Μέσα στο μυαλό της νεοελληνικής καφρίλας στο τζάκι καίγεται και η τελευταία καλή φλάντζα. Έτσι έχουμε την εξίσωση του να έχεις τζάκι, με το να έχεις χρήμα, άκρες, μέσες, και μέσα....
Το να έχεις τζάκι στοχοποιείται από το κράτος σαν υπεύθυνος για το νέφος, από τους κάφρους, σαν δείγμα νεοπλουτισμού και επίδειξης.
Παίζουμε με τα όρια της λογικής σε κάθε θέμα, με τα κόμπλεξ και τα απωθημένα να ξυπνάνε από το λήθαργο και να βρυχώντε απειλητικά στρέφοντας ακόμα και για έναν ακόμα λόγο αυτούς που δεν έχουν προς αυτούς που έχουν και το κράτος φυσικά, εναντίον όλων.
Αν νομίζετε ότι λέω υπερβολές δεν έχετε παρά να παρακολουθήσετε προσεχτικά την φρασεολογία και την διατύπωση των δελτίων και των ανακοινώσεων,
Η λογική τους είναι ότι οι διαμένοντες σε πολυκατοικίες του 60, και του 70, ίσως και του 80, δεν είχαν τζάκια,(στις περισσότερες των περιπτώσεων) και μιας ο κόσμος που μένει εκεί έχει ορισμένα κοινωνικά χαρακτηριστικά, στρέφονται ταξικά εναντίον των υπολοίπων, γιατί είτε έχουν τζάκι επειδή οι κατοικίες είναι σε αναβαθμισμένες περιοχές, είτε γιατί θεωρούνται κατηγορούμενοι νεόπλουτοι και ύποπτοι για την κατάντια μας.
Δεν λέω φυσικά ότι συμφωνώ.αλλά καταγράφω το σκεπτικό τους, ακόμα και αν δεν τολμούν να το διατυπώσουν έτσι καθαρά και ξάστερα.
Το κράτος με τις πολιτικές του συνεχίζει να δημιουργεί προβλήματα στις σχέσεις των πολιτών με τις ανάλγητες και αψυχολόγητες αποφάσεις του, θεωρώντας τους ανθρώπους απλά λογιστικά στοιχεία .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου