Nάμαστε έτοιμοι. Kάθε ώρα είναι η δικιά μας ώρα

Αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ’ τα ξένα βήματα.. Pίχνουνε αλάτι οι γριές μανάδες στη φωτιά, ρίχνουνε χώμα στα μαλλιά τους ξερρίζωσαν τ' αμπέλια της Mονοβασιάς μη και γλυκάνει μαύρη ρώγα των εχτρών το στόμα, βάλαν σ' ένα σακκούλι των παππούδων τους τα κόκκαλα μαζί με τα μαχαιροπήρουνα και τριγυρνάνε έξω απ' τα τείχη της πατρίδας τους ψάχνοντας τόπο να ριζώσουνε στη νύχτα.  Ρίτσος Γιάννης - Ρωμιοσύνη