«Καλλικράτης»: Μία εξαιρετική δικαιολογία για να μην πληρώνεται τίποτε…

Τελικά ο «Καλλικράτης» μπορεί να ξεκίνησε ως μία φιλόδοξη τομή στα διοικητικά θέματα του Κράτους, αλλά έχει καταλήξει ως το τέλειο άλλοθι για να μην πληρώνεται τίποτε και να σωρεύονται οφειλές. Τί σημαίνει αυτό; Ότι ο οποιοδήποτε «άτυχος» είχε κάποια οικονομικήσυναλλαγή με κάποιο Δήμο της χώρας, έχει κόψει το σχετικό τιμολόγιο και – εννοείται – έχει καταβάλει το ΦΠΑ που αντιστοιχεί σε αυτό, περιμένει να πληρωθεί, όταν θα
δεήσει το κεντρικό κρατικό ταμείο να στείλει κάποια χρήματα στον οφειλέτη Δήμο. Εκτός από αυτήν την πτυχή, το Κράτος λειτουργώντας με μία ακατανόητη συλλογιστική δεν πληρώνει κανέναν από τους αιρετούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με αποτέλεσμα να σωρεύονται και άλλα χρέη, τα οποία λογικό είναι ότι κάποτε θα πρέπει να εξοφληθούν. 


Την ίδια στιγμή, το ατελείωτο «μπάχαλο» και το «παιχνίδι της κολοκυθιάς» με το ερώτημα «τίνος είναι η αρμοδιότητα» συνεχίζεται… ακάθεκτο. Οι περιφέρειες δείχνουν για ένα ζήτημα – ας πούμε της κοινωνικής πρόνοιας – τους Δήμους, οι Δήμοι επιστρέφουν το «μπαλλάκι» στις περιφέρειες, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση αποδεικνύεται ότι υπάρχει γιατί με κάποιον τρόπο έπρεπε να βολευτεί κόσμος και να δικαιολογούνται χρήματα και πάει λέγοντας. 


Τί σόϊ διοικητική μεταρρύθμιση είνα αυτή, όταν τα πάντα έχουν απορρυθμιστεί μένει να το γράψει η Ιστορία..