Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

«Σε μπλε και πράσινο φόντο»



Άραγε σε τι; Στο ψέμα; Στην υποκρισία; Στο «άδειασμα» των μπλε και πράσινων ψηφοφόρων; Στην υποτέλεια και την οσφυοκαμψία; Στη ληστεία του ελληνικού λαού; Στην εκχώρηση της εθνικής ανεξαρτησίας; Στο ξεπούλημα των λιγνιτωρυχείων της ΔΕΗ αξίας 700 δις ευρώ «αντί πινακίου φακής»;



Στο μοίρασμα κοιτασμάτων πετρελαίου και ηλιακής ενέργειας σε Αμερικάνους και Γερμανούς;
Στη εγκαθίδρυση μόνιμης και σκληρής λιτότητας;
Στο συναγωνισμό καλύτερης κυβίστησης (η γνωστή σε όλους κωλοτούμπα) ανάμεσα στους μπλε και πράσινους «συνεργάτες»;
Στην αύξηση της ανεργίας σε εφταψήφια νούμερα;
Στην φορολογική καταλήστευση των λαϊκών εισοδημάτων;
Στην αλόγιστη ακρίβεια αγαθών και υπηρεσιών;
Στην ατιμωρησία των υπευθύνων των μπλε και πράσινων σκανδάλων;
Στην διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων;
Στην κατάργηση του εφάπαξ;
Στην κατάργηση της μονιμότητας;
Στην εξαφάνιση των συλλογικών συμβάσεων και την μετατροπή τους σε ατομικές;
Στην περαιτέρω απαξίωση του συνδικαλισμού;
Στην αύξηση της αστυνομικής τρομοκρατίας;
Στη συνέχιση της μείωσης της ιατροφαρμακευτικής κάλυψης εκ μέρους των ταμείων, μέχρι την τελική κατάργησή τους;
Στην αύξηση του διοικητικού και εργοδοτικού αυταρχισμού;
Σε νέα χαράτσια και κεφαλικούς φόρους;
Στη ακόμη μεγαλύτερη μείωση μισθών και συντάξεων;
Στη διάλυση των νοσοκομείων;
Στη διάλυση των σχολείων;
Στη διάλυση των πανεπιστημίων;
Κυβέρνηση συνεργασίας!

Από ποιους;
Από αυτούς που μέχρι χτες δήλωναν ( στα λόγια) πόσο πολύ διαφέρουν;
Από αυτούς που μας «σώζουν» εδώ και δύο χρόνια;
Από αυτούς που μας «έσωσαν» πριν από εφτά χρόνια;
Από αυτούς που μας «σώζουν» εδώ και τριάντα εφτά χρόνια;
Από εκείνους που ξεχνάνε την εθνική τους υπερηφάνεια, όταν σβήσουν τα φώτα της τηλεόρασης;
Από εκείνους που ξεχνάνε τις υποσχέσεις μόλις κλείσουν οι κάλπες;
Από εκείνους που άλλα υποστηρίζουν με τον Αυγερινό και άλλα με την Πούλια;
Από όλους αυτούς που αν γίνουν για μια μέρα Πινόκιο, δεν θα χωράνε, λόγω μύτης, να βγουν από τη 

Βουλή;
Από όλους αυτούς που δεν τρέπονται να τρώνε αμέριμνοι τη μπριζόλα τους με τα γιαούρτια να στάζουν από τα κεφάλια τους;
Από αυτούς που στις διαμαρτυρίες των πολιτών στους δρόμους απαντάνε με πρόσκληση για συζήτηση στο πολιτικό τους γραφείο;
Από αυτούς που ακολουθούν τους κομματικούς τσοπάνηδες φοβούμενοι να φύγουν από το κομματικό μαντρί;

Κυβέρνηση συνεργασίας!
Γιατί;
Για να καμφθούν οι αντιδράσεις του κόσμου;
Για να σταματήσουν το ανθρώπινο ποτάμι που θα χυθεί πάλι στους δρόμους;
Για να τρομάξουν και να εκβιάσουν τον κόσμο με «δόσεις» και «στάσεις πληρωμών»;
Για να μας απειλήσουν με τη δραχμή λες και τρομάξαμε λίγο με το ευρώ;
Για να μας φοβίσουν πως θα μας διώξουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση λες και έχουν να αρμέγουν κι άλλα κορόιδα σαν και μας;
Για να μας πείσουν πάλι για την «Ευρώπη των εργαζομένων» λες και δεν βλέπουμε πως πρόκειται για την «Ευρώπη των ανέργων»;
Για να μας ληστέψουν, δήθεν, με τη συναίνεσή μας;
Το μόνο που έμεινε να κάνουν πλέον ο κύριος Παπανδρέου και ο κύριος Σαμαράς είναι να διαλύσουν τα κόμματά τους και να φτιάξουν ένα, αφού τώρα πια, δεν κρατάνε ούτε τα προσχήματα και για πρωθυπουργό να προτείνουν τον κύριο Καραμανλή που διαθέτει και την κατάλληλη εμπειρία!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...