Πέμπτη 17 Μαΐου 2012

Όταν λέμε ότι τα λέμε όλα...εννούμε όλα?


Όσα χρόνια ασχολούμε με το γράψιμο και φτάσαμε στα 5 ...δεν έχω πορβληματιστεί καθόλου ούτε στο να γράψω τι τι σκέφτομαι, ούτε για τα πολιτικά η άλλα. Έχω όμως προβλιματιστεί πολύ και πολλές φορές το αν θα γράψω για κάτι που θα "θίξει" ας απούμε κάποιον γνωστό /η  και δεν θα ήθελα να διαταράξω τις σχέσεις μας.
Από την άλλη πλευρά όμως δεν είναι πολύ άδικο για όλους τους άλλους?
Ακόμα αν κάποιος/α γράφει και έχει και ορισμένους αναγνώστες δεν θεωρείται χειραγώγιση η επιλεκτική αρθρογραφία , και ακόμα περισσότερο, όταν θεωρείται κάποιος ότι γράφει για την επικαιρότητα δεν θεωρείται "παπαγαλάκι" όταν αφήνει προσωπικά αισθήματα να παρεμβαίνουν?

Ας πούμε για την Χ.Α.
Υπάρχουν δύο σχολές. Η πρώτη λέει να την αγνοούμε για να μην γίνεται και διαφήμιση.
Δεν είμαι αυτής της άποψης. Πιστεύω ότι οι πολίτες πρέπει να ενημερώνονται, να ξέρουν τι ψηφίζουν, να μην πέφτουν στην προπαγάνδα και στα ψέμματα που λεέι ο ένας και ο άλλος για να κερδίζει το κάτι τις του, και αν ο άνθρωπος που διαβάζει και ακούει τα πάντα, αποφασίζει ότι αυτό πραγματικά θέλει, τότε ας το ψηφίσει...
Όταν 400.000 συμπολίτες μας αποφάσισαν αυτό το πράγμα, δεν μπορείς να το αγνοείς, χωρίς να ψάξεις να βρεις το γιατί, χωρίς να πάρεις πολύ σοβαρά το τι τους δημιούργησε αυτήν την ψυχολογία και τι δείχνει αυτό, το τι επιφυλάσσει το μέλλον και πως να το αντιμετωπίσεις, χωρίς να βρίσκεσαι προ εκπλήξεων.
Μια τέτοια έκπληξη θα ήταν η παρέλαση των Χ.Ατων, στην παρέλαση...Πως θα το αντιμετωπίσει η κοινωνία?
Τα σχολεία θα συμμετάσχουν στην ίδια παρέλαση? Πως θα αντιδράσουν οι Αρχές? Πως θα συμπεριφερθούν οι πολίτες?
Νομίζετε ότι είναι κάτι το απίθανο?
Όσο πιο πολύ αγνοούμε την πραγματικότητα τόσο περισσότερο απροετοίμαστοι και αβοήθητοι παραδινόμαστε στο μέλλον χωρίς να μπορούμε να συμμετέχουμε η να διαμορφώνουμε την ίδια μας την ζωή.

Κατά δεύτερον ας πούμε για κάτι που με απασχολεί σαν επαγγελματία.
Μια από τις αποτυχημένες προσπάθειες μου να συμμετέχω σε κάποιον σύλλογο είναι που γράφτηκα στους Επαγγελματοβιοτέχνες.
Μου ήρθε το χαρτί για τις εκλογές, πήγα, πλήρωσα, έμαθα τα αποτελέσματα και από τότε μέχρι και σήμερα, κανένα χαρτί δεν ήρθε για κάποια συγκέντρωση για τα επαγγελματικά προβλήματα, καμιά ενημέρωση για κάποια δράση ως επαγγελματίες για στήριξη μας, ειδικά ο κλάδος μου είναι σαν ανύπαρκτος.
Ο διασυλλογικός χορός δεν πιάνεται, αλλά δεν έγινε ούτε ένα κάλεσμα του Συλλόγου για τα μέλη  του.
Αντί για αυτό, χωρίς να έχουμε δώσει καμιά εξουσιοδότηση σαν Γενική Συνέλευση, βλέπουμε την σφραγίδα του Συλλόγου να φιγουράρει παντού σε κάθε πολιτική κίνηση σε κάθε κίνηση αντίστασης σε ότι συμβαίνει. Καλώς η κακώς Γενική Συνέλευση δεν έχει γίνει και αν έγινε εμένα δεν μου το είπε κανείς, ούτε κοινοποιήθηκε μια τέτοια απόφαση.
Αισθάνομαι ότι χρησιμοποιείται η μικρή μου επαγγελματική οντότητα και ούτε πρόκειται να ξανασυμμετάσχω ούτε στις ελογές αφού δεν βλέπω και κανέναν να τον χαλάει κάτι τέτοιο. Και αν τον χαλάει ,γιατί δεν το λέει, και αν το λέει, γιατί δεν το μαθαίνουμε οι υπόλοιποι!

Μου φαίνεται ότι θα σταματήσω να ασχολούμαι με τα κοινά γιατί κουράστηκα, πραγματικά κουράστηκα πολύ με όλο αυτό το αλλαλούμ, και με πόσους πια να στεναχωρεθείς!?

Ας κάνουν ότι θέλουν πια, αλλά πιο καλά να σταματήσω τελείως παρά να γράφω μονομερώς και επιλεκτικά, και να κοροιδεύω τους αναγνώστες που με εμπιστεύονται για σφαιρική σκέψη και σχολιασμό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...