Κατ΄αρχήν, πλήθος Ελλήνων, με αυτή την ευκαιρία, είδε έστω και από τη τηλεόραση πως υπάρχει κάποιο Μουσείο στην Αρχαία Ολυμπία. Αγνοούσε την ύπαρξή του, όπως αγνοεί και πως είναι ο χώρος της αρχαίας Ολυμπίας αφού ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε να κατηφορίσει προς τα εκεί. Όπως αγνοεί πως είναι οι Δελφοί ή ακόμα και η Ακρόπολη, την οποία χιλιάδες συμπατριώτες Αθηναίοι τη βλέπουν από χαμηλά τρώγοντας κοψίδια στο Μοναστηράκι ή αραχτοί σε κάποια καφετέρια εκεί γύρω.
Η ουσία είναι πως ο νεοέλληνας και οι κυβερνώντες αυτόν, το τελευταίο πράγμα που έχουν στο μυαλό τους είναι οι πολιτιστικοί μας θησαυροί. Μιλάμε συνεχώς για την εθνική μας περηφάνια αυτές τις μέρες, που ποδοπατείται, υπάρχει μάλιστα ολόκληρο κίνημα σήμερα πανευρωπαϊκό που θα φωνάξει "είμαστε όλοι Έλληνες". Το πρόβλημα είναι πως οι περισσότεροι από αυτούς τους ξένους που θα φωνάξουν κάποια στιγμή, κάποιο καλοκαίρι, πέρασαν από τα μέρη μας κρατώντας ένα τουριστικό οδηγό στο χέρι κι επισκέφτηκαν τους τόπους που εμείς αναφέρουμε και φέρνουμε στο μυαλό μας μόνο όταν ψάχνουμε να βρούμε κάτι αξιόλογο για να αποδείξουμε ότι καταγόμαστε από ευγενές γένος. Όπως θα έκανε ένας τυχοδιώκτης νεαρός που θέλει δανεικά να τζογάρει και βάζει εγγυητή το πατέρα του το βιομήχανο ο οποίος βέβαια εδώ και καιρό τον έχει αποκληρώσει γιατί είναι ανάξιος.
Μιλάμε για μια χώρα που τα παιδιά της ευχόντουσαν να καταργηθεί το μάθημα των αρχαίων ελληνικών ως το πιο σπαστικό, βαρετό και άχρηστο και η Πολιτεία δεν είχε κανένα πρόβλημα να το κάνει την ίδια στιγμή που είναι έτοιμη να κατεβάσει χιλιάδες αγανακτισμένους πολίτες στο δρόμο με λάβαρα, φανατισμένους για τη κατάργηση του μαθήματος των θρησκευτικών, ή τη κατάργηση του θρησκεύματος στις ταυτότητες, θεωρώντας ότι ύψιστο καθήκον του Έλληνα είναι η διαφύλαξη της ιερής εκκλησίας και ύψιστος πνευματικός κίνδυνος η άφιξη του 666!
Μιλάμε για μια χώρα που τα παιδιά της αναγνωρίζουν ως μοναδικό Πλούταρχο τον συμπαθή τραγουδοποιό και ως Αριστοτέλη ένα καταπληκτικό ταβερνάκι που έχει φοβερό κρασί. Μιλάμε για μια χώρα - χώρο για την ακρίβεια - που η πλειοψηφία των αφυπνισμένων νεοελλήνων βρίσκει χρόνο να διαβάσει για την εξωγήινη προέλευση των ένδοξων προγόνων ελπίζοντας πως θα έρθουν οι θεοί - αυτούς πόυ αποκαλεί ειδωλολατρικά κατάλοιπα - να τους σώσουν από τη κατάντια γιατί θα μυρίσουν στην ατμόσφαιρα το ιδιαίτερο dna που πλανιέται...
Οι ίδιοι αυτοί κάτοικοι αυτού του χώρου, ενώ έχουν μυηθεί σε κάθε είδους "βαρβαρότητα" και "βανδαλισμό" υλικής και πνευματικής φύσεως, συνηθίζουν να αποκαλούν όλους τους άλλους λαούς βάρβαρους τους οποίους έμαθαν ακόμα και να περπατάνε.
Τη πολιτιστική κληρονομιά ο νεώτερος κάτοικος αυτού του τόπου την έχει φτύσει και περιφρονήσει προ πολλού. Είναι το τελευταίο που τον ενδιαφέρει. Η μόνη σχέση του με αυτήν είναι να υπάρχει - έτσι αόριστα - για να προσελκύει ξενέρωτους ξένους οι οποίοι μετά το μουσείο θα φτάσουν στη γειτονική ταβέρνα και θα πληρώσουν μια πατάτες και μια χωριάτικη τριπλάσιο του κανονικού.
Ο δε συμπαθής ταβερνιάρης θεωρεί ύψιστο καθήκον κάποια στιγμή στη ζωή του θα ξοδέψει χρήμα και χρόνο για να περπατήσει γονατιστός προς την θαυματουργό εικόνα της Παναγίας της Τήνου αλλά δεν θα του περάσει ποτέ από το μυαλό να επισκεφθεί π.χ. τη Δήλο την οποία γνωρίζει αν είναι τυχερός κι έχει κάποιο από τα βαρκάκια που κουβαλάνε τους ξενέρωτους βάρβαρους που έρχονται από την άλλη μεριά του κόσμου για να δουν.
Κάποτε περπάταγα σε ένα κεντρικό δρόμο στη Ρώμη και είδα ένα βουνό από πετραδάκια και ανθρώπους που τα κόλλαγαν ένα ένα στο δρόμο. Ρώτησα τι είναι αυτά και μου λέει ένας εργάτης. Κάναμε μια επισκευή σε ένα σωλήνα ύδρευσης που έχει σπάσει και τώρα πρέπει να τοποθετήσουμε με προσοχή πάλι τα πετραδάκια όπως ήταν ένα ένα. Τα πετραδάκια ήταν εκεί κάτι αιώνες. Και αιώνες ξηλωνόντουσαν και έμπαιναν πάλι στη θέση τους να μην χάσει ούτε εκατοστό δρόμου την ιστορική του αξία.
Φαντάστηκα κάτι τέτοιο να γίνεται στην Ελλάδα και γέλασα, γέλασα πικρά. Θυμήθηκα πως τη σπουδαιότητα του πολιτισμού μας την κατανόησα σε όλο το μεγαλείο όταν βγήκα εκτός συνόρων και το σεβασμό γι΄αυτό τον πολιτισμό τον έμαθα από ένα Γάλλο καθηγητή - καλή σου ώρα όπου και να είσαι - που κάθε χρόνο για είκοσι ολόκληρα χρόνια ερχόταν κάθε καλοκαίρι στην Ελλάδα, με το βιβλιαράκι του στο χέρι και καθόταν ώρες σε κάθε αρχαιολογικό ιερό χώρο ατενίζοντας ώρες το τοπίο λέγοντας πως περιμένει κάθε καλοκαίρι για να βάλει μέσα στα πνευμόνια του πολύτιμο αέρα ελευθερίας που μόνο εδώ φυσάει τόσο όμορφα...
Δεν μας κλέβει κανείς την πολιτιστική μας κληρονομιά. Την έχουμε παραδώσει εμείς οι ίδιοι εδώ και κάτι αιώνες κι έχουμε κρατήσει από αυτήν μόνο το όνομα για να φέρνουμε στην επιφάνεια όποτε μας συμφέρει ενα υποτιθέμενο κληρονομικό δικαίωμα, λες κι ο σπουδαιότερος πολιτισμός που αναπτύχθηκε εδώ ήταν ένα χωράφι του παππού μας που μας ανήκει επειδή συνεχίζουμε να πατάμε πάνω του.
Οι νεοέλληνες που έχουν ψωμοτύρι τον ηρωισμό του Λεωνίδα και των τριακοσίων αλλά ψηφίζουν Εφιάλτες.
Είναι πολύ δύσκολες ώρες αυτές που περνάμε, το ξέρω, κι έχουμε εισπράξει πολύ απαξίωση και ύβρεις αλλά την αληθινή Ύβρη την έχουμε προκαλέσει εμείς οι ίδιοι. Με τη περιφρόνησή μας, την αδιαφορία μας, την παντελή έλλειψη ενδιαφέροντος για μάθηση. Την απαξίωση της κληρονομιάς μας η οποία τελικά δεν μας ανήκει. Γιατί θα ήθελα να ξέρω γιατί ένας Αθηναίος που δεν έχει ανέβει ποτέ να δει το Παρθενώνα από κοντά, δεν΄εχει διαβάσει κανένα βιβλίο να μάθει έστω και περιληπτικά την ιστορία του Παρθενώνα, που δεν έχει κανένα σύνδεσμο πνευματικά με τη κοσμοθεωρία εκείνων που έχτισαν Παρθενώνες θεωρεί τον εαυτό του κληρονόμο? Με πιο περίσσιο θράσος σκέφτεται πως μπορεί να σκέφτεται, να ζει, να πράττει σαν ένα βάρβαρο εισβολέα, αλλά να εισπράττει δόξα από κάτι που ούτε γνωρίζει ούτε ενδιαφέρθηκε ποτέ να μάθει?
Φυσικά το παραπανω κείμενο δεν αφορά εκείνους που φύλαξαν με σεβασμό Παρθενώνες μέσα στη ψυχή τους, που κράτησαν ζωντανό το πνεύμα τους μέσα σε όλη αυτή τη σαπίλα. Εκείνους που αφιέρωσαν τη ζωή του να φωνάζουν πως κάτι πρέπει ν΄αλλάξει σ΄αυτό το χώρο αλλά που σκεπάστηκαν πάντα οι φωνές τους από τους ήχους των σκυλάδικων και τις κόρνες των αυτοκινήτων. Εκείνους τους ανθρώπους που σίγουρα δεν πέταξαν τα χρησιμοποιημένα προφυλακτικά τους και τις σκατωμένες πάνες των παιδιών τους πάνω στα αρχαία ερείπια...
vasiliskos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου