Η κατάρτιση του υγειονομικού χάρτη της χώρας, η συγκρότηση του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., η μελέτη για την αναδιάταξη – αναδιάρθρωση των Νοσοκομείω-ν, η ενδιάμεση και στη συνέχεια η τελική έκθεση των Ειδικών Εμπειρογνωμόνων στον Τομέα Υγείας, θα μπορούσαν να συμβάλλουν σε έναν εθνικό σχεδιασμό αναγέννησης και ποιοτικής ολοκλήρωσης του Εθνικού Συστήματος Υγείας – 28 χρόνια μετά την ψήφιση του Ιδρυτικού Νόμου 1397/83 – εάν αυτή ήταν η πραγματική πρόθεση της σημερινής Κυβέρνησης. Δεν είναι όμως.Το σχέδιο της κυβέρνησης
Την Μ. Τρίτη 20 Απριλίου στην πρώτη « Ευρεία Σύσκεψη για την αναδιάταξη των Μονάδων του ΕΣΥ», ο Υπουργός Υγείας κ. Λοβέρδος αποκαλύπτει ότι « το συνολικό μεσοπρόθεσμο σχέδιο που υιοθέτησε το Υπουργικό Συμβούλιο για την Υγεία αφορά τη συγκράτηση των δαπανών κατά 1 δις. 300 εκατ. ευρώ για το 2011, συν 350 εκατ. ευρώ από το 2012», ότι αυτή την επιδίωξη πρέπει να υπηρετήσει το σύνολο των παρεμβάσεων στην Υγεία – « η απόπειρα εξορθολογισμού του ΕΣΥ» -, και ότι εάν δεν επιτευχθεί « η επόμενη κίνηση θα είναι ένα 40% των Νοσοκομείων της χώρας να μην μπορεί να πληρωθεί τις ανάγκες του».
Να λοιπόν η πραγματική στόχευση της Κυβέρνησης. Η πάση θυσία περιστολή των δημόσιων δαπανών στην υγεία, ο παραμερισμός κάθε κριτηρίου ποιότητας και αποτελεσματικότητας των υπηρεσιών που προσφέρονται, η εγκατάλειψη κάθε στόχου βελτίωσης ( π.χ. της απόδοσης σε λειτουργία των 150 έτοιμων κλινών ΜΕΘ), οι οριζόντιες περικοπές που αδιαφορούν για επιπτώσεις στη κοινωνική χρησιμότητα των υπηρεσιών που ακρωτηριάζονται, η λογιστική υλοποίηση εν τέλει, των επιταγών των τοκογλύφων δανειστών της Ελλάδας και του επικαιροποιημένου Μνημονίου για μείωση των δαπανών στο 6% του ΑΕΠ.
Ο κ. Λοβέρδος μάλιστα καταλογίζει από τώρα ευθύνες ότι « επιταχύνουν και επισπεύδουν το μοιραίο, δηλαδή να μην μπορεί το Κράτος να αντεπεξέλθει στις δαπάνες του 40% των δομών του ΕΣΥ, όσοι με έναν τρόπο απερίσκεπτο ή δόλιο προσπαθούν να σταματήσουν την απόπειρα εξορθολογισμού του ΕΣΥ».
Διάλογος με προσδιορισμένο αποτέλεσμα!
Με τα δεδομένα αυτά, η Κυβέρνηση ανακοινώνει « την έναρξη κοινωνικού διαλόγου για την υγεία», στον οποίο όποιος προτείνει διαφορετικές επιλογές για τις ανάγκες του δημόσιου συστήματος υγείας θα είναι δολιοφθορέας που « επισπεύδει το μοιραίο…». Κι όλα αυτά, από ένα Κόμμα Εξουσίας που καταφανώς ευθύνεται και για την υπερχρέωση της χώρας που οδήγησε στην αδυναμία δανεισμού και στο Μνημόνιο εθνικής υποτέλειας , και για τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος στο χώρο της υγείας, και για την αγνόηση – στο παρελθόν - πορισμάτων «Σοφών», ακόμη και Νόμων, με συγκεκριμένες κατευθύνσεις μεταρρυθμίσεων στην υγεία.
Είναι λοιπόν απόλυτα δικαιολογημένη η απόφαση της ΟΕΝΓΕ να μην πάρει μέρος στην « παρωδία διαλόγου» που επιθυμεί η Κυβέρνηση, ιδιαίτερα όταν είναι γνωστή « η εξαπάτηση των νοσοκομειακών γιατρών στις μέχρι τώρα συζητήσεις με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας, για σοβαρά ζητήματα όπως η Κλαδική Σύμβαση Εργασίας – το πλαφόν στις πρόσθετες εφημερίες – το πρότυπο εφημερίας – τα αυτοτελή Τ.Ε.Π. – η ακύρωση των 2000 νέων θέσεων γιατρών ΕΣΥ στα υποστελεχωμένα Τμήματα…».
Είναι ακόμη προφανής η ανάγκη να αναλύσει η ΟΕΝΓΕ τις επιλογές που αξιοποιούν και δικές της επεξεργασμένες θέσεις, και νέες προτάσεις και εισηγήσεις, αλλά και μελέτες που κατατίθενται στον υποτιθέμενο κοινωνικό διάλογο, για να αναδείξει έναν διαφορετικό σχεδιασμό άμεσων βελτιώσεων των δημόσιων υπηρεσιών υγείας, εξοικονόμησης πόρων από σπατάλες - ανορθόλογες και διεφθαρμένες πρακτικές, και παρεμβάσεων που οδηγούν στη ποιοτική ολοκλήρωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Προηγείται η κατάρτιση του υγειονομικού χάρτη
Ζήτημα πρώτον: Η αναδιάταξη των Νοσοκομείων της χώρας οφείλει να αναμείνει την ολοκλήρωση της κατάρτισης του υγειονομικού χάρτη, να συνυπολογίσει τις δημόσιες δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, πρόνοιας και αποκατάστασης, που υπάρχουν και όσες πρέπει να οργανωθούν στα Αστικά Κέντρα.
Στο επίπεδο της Υγειονομικής Περιφέρειας πρέπει να επιδιωχθεί η αυτοδύναμη κάλυψη όλων των αναγκών, εκτός πολύ εξειδικευμένων υπηρεσιών που αναζητούνται σε δομές που δημιουργούνται με εθνικό σχεδιασμό. Κάθε πρόωρη συζήτηση για ενοποιήσεις Κλινικών, συγχωνεύσεις, καταργήσεις δομών, μετατροπές κλινικού αντικειμένου, κατανομές ρόλων για Νοσοκομεία και Τμήματα, είναι παράλογη εάν δεν προηγηθεί η συζήτηση για το τι ακριβώς θέλουμε να υπάρχει, και πως θα το επιτύχουμε με την επικαιροποίηση των Οργανισμών των Νοσοκομείων και την εφαρμογή τους.
Ζήτημα δεύτερον: Η οργάνωση της Π.Φ.Υ. στα Αστικά Κέντρα δεν πρέπει να υποταχθεί στην εξυπηρέτηση του καταναλωτικού μοντέλου ζήτησης υπηρεσιών υγείας. Πρέπει να αφορά και την πρόληψη και την παρακολούθηση χρονίως πασχόντων και την αντιμετώπιση οξέων περιστατικών – μη απειλητικών για τη ζωή – και την αποκατάσταση. Τα διαφορετικά καθήκοντα απαιτούν και διαφορετικά προσόντα στελέχωσης και αντίστοιχη εκπαιδευτική διαδικασία παραγωγής νέων ειδικευμένων γιατρών ( π.χ. ιατρική της εργασίας, σχολική υγιεινή, γηριατρική…).
Ζήτημα τρίτον : Όλες οι δομές Π.Φ.Υ., περίθαλψης και αποκατάστασης, εντάσσονται στο ΕΣΥ, μετά από ένα εύλογο μεταβατικό στάδιο. Εξασφαλίζουν ισότιμη πρόσβαση, παρέχουν υπηρεσίες σε υψηλό επίπεδο ποιότητας και δωρεάν στους άπορους – ανασφάλιστους. Ο Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείας ενοποιώντας τους κλάδους υγείας του ΙΚΑ, του ΟΠΑΔ, του ΟΑΕΕ και του ΟΓΑ, αναλαμβάνει – για οσο διάστημα υφίσταται - το κόστος της κάλυψης των ασφαλισμένων του ( το 85-90% των πολιτών ), συμβάλλεται και αναζητά υπηρεσίες κυρίως στο ΕΣΥ ( το οποίο ανακοστολογεί τις υπηρεσίες του ), χρηματοδοτείται από τον Κρατικό Προϋπολογισμό σε ποσοστό αρκετά μεγαλύτερο από το 0,6% του ΑΕΠ που προβλέπει ο Νόμος 3918/11, για να καλύπτει πραγματικές ανάγκες.
Η επείγουσα περίθαλψη
Ζήτημα τέταρτο: Η οργάνωση της Επείγουσας Περίθαλψης είναι το πιο καυτό θέμα για άμεσες αποφάσεις. Περιλαμβάνει: την ανασυγκρότηση του ΕΚΑΒ, την λειτουργία αυτοτελών Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών, την επαρκή στελέχωση και εξοπλισμό όλων των δομών που συμβάλλουν στην αντιμετώπιση έκτακτων περιστατικών, την ικανοποιητική λειτουργία όλων των αναγκαίων Μονάδων Εντατικής Θεραπείας – Μ.Α.Φ. – Μ.ΕΝ. Νεογνών, την αναδιάρθρωση του συστήματος εφημεριών. Στο ζήτημα αυτό κρίνεται και το έσχατο όριο της κυβερνητικής αξιοπιστίας και η συναίσθηση των ευθυνών της έναντι της υγείας των πολιτών την ώρα της ανάγκης. Η μετακίνηση της 32χρονης εγκύου ( που χάθηκε η ζωή της ) από το Νοσοκομείο Πτολεμαϊδας στο Νοσοκομείο Κοζάνης για λόγους μη εφημερίας Παιδιάτρου, ήταν εγκληματική για το σημερινό σύστημα στελέχωσης και εφημεριών πολλών Νοσοκομείων της περιφέρειας και για όσους το διατηρούν.
Συγκεκριμένο σχέδιο οργάνωσης αυτοτελών ΤΕΠ υπάρχει στο Υπουργείο Υγείας από την 21-12-10. Δεν έγινε όμως κανένα βήμα εφαρμογής του.
Ο κ. Λιαρόπουλος στην «μελέτη για την αναδιάρθρωση των Νοσοκομείων της χώρας» προτείνει τώρα τη λειτουργία « ανεξάρτητων ΤΕΠ στα νοσοκομειακά συγκροτήματα, στελεχωμένων από 6-7 γιατρούς Επείγουσας Ιατρικής πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, που θα υπογράφουν ξεχωριστή σύμβαση, θα εργάζονται σε κυλιόμενα 8ωρα… και από ειδικευόμενους Επείγουσας Ιατρικής…», όταν γνωρίζει ή όφειλε να γνωρίζει ότι γιατροί Επείγουσας Ιατρικής υπάρχουν ελάχιστοι (εκπαιδευμένοι στο εξωτερικό ), ότι η Επείγουσα Ιατρική δεν έχει αναγνωριστεί στην Ελλάδα ως ξεχωριστή ειδικότητα, αλλά ούτε και στις πρόσφατες προτάσεις της Επιτροπής Εκπαίδευσης του ΚΕΣΥ περιέχεται.
Ο κ. Λιαρόπουλος προτείνει ακόμη την « εφημερία κατά Τομέα», μια επιλογή που θα γύριζε την Ιατρική στις συνθήκες του 1950 και θα οδηγούσε π.χ. τον Γυναικολόγο-Μαιευτήρα που εφημερεύει στον Χειρουργικό Τομέα, να δίνει οδηγίες για τη νοσηλεία ορθοπεδικών-ουρολογικών-ΩΡΛ-οφθαλμολογικών-χειρουργημένων ασθενών, ακόμη και για οδοντιατρική περίθαλψη….
Η ΟΕΝΓΕ έχει προτείνει την αντικατάσταση του άδικου, ισοπεδωτικού και πλασματικού συστήματος εφημεριών που καθιερώθηκε από τον Νόμο 3868/10 , με πρότυπο εφημερίας ανά Υγειονομική Περιφέρεια, και συγκεκριμένους κανόνες ασφαλούς – ποιοτικής και αποτελεσματικής εφημέρευσης, στους οποίους θα καταλήξει το Γ.Σ. στη βάση εισήγησης που ήδη συζητείται.
Οι προτάσεις του κ. Μόσιαλου στην « Ενδιάμεση Έκθεση των Ειδικών Εμπειρογνωμόνων στον Τομέα Υγείας» για « να προσδιοριστεί συνολικά σε επίπεδο Νομού τι συνιστά μια ασφαλή εφημερία», για « καθορισμό ειδικοτήτων που θα πρέπει να είναι σε ενεργό εφημερία και σε ετοιμότητα», για « στελέχωση με βάση νέους Οργανισμούς και κριτήρια παραγωγικότητας», και ότι « το ζητούμενο είναι ένα σύστημα εφημεριών αποτελεσματικό, το οποίο ταυτόχρονα να συμβάλλει στην εξοικονόμηση κονδυλίων και ανθρώπινων πόρων…», αποτελούν ασφαλώς μια βάση συζήτησης. Εκείνο που εξοργίζει, είναι οι περιβόητες αναλύσεις του κ.Λιαρόπουλου ότι τα κενά στελέχωσης στα Νοσοκομεία της περιφέρειας δεν απαιτούν τις προσλήψεις που είχαν σχεδιαστεί, διότι « θα τα καλύψουν μετακινήσεις γιατρών ΕΣΥ από τα Νοσοκομεία του Κέντρου» ( στα οποία ανακαλύπτει ότι « περισσεύουν 6500 γιατροί», ενώ το σύνολο των γιατρών ΕΣΥ στα Νοσοκομεία όλης της χώρας ανέρχονται σε 12353 ).
Ζήτημα πέμπτο : Ιδιαίτερα τούτη τη περίοδο, που την υπερχρέωση και τα ελλείμματα της εθνικής οικονομίας καλούνται να τα πληρώσουν τα πιο φτωχά στρώματα και όσοι δεν « τα φάγανε» μαζί με τα πιράνχας, η αναγκαιότητα για ΑΝΑΣΤΑΣΗ και ποιοτική ολοκλήρωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας στη πρωτοβάθμια φροντίδα, στη περίθαλψη, στην αποκατάσταση της υγείας, είναι από τα πιο κρίσιμα εθνικά καθήκοντα.
Του Σάκη Παπαδόπουλου - * Ο Σάκης Παπαδόπουλος είναι μέλος της Ε.Γ. Της ΟΕΝΓΕ
Δημοσιεύτηκε πριν το 'πόρισμα' του κ.Λιαρόπουλου - Δευτέρα, 09 Μαΐου 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου