Η συμμετοχή στην απεργία και την απεργιακή συγκέντρωση ήταν η καλύτερη απάντηση στην εργοδοσία, την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα που διεκδικούν τον κυβερνητικό θώκο συμφωνώντας στην εφαρμογή την ίδιας πολιτικής.
Η μάχη της απεργίας δόθηκε από το βράδυ της Τετάρτης στην πύλη της Coca Cola στο Σχηματάρι αλλά και τα ξημερώματα που η εργοδοσία με ψέματα και εκβιαστικά διλλήματα σχεδίαζε να βάλει μπρος την παραγωγική διαδικασία. Επίσης τα ξημερώματα απεργιακές φρουρές υπήρχαν και στις πύλες του ΝΗΡΕΑ στην Καστέλλα Ψαχνών Ευβοίας αλλά και στο εργοστάσιο παραγωγής ζωοτροφών (πρώην Kego) του ίδιου ομίλου στον Βατώντα Αρτάκης Ευβοίας.
Στην τελευταία περίπτωση η εργοδοσία επιδίωξε να σπάσει την απεργία με την αστυνομία που κάλεσε ο διευθυντής του εργοστασίου αξιοποιώντας το αντιδραστικό νομοθετικό οπλοστάσιο που έχουν διαμορφώσει όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις. Περιφρούρηση για την επιτυχία της απεργίας έγινε και στο Νοσοκομείο της Χαλκίδας.
Η απεργιακή συγκέντρωση των σωματείων που έγινε στις 10:30 στην πλατεία αγοράς είχε μαζική συμμετοχή από χώρους δουλειάς που απέργησαν.
Από το βήμα της συγκέντρωσης απεύθυναν χαιρετισμό οι Ντούρμας Κωνσταντίνος, πρόεδρος του Δημοσίου ΙΕΚ Χαλκίδας, Κώστας Κέκης μέλος ΔΣ της Ένωσης Πυροσβεστών Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, Χαρά Νίκα, πρόεδρος ΕΛΜΕ Εύβοιας, Βουσουρέλη Ματίνα, πρόεδρος του σωματείου της Αλατίνης και Λοξός Σπύρος, πρόεδρος του σωματείου του ΝΗΡΕΑ.
Την κεντρική ομιλία έκανε ο πρόεδρος του Συνδικάτου Τροφίμων & Ποτών Εύβοιας – Βοιωτίας και μέλος της Διοίκησης της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Γάλακτος Τροφίμων και Ποτών και του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας, Τζαβάρας Γιάννης.
Ξεκινώντας την κεντρική ομιλία της συγκέντρωσης αναφέρθηκε στη σημαντική παρακαταθήκη που αφήνει η συμμετοχή όσων “αψήφησαν την τρομοκρατία και το φόβο, που ξεπέρασαν την προπαγάνδα της εργοδοσίας, της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, των άλλων αστικών κομμάτων” και απέργησαν.
Αναφέρθηκε στην ιδιαίτερη σημασία αυτής της απεργίας στο επίκεντρο της οποίας βρίσκεται “η υπεράσπιση του κορυφαίου δικαιώματος της εργατικής τάξης, του δικαιώματος στην απεργία”.
Στην υποκρισία της κυβέρνησης που επικαλείται τη δημοκρατία που “τελειώνει μόλις ο εργάτης πατήσει το πόδι του μέσα στο χώρο δουλειάς”. Τη δημοκρατία που επιτρέπει τη σφαγή των δικαιωμάτων με ενώσεις προσώπων του 15% των εργαζομένων που στήνει η εργοδοσία με διευθυντικά στελέχη και προϊσταμένους, ενώ όταν είναι για διεκδικήσεις απαιτείται συμφωνία του 50 + 1%.
Στην ομιλία έγινε αναφορά στη δράση που ανέπτυξαν οι ταξικές δυνάμεις που συσπειρώνονται στο Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο και τις σημαντικές πρωτοβουλίες όλου του προηγούμενου χρονικού διαστήματος.
“Η ακαριαία αντίδραση από το ταξικό κίνημα, από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ με τις μαζικές και μαχητικές διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα την προηγούμενη Τρίτη… οργανώσαμε αγωνιστική υποδοχή στον υφυπουργό παιδείας που επισκέφτηκε την πόλη μας πριν λίγες ημέρες… με εξορμήσεις σε δεκάδες χώρους δουλειάς, περιοδείες, γενικές συνελεύσεις για την επιτυχία της απεργίας… πήραμε πρωτοβουλία μέσω των εκπροσώπων μας στη Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου για την πραγματοποίηση σύσκεψης των πρωτοβάθμιων σωματείων…
Από τους εργασιακούς χώρους που δόθηκε η μάχη της απεργίας στείλαμε μήνυμα στην εργοδοσία και στην κυβέρνηση…
Στον εργασιακό χώρο του ΝΗΡΕΑ είναι μεγάλη η συμμετοχή… όπως και στον εργασιακό χώρο του ΚΕΛΑΪΔΙΤΗ παρά την πιθανή επικείμενη αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος.
Στον ΒΟΚΤΑΣ η εργοδοσία μπροστά στο φόβο της κινητοποίησης δεν προγραμμάτισε παραγωγή για σήμερα. Η Coca Cola νέκρωσε όπως νέκρωσε και η Αλατίνη όπου οι γυναίκες που είναι πλειοψηφία στο εργοστάσιο φαίνεται ότι φοράνε παντελόνια σε αντίθεση με πολλούς στα λόγια επαναστάτες.”
Διεξοδική και συγκεκριμένη ήταν και η κριτική που ασκήθηκε στον εργοδοτικό – κυβερνητικό συνδικαλισμό που υπονόμευσε με κάθε τρόπο την απεργία και ήταν επί της ουσίας μηχανισμός απεργοσπασίας “… συνάδελφοι είναι άλλο πράγμα να μη συμφωνούμε σε όλα και να δίνουμε τη μάχη της απεργίας και άλλο πράγμα να υπονομεύουμε την απεργία όπως έκανε η πλειοψηφία της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας...
Δεν είναι υπονόμευση ότι σε κανέναν από τους εργασιακούς χώρους στους οποίους εργάζεται η πλειοψηφία δεν δόθηκε η μάχη της απεργίας; Στην ΑΓΕΤ στο Αλιβέρι, στην ΤΕΜΠΟ, στα Ναυπηγεία, εκεί όπου πλειοψηφούν δυνάμεις που στήριξαν την πλειοψηφία του Εργατικού Κέντρου, έφτασαν ακόμα και στο σημείο να πάρουν απόφαση μη συμμετοχής στην απεργία.
Σε άλλους χώρους όπως στον ΑΗΣ την υπονόμευσαν στην πράξη, ενώ υπονόμευσαν την απεργία ακόμα και εκεί που πάρθηκε απόφαση όπως στη ΛΑΡΚΟ. Στη ΣΥΝΚΟ για μία ακόμη φορά το σωματείο μετέτρεψε την 24ωρη απεργία της ΓΣΕΕ σε 3ωρη στάση εργασίας. Αυτή είναι η συμβολή της πλειοψηφίας του Εργατικού Κέντρου στη σημερινή απεργία και αυτή η στάση είναι ενιαία ανεξάρτητα από τις αποχρώσεις που την συγκροτούν…
Έτσι την καταλαβαίνουν της απεργία οι συνάδελφοι; Απεργία χωρίς απεργούς;… Αυτός είναι ο αποκαλούμενος κυβερνητικός εργοδοτικός συνδικαλισμός…”.
Μέσα από την ομιλία έγινε “… ξεκάθαρο προς κάθε κατεύθυνση. Προς την εργοδοσία, την κυβέρνηση, τον εργοδοτικό – κυβερνητικό συνδικαλισμό ότι έχουμε ακλόνητη την πεποίθηση ότι η δύναμη της εργατικής τάξης είναι αστείρευτη αν οργανωθεί και αντεπιτεθεί σημαδεύοντας τον πραγματικό αντίπαλο, τα αφεντικά και την εξουσία τους. Έχουμε μεγάλη πίστη σε αυτή τη δύναμη”.
Στο κλείσιμο της ομιλίας απευθύνθηκε κάλεσμα για τη συνέχιση του αγώνα επικεντρώνοντας στην προσπάθεια να μπουν ακόμα περισσότερες δυνάμεις σε αυτόν καθώς η επίθεση συνεχίζεται αμείωτη.
ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΤΡΟΦΙΜΩΝ-ΠΟΤΩΝ ΕΥΒΟΙΑΣ- ΒΟΙΩΤΙΑΣ
ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΜΕΤΑΛΛΟΥ Ν. ΕΥΒΟΙΑΣ
ΕΝΩΣΗ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΧΑΛΚΙΔΑΣ
ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΙΤΩΝ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΧΑΛΚΙΔΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου