Ένας σημαντικός άνθρωπος για τους διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς είχε περιγράψει την εξέλιξη του ελληνικού προβλήματος ως εξής: «Θα σας δώσουν μερικές δόσεις της βοήθειας και όταν οχυρωθούν οι τράπεζές τους θα σας αφήσουν να πέσετε στο γκρεμό». Έκανε ένα σημαντικό λάθος.Δεν κατάλαβε πόσο ανοχύρωτες ήταν οι ευρωπαϊκές τράπεζες. Τώρα, όμως, τελείωσε ο χρόνος. Και για μας και για τους
άλλους.Τα πράγματα είναι απλά. Αν δεν πάρουν μία απόφαση που να ικανοποιεί τις αγορές για το πρόβλημα χρέους στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, τότε κινδυνεύει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Δηλαδή, ο παγκόσμιος καπιταλισμός. Ποιος στην χάρη μας! Ο κόσμος όλος να εξαρτάται από την μικρή και αδύναμη Ελλάδα…
Στις επόμενες ημέρες, πάντως, οι ηγέτες της Ευρώπης και στην συνέχεια των πιο ισχυρών χωρών του κόσμου θα πρέπει να αποφασίσουν να βάλουν ένα τέλος σε αυτή την ιστορία. Να κάνουν όλες εκείνες τις απαραίτητες ενέργειες για να πάψουν οι αγορές να στοχοποιούν την μια χώρα μετά από την άλλη.
Δεν είναι αρκετό να σώσουν μόνο την Ελλάδα. Δεν έχει νόημα για την Ευρώπη κάτι τέτοιο. Έχει νόημα για μας, αλλά όχι για τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Επίσης, είναι ανόητο να πιστεύουμε ότι θα μας σώσουν και όλα θα συνεχίσουν να εξελίσσονται σαν να μην έχει συμβεί το παραμικρό. Σαν να μην είμαστε εμείς οι υπεύθυνοι για τον υπερδανεισμό της χώρας.
Κι επιπλέον θα πρέπει να αφήσουμε κατά μέρος τους λεονταρισμούς και τους «τσαμπουκάδες». Οι άλλοι μας έχουν ανάγκη, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα εξακολουθήσουν για πολύ να ανέχονται την ανοησία μας. Μπορούν να μας σώσουν τώρα και να μας «αδειάσουν» αμέσως μετά. Η οποιαδήποτε «λύση» εφευρεθεί θα περιλαμβάνει αυτή την προοπτική. Είναι το μόνο σίγουρο…
Κάποιοι κύκλοι στην Αθήνα, όμως, θα ήθελαν να δουν μία τελείως διαφορετική εξέλιξη. Είναι άνθρωποι που πιστεύουν ότι μέσα από την πλήρη διάλυση των πάντων θα μπορέσουν να κρύψουν και στο τέλος να εξαφανίσουν τα δικά τους χρέη! Είναι εκείνοι που χρεοκόπησαν τις εταιρείες τους και οι ίδιοι απέκτησαν μεγάλες περιουσίες σε Ελλάδα και εξωτερικό. Δεν επιθυμούν τον εκσυγχρονισμό της χώρας, αλλά επιδιώκουν την συνέχιση της αφαίμαξης των πόρων της με κάθε τρόπο. Ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να επιστρέψουμε στην δραχμή! Και γι΄ αυτούς, όμως, τελειώνει ο χρόνος. Ο κόσμος είναι πολύ θυμωμένος για να ανεχτεί τέτοια παιγνίδια σε βάρος του μέλλοντος των παιδιών μας…
Θανάσης Μαυρίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου