Ονομάστηκε από εγχώρια και διεθνή Μέσα «νέο σχέδιο Μάρσαλ για την Ελλάδα». Οι πρόσφατες αποφάσεις του Συμβουλίου Κορυφής της ΕυρωπαϊκήςΕνωσης για το ελληνικό χρέος παραπέμπουν στη χρηματοδοτική ανάσα που είχε λάβειη Ελλάδα και η Ευρώπη από τις ΗΠΑ μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Μια ενίσχυσηπου από κάποιους θεωρήθηκε σωτηρία και από άλλους μέσο ελέγχου της πολιτικήςτου ελληνικού κράτους από τις ΗΠΑ - μια μορφή οικονομικής διπλωματίας καιπροάσπισης των αμερικανικών γεωπολιτικών συμφερόντων.
Στα ερείπια τουπολέμου, σε μια Δυτική Ευρώπη που βρισκόταν αντιμέτωπη με τη φτώχεια και τηνανεργία, οι Ηνωμένες Πολιτείες φοβούνταν ότι ο κομμουνισμός θα κέρδιζεψηφοφόρους και τα ευρωπαϊκά κράτη θα περιέρχονταν στη σφαίρα επιρροής τηςΣοβιετικής Ενωσης. Η Ελλάδα εγκαινίαζε την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου μετον Εμφύλιο και στην κατεχόμενη μεταπολεμική Γερμανία η βιομηχανική παραγωγήείχε πέσει στο ένα τρίτο σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία. Ο αμερικανόςπρόεδρος Χάρι Τρούμαν με τον υπουργό Εξωτερικών Τζορτζ Μάρσαλ αποφασίζουν το1947 να χρηματοδοτήσουν οι ΗΠΑ την ανάκαμψη της Ευρώπης. Με το σχέδιο Μάρσαλ(επισήμως γνωστό ως Πρόγραμμα Ευρωπαϊκής Ανάκαμψης) δόθηκαν από τις ΗΠΑ στηνΕυρώπη πάνω από 13 δισ. δολάρια την εποχή εκείνη. Διαγράφηκε το προπολεμικόγαλλικό χρέος και λίγα χρόνια αργότερα μέρος και του γερμανικού. Οπως έχειγράψει ο Μαρκ Μαζάουερ, καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, «ο Μάρσαλείχε συνειδητοποιήσει ότι τα πραγματικά οφέλη της αποφασιστικής παρέμβασής τουδεν ήταν ποσοτικά, αλλά κυρίως ψυχολογικά. Μονάχα η αυτοπεποίθηση που παρείχεμια ισχυρή κυβερνητική ηγεσία θα ήταν σε θέση να καθησυχάσει τις αγορές».Η Ελλάδα και η Τουρκία ήταν από τους πρώτους παραλήπτες τηςοικονομικής βοήθειας, ως χώρες που σύμφωνα με τις ΗΠΑ κινδύνευαν άμεσα από τηνεξάπλωση του κομμουνισμού. Συνολικά 16 κράτη (Ισλανδία, Νορβηγία, Σουηδία,Βρετανία, Δανία, Ιρλανδία, Ολλανδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Δυτική Γερμανία,Αυστρία, Γαλλία, Πορτογαλία, Ιταλία, Ελλάδα, Τουρκία) συμμετείχαν στο σχέδιοΜάρσαλ. Την περίοδο 1948-1949 το πρώτο πακέτο ελληνικής ενίσχυσης φτάνει τα 175εκατ. δολάρια. Συνολικά από το 1948 μέχρι και το 1951 η χώρα μας παίρνει 366εκατ. δολάρια. Μεγαλύτερη ενίσχυση δόθηκε στις μεγάλες βιομηχανικές δυνάμειςτης εποχής. Το ποσό που έλαβε η Γαλλία στη διάρκεια της τετραετίας ξεπέρασε ταδύο δισ. δολάρια, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο πήρε πάνω από 3 δισ.
Οι όροι της βοήθειαςτέθηκαν από την Ουάσιγκτον.
Στην Ελλάδα τη διαχείριση της οικονομικής ενίσχυσης ανέλαβεη Αμερικανική Οικονομική Αποστολή (AMAG) που εγκαταστάθηκε στην Αθήνα τονΙούνιο του 1947. Ο αρχηγός της αποστολής, Πολ Πόρτερ σε έκθεσή του είχεαναφερθεί στο πρόβλημα της ελληνικής γραφειοκρατίας και στα φαινόμενα διαφθοράςπου είχαν διαβρώσει την πολιτική και επιχειρηματική ζωή του τόπου. Η AMAGυπέδειξε στην ελληνική κυβέρνηση τη λήψη σκληρών μέτρων. Επέτρεψε εισαγωγέςβασικών αγαθών πρώτης ανάγκης και προώθησε την έκτακτη φορολόγηση εμπορικών καιβιομηχανικών τάξεων.
Τα έργα ανασυγκρότησης που άρχισαν μετά το τέλος τουΕμφυλίου Πολέμου περιελάμβαναν αποκατάσταση των δρόμων, του σιδηροδρομικούδικτύου, των λιμανιών και της διώρυγας της Κορίνθου. Το δεύτερο κύμα επενδύσεωνστόχευσε στην αναζωογόνηση της γεωργίας. Στα κράτη της Δυτικής Ευρώπης με τοσχέδιο Μάρσαλ το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν αυξήθηκε από 15% μέχρι και 25% τηνπερίοδο της τετραετίας, ενώ η βιομηχανική παραγωγή αυξήθηκε κατά 40% σεσύγκριση με την προπολεμική περίοδο.
Εφημερίδα Τα Νέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου