-9-1915 και έναντι του Ελληνικού Δημοσίου διότι η ύπαρξη τίτλων συνεπάγεται αναφανδόν και την ύπαρξη με διάνοια κυρίου και καλή πίστη πράξεων νομής ε) το ότι ουσιαστικά αποτελεί ποινή για τους ιδιοκτήτες κατοίκους των λόγω ορεινών περιοχών το να σύρονται για να επαναβεβαιώνουν την κυριότητα των στη γη των στα Δικαστήρια ενώ στην πλειονότητα των λόγω οικονομικής αδυναμίας η προσέγγιση της δικαιοσύνης είναι απαγορευτική γι’αυτούς στ) το ότι είναι κοινός τόπος ότι η διοικητική αναγνώριση δυστυχώς σύρεται όπως είναι γνωστόν επί δεκαετίες χωρίς αποτέλεσμα χωρίς καν οι αιτούμενοι την εν λόγω (διοικητική) αναγνώριση όχι μόνον να μην λαμβάνουν απαντήσεις αλλά χωρίς καν να εξετάζονται τα σχετικά αιτήματα των. θ) Το γεγονός ότι πρόσφατα το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Χαλκίδας(στην Μεταβατική Έδρα του στην Κάρυστο) με την υπ αριθμό 85/2014 απόφαση του κήρυξε αθώους τους 26 ιδιοκτήτες γης της ορεινής περιοχής των οικισμών Αντιά και Κόμητο, που είχαν παραπεμφθεί με το άρθρο 280 παρ. 1 του ν.δ 86/1969 «επειδή μίσθωσαν τις ορεινές ιδιοκτησίες των για την εγκατάσταση σ’αυτές αιολικών πάρκων και ούτω επεχείρησαν την καταπάτηση δημόσιων δασικών εκτάσεων και την δημιουργία ανύπαρκτων δικαιωμάτων σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου που απολήγουν στην αμφισβήτηση και εξασθένηση δικαιωμάτων του Δημοσίου» ακριβώς γιατί αποδείχθηκε και έγινε δεκτό ότι οι εκμισθωθείσες εκτάσεις δεν ήσαν δημόσιες δασικές αλλά πέραν του χαρακτήρος των ακόμη και ως δασικές ιδιωτικές δηλονότι της κυριότητας των εις αυτήν αναφερομένων και αθωωθέντων κατηγορουμένων ιδιοκτητών γης. ι) Το γεγονός ότι δεν πρέπει να δημιουργείται άνιση μεταχείριση μεταξύ των Ελλήνων πολιτών ιδιοκτητών γης ακόμη και δασικών εκτάσεων τόσον σε διαφορετικές περιοχές της Ελληνικής Επικράτειας όπως στις Ιόνιες νήσους, Λέσβο, Σάμο, Χίο, Κύθηρα, Αντικύθηρα και Κυκλάδες όπου δεν ισχύει το τεκμήριο κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου κατ΄άρθρον 62 του Ν. 998/1979 αλλά και εντός του ίδιου Νομού Ευβοίας αφού με την παράγραφο 10 του άρθρου 13 του Ν. 3208/2003 θεσπίσθηκε ότι: 

<< Το δάσος Παγώντος, καθώς και τα υπόλοιπα δάση που κατέχονται από τους Αναγκαστικούς Συνεταιρισμούς Διαχειρίσεως Αδιαίρετων Δασών του Νομού Ευβοίας, που συστήθηκαν και λειτουργούν κατά τις διατάξεις του Ν. 1627/1939 (ΦΕΚ 64 Α) και του από 15.6.1940 Β.Δ. (ΦΕΚ 190 Α) ανήκουν κατά πλήρες δικαίωμα κυριότητας στους παραπάνω Συνεταιρισμούς, εφόσον υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας προ του έτους 1885>> 

Τέλος λαμβανομένης της αναπτυξιακής όχι μόνο φιλοσοφίας αλλά και της πρακτικής υλοποίησης της που οφείλει να διαπνέει τις συνθήκες της οικονομικής ζωής της χώρας στις σημερινές δυσχερείς συγκυρίες που προσδοκά αναπτυξιακά οφέλη και από την πύκνωση της αιολικής ενέργειας προκειμένου και η χώρα μας να επιτύχει τους στόχους της σε αναλογία παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ήπιες εναλλακτικές μορφές ενέργειας και τις στρατηγικής σημασίας επενδύσεις που σχεδιάζονται και υλοποιούνται στην ευρύτερη περιοχή των εκτάσεων αυτών επιβάλλεται η άμεση επίλυση του ιδιοκτησιακού ζητήματος που κατά τα ανωτέρω έχει προκύψει στην περιοχή και για να εξασφαλισθεί η ομαλότητα και απρόσκοπτη εξέλιξη και πορεία των επενδύσεων αυτών στην περιοχή. 

ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ 

«Στην διάταξη του άρθρου 10 Ν. 3208/2003 προστίθεται διάταξη. 

Τα δάση, οι δασικές εν γένει εκτάσεις και οι χορτολιβαδικές εκτάσεις, που εκτείνονται στα γεωγραφικά όρια του Δήμου Καρύστου, ανήκουν κατά πλήρους κυριότητας δικαίωμα στους ιδιοκτήτες αυτών φυσικά ή νομικά πρόσωπα εφόσον αποδεδειγμένα υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας προ του έτους 1885 και για την ταυτότητα και έκταση που περικλείεται από τα αναγραφόμενα στους τίτλους αυτούς όρια». 

Αθήνα 09 Απριλίου 2014 

Ο Βουλευτής 

Δημήτρης Αναγνωστάκης 

Αριθ. τροπολογίας 

Γεν. 1394 

Ειδ. 181 

Ημερ. 09.04.2014 

Ωρα 18:45