Παγκόσμια ημέρα του Παιδιού η 11η Δεκεμβρίου.Ελάχιστα έως καθόλου αφιερώματα στα ΜΜΕ της Εύβοιας, πολύ λίγα στα κεντρικά της Αθήνας. Στην Εύβοια βέβαια έχουμε το σοβαρό γεγονός των εκλογών του Επιμελητηρίου που εξελίσσεται και όλα τα μάτια και τ' αυτιά είναι στραμμένα σ' αυτό. Με παιδιά θ' ασχοληθούμε τώρα; Τα δικά μας τ' αγαπάμε ούτως ή άλλως. Τα άλλα τ' αγαπάνε οι δικοί τους γονείς και έτσι είμαστε ήσυχοι ν' ασχοληθούμε με σοβαρότερα θέματα.
Εγώ, πηγαίνοντας ως συνήθως σαν τους σολωμούς κόντρα στο ρεύμα, σήμερα θα γράψω για τα παιδιά, με αφορμή και τον Τηλεμαραθώνιο Αγάπης για τα Παιδιά που διοργανώνει η Ελληνική Επιτροπή της UNICEF σε συνεργασία με την ΕΡΤτην Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011.
Γράφω για τα δικά μας παιδιά που γεννιούνται σαν επισφράγηση ενός μεγάλου έρωτα, σαν προϊόν πειραματισμού μιας άγουρης σχέσης, σαν ελπίδα ενός συμβατικού γάμου, σαν επιβεβαίωση της δυνατότητάς μας να διαιωνιστούμε, σαν επιλογή να μη
μείνουμε μόνοι στα γεράματά μας, σαν απόφαση να πάμε κόντρα στα κατεστημένα που δεν δέχονται ακόμα τις ανύπαντρες μητέρες, σαν εσωτερική βαθειά παρόρμηση να γίνουμε γονείς.
Για όσα τα περιμένουμε με χτυποκάρδια να μεγαλώσουν και για όσα δεν τα περιμένει κανείς να γυρίσουν σπίτι.
Για όσα αγωνιζόμαστε να τα μεγαλώσουμε με θυσίες και κόπους ατέλειωτους και για όσα αναγκάζονται να παλέψουν σκληρά για μια θέση στον ήλιο.
Για όσα μας πουλάνε και μας αγοράζουν μ' ένα χαμόγελό τους και για όσα πουλάνε λουλούδια στα φανάρια.
Για όσα φροντίζουμε να μην τα φυσήξει αέρας και για όσα τα παγώνει ο βοριάς σαν τα κλαράκια.
Για όσα τα κοιμίζουμε με γλυκά τραγούδια στην αγκαλιά μας και για όσα κοιμούνται τρομαγμένα κάτω απ' τις γέφυρες.
Για την αθωότητα που δεν έχει φυλή, χρώμα και θρησκεία, αυτά δηλαδή τα στοιχεία που χωρίζουν τους ανθρώπους σε "δικούς μας" και "ξένους", σε "καλούς" και "κακούς".
Γράφω για όσα θα ζήσουν το παραμύθι των Χριστουγέννων στα όμορφα σπίτια τους και για όσα ίσως δεν βρουν ποτέ το δικό τους αστέρι.
Αν η αγκαλιά του κόσμου ήταν αληθινή τότε θα χωρούσαν όλα τα μικρούλια, αλλά δεν είναι.
Αν είχαμε τη δύναμη όλοι ν' ασχοληθούμε και μ' ένα άλλο παιδί εκτός από τα δικά μας τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα, αλλά δεν το κάνουμε γιατί λέμε ότι δεν έχουμε χρόνο και χρήμα. Απλά δεν έχουμε όλοι την ψυχή να το κάνουμε.
Αν οι κυβερνήσεις δαπανούσαν περισσότερα στην παιδική μέριμνα απ' ότι στους εξοπλισμούς τα προβλήματα θα εξαλείφονταν πολύ γρήγορα, αλλά δεν το κάνουν κι εμείς δεν τους πιέζουμε γιατί λέμε ότι δεν μας ακούνε και είναι όλοι ίδιοι. Απλά δεν το διεκδικούμε.
Σήμερα είναι πολύ δύσκολο να είσαι παιδί. Πολύ πιο δύσκολο από την εποχή του Τομ Σιώγερ και της Σταχτοπούτας.
Για να μιλήσουμε ενδεικτικά για την Ευρώπη αφήνοντας τα τραγικά ποσοστά παιδικών ασθενειών και πείνας στις άλλες ηπείρους ας αρκεστούμε σε μερικά στοιχεία που έδωσε πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Βάσει των στοιχείων αυτών από τα 78 εκατομμύρια πολιτών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, ένας στους τέσσερεις είναι παιδί. Δηλαδή 14.820.000 άτομα είναι παιδιά που απειλούνται από τη φτώχεια, το 19% των κατοίκων της Ευρωπαϊκής Ενωσης όταν στο σύνολο του γενικού πληθυσμού της γης το ποσοστό είναι χαμηλότερο δηλαδή 16%.
Στις περισσότερες χώρες της Ευρ. Ενωσης τα παιδιά διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο φτώχειας σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό.
Πέραν όσων όμως συμβαίνουν στην Ευρώπη σύμφωνα με εκτιμήσεις του Διεθνούς Κέντρου για τα Εξαφανισμένα και Θύματα Εκμετάλλευσης Παιδιά (International Center for Missing and Exploited Children) το 2012 ο αριθμός των παιδιών που ενδέχεται να πέσουν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης με σκοπό το κέρδος αναμένεται να αγγίξει τα 2.000.000 παιδιά παγκοσμίως, ενώ εκτιμάται ότι θα εξαφανιστούν συνολικά 8.000.000 παιδιά. Συνολικά 300.000.000 παιδιά εκτιμάται ότι θα κακοποιηθούν σεξουαλικά πριν την ενηλικίωσή τους.
Τα παραπάνω στοιχεία ανακοίνωσε το "Χαμόγελο του Παιδιού" με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού και επισημαίνει ότι για το 2009 οι παγκόσμιες γραμμές βοήθειας δέχτηκαν 14.087.484 κλήσεις.
Το "Χαμόγελο του Παιδιού" εδώ και 16 χρόνια στηρίζει υλικά, ψυχολογικά, ηθικά και ιατρικά τα παιδιά και μέχρι σήμερα έχει εξυπηρετήσει πάνω από 30.000 παιδιά στην Ελλάδα, ενώ ο αριθμός των παιδιών που έχουν ανάγκη αυξάνεται καθημερινά. Τα τελευταία χρόνια, ένας στους πέντε Ελληνες, ενήλικες ή παιδιά, έχουν καλέσει τη γραμμή SOS 1056 του "Χαμόγελου".
Η κεντρική ιδέα του Χαμόγελου είναι ότι η παιδική ηλικία αποτελεί τη βάση για κάθε ενήλικα. Γι΄αυτό το λόγο τα παιδιά θα πρέπει να ενθαρρύνονται σε κάθε τους προσπάθεια, να παίζουν, να νοιώθουν την αγάπη, την ασφάλεια και την προστασία των ενηλίκων από κάθε κίνδυνο που απειλεί την σωματική, ψυχική η πνευματική τους υγεία.
Η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών τον Δεκέμβριο του 1954 ξεκίνησε να προωθεί τον Χάρτη για την Παιδική Υγεία και Ασφάλεια τον οποίο ολοκλήρωσε και ψήφισε το 1959. Μετά από αρκετά χρόνια σοβαρής δουλειάς και παρατηρήσεων των ειδικών σε όλο τον κόσμο ο ΟΗΕ υιοθέτησε στις 20 Νοεμβρίου 1989 την Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, που αποτελεί το πλέον αποδεκτό κείμενο για τα ανθρώπινα δικαιώματα παγκοσμίως. Το κείμενο αυτό έχει επικυρωθεί από 191 χώρες εκτός των Η.Π.Α. και της Σομαλίας και τα 54 άρθρα του χωρίζονται σε 4 τομείς : Δικαιώματα Επιβίωσης, Ανάπτυξης, Προστασίας και Δικαιώματα Συμμετοχής. Η 20η Νοεμβρίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα των Δικαιωμάτων του Παιδιού.
Δυστυχώς όμως παρά τα διεθνή κείμενα προστασίας των παιδιών που σε πολλές χώρες αποτελούν γράμμα κενό, εκατομμύρια παιδιά εξακολουθούν να υποφέρουν από τη φτώχεια και την πείνα, να στερούνται της στοιχειώδους σχολικής εκπαίδευσης, εκατοντάδες χιλιάδες υφίστανται τις τραγικές συνέπειες του οικονομικού χάους, δεκάδες χιλιάδες πεθαίνουν, ακρωτηριάζονται ή μένουν ορφανά από τους πολέμους, πεθαίνουν από τον ιό του AIDS ή άλλες ασθένειες.
Τα στοιχεία είναι καταπέλτης για τον εφησυχασμό των συνειδήσεών μας.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της UNICEF για την παιδική φτώχεια ανάμεσα σε 24 χώρες μέλη του ΟΟΣΑ διαπιστώθηκε ότι η Ελλάδα υποφέρει από πολύ μεγάλες ανισότητες σε σχέση με άλλες ανεπτυγμένες χώρες. Η χώρα μας βρίσκεται σε δυσχερέστατη θέση σχετικά με τα κριτήρια που επηρεάζουν καθοριστικά την ανάπτυξη των παιδιών στην υλική ευημερία, την εκπαίδευση και την υγεία. Χαρακτηρίζεται από πολύ μεγάλες ανισότητες που οδηγούν τα παιδιά των ευάλωτων κοινωνικά ομάδων στο περιθώριο και τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Ο Τηλεμαραθώνιος Αγάπης είναι μια κορυφαία εκδήλωση της Ελληνικής Επιτροπής της UNICEF που σε συνεργασία με δήμους της Αττικής (Ιλιον, Πέραμα, Αγία Βαρβάρα) θα προχωρήσει σε εμβολιασμούς παιδιών κοινωνικών ομάδων που ζουν στη φτώχεια και τον αποκλεισμό. Ο Τηλεμαραθώνιος θα ξεκινήσει στις 4 μ.μ της Δευτέρας 12/12, θα μεταδοθεί δορυφορικά και το κοινό μπορεί να τηλεφωνεί στη γραμμή δωρεών Τηλεμαραθώνιος Αγάπης 211-1041-000.
Η παρουσία κάθε παιδιού στον κόσμο είναι πολύτιμη και μοναδική. Είναι ένα αναντικατάστατο δώρο της ζωής που πρέπει να μεγαλώσει με αγάπη και ασφάλεια, να έχει πλήρη δικαιώματα στην υγεία, και τη μόρφωση και ευκαιρίες ίσης συμμετοχής σε όλες τις ευκαιρίες της ζωής.
Μικρές ή μεγάλες οι οικονομικές μας δυνατότητες δεν είναι αυτές που θα καθορίσουν το πόσο μας ενδιαφέρουν τα παιδιά, όχι μόνο τα δικά μας αλλά όλα τα παιδιά του κόσμου. Κυρίως αυτά που έχουν πραγματικά την ανάγκη όλων μας γιατί δεν έχουν κανέναν δικό τους ενήλικο να τα σκεφθεί και να τα φροντίσει. Μπορούμε ν' ασχοληθούμε μαζί τους αρκεί να το θέλουμε. Να δώσουμε μέρος της αγάπης που νοιώθουμε για τα δικά μας παιδιά. Ετσι και τα δικά μας θα γίνουν πιο ευτυχισμένα και πιο ολοκληρωμένα άτομα.
Καθοριστικός παράγοντας της ενασχόλησής μας με τα παιδιά, πυξίδα για κάθε δραστηριότητά μας προς ώφελός τους είναι πρώτα και πάνω απ' όλα η αγάπη μας γι΄αυτά. Η αγάπη αυτή θα μας οδηγήσει ν' ανοίξουμε την καρδιά μας, τα μάτια μας και τ' αυτιά μας, να επικοινωνήσουμε με τους υπεύθυνους φορείς, να ενημερωθούμε από τις εφημερίδες, το Ιντερνετ, τους φίλους μας, να στηρίξουμε με τον τρόπο που μπορούμε συλλογικά ή ατομικά δραστηριότητες υπέρ των παιδιών, να συμμετέχουμε, να δραστηριοποιηθούμε στη γειτονιά, στο σχολείο, στην ενορία, στο σύλλογο, στον εθελοντισμό για τη μείωση και την εξάλειψη της παιδικής φτώχειας, της αρρώστιας και του αποκλεισμού παιδιών που μας έχουν τόση ανάγκη. Ο καθένας μας μπορεί να συμβάλλει.
Ενα λιθαράκι από όλους μας χτίζει το μεγάλο, δυνατό οικοδόμημα της παιδικής ευτυχίας !
Σοφία Μούτσου
Εκπαιδευτικός
τ. Δήμαρχος Στυρέων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου