Είναι ένα πολύ σκληρό νομοθέτημα όταν για παράδειγμα, αν έχεις πληρώσει τα δύο τρίτα του δανείου και αδυνατείς περαιτέρω, η τράπεζα σε πτωχεύει παίρνοντας σου το σπίτι περιουσία και κάθε εισόδημα άνω των 1200 μέχρι να συμπληρωθεί το ποσό.
Αν θες να το αγοράσεις ξανά θα πρέπει να καταβάλεις όλη την εμπορική αξία και όχι το υπόλοιπο της οφειλής! Αν είχες μετατραπεί σε ενοικιαστή στο σπίτι σου, το ποσό των ενοικίων για 12 έτη δεν αφαιρείται από το ποσό επαναγοράς! (αν μπορέσεις να βρεις τα χρήματα, λέμε τώρα...).
Αθλιότητες που ούτε στις ΗΠΑ, τη Μέκκα του φιλελευθερισμού δε συμβαίνουν. Εκεί, άπαξ και σου πήραν το σπίτι παύουν οι οφειλές.
Φυσικά για ποσά κακοπληρωτών σε off shores του εξωτερικού ούτε λόγος, είναι καλά προστατευμένα...
Απέναντι σ αυτά τα τραγικά, οι κυβερνητικοί βουλευτές δεν είχαν καμία κριτική και καμία βελτίωση να προτείνουν. Ούτε καν επιφύλαξη! Τους παρακολουθούσα να αναλώνονται στο γιατί συζητιέται τώρα, εν μέσω πανδημίας, λες και θα πρεπε να καταργηθεί ο κοινοβουλευτισμός και να περνάνε όλα στα μουλωχτά, όπως έγινε με το περιβαλλοντοκτόνο νόμο και άλλα κρίσιμα νομοθετήματα. Και γιατί, για να αντιστρέψω το ερώτημα η πανδημία δεν εμποδίζει αυτούς να φέρνουν τέτοιες διατάξεις; Τώρα που άλλωστε η κοινωνία είναι σε ακόμη δυσκολότερη κατάσταση.
Αν δεν ήταν ο φόβος του ιού που κυριαρχεί και τα ΜΜΕ που κάνουν κι αυτά ό,τι μπορούν να συσκοτίσουν, οι αντιδράσεις θα έπρεπε να είναι πολύ μεγαλύτερες. Φοβάμαι ότι η παρατεινόμενη οικονομική δυσπραγία μαζί με νόμους σαν κι αυτόν θα τσακίσουν την όποια κοινωνική συνοχή έχει απομείνει...
Συμεών Κεδίκογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου