Πολύς λόγος έγινε αυτές τις μέρες για την τροπολογία για τα εργασιακά που αποσύρθηκε - προκειμένου να γίνει μεγαλύτερη επεξεργασία και να επανακατατεθεί πληρέστερη και σε νομοσχέδιο, ώστε να δοθεί η δυνατότητα να υπάρξει εκτενής συζήτηση στη βουλή
Επειδή δεξιά και “αριστερά” ακούμε για δήθεν κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία, ας
δούμε την αλήθεια.
δούμε την αλήθεια.
Η συμφωνία με τους δανειστές για τα εργασιακά που ήταν αποτέλεσμα της σκληρής διαπραγμάτευσης στα πλαίσια της δεύτερης και τρίτης αξιολόγησης, εκτός από την ουσιαστική επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων από τον Αύγουστο του 2018 (μέσω της επαναφοράς της επεκτασιμότητας των ΣΣΕ και της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης σε περίπτωση συρροής 2 ή περισσοτέρων ΣΣΕ), αφορά κυρίως δύο βασικές ρυθμίσεις:
1) Αλλαγή του ν.1264/82 στο θέμα της απαρτίας γενικής συνέλευσης σωματείου ιγα προκήρυξη απεργίας.
Το προηγούμενο διάστημα υπήρξε έντονη πίεση για την την αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου από τους δανειστές σε αγαστή συνεργασία με τα εγχώρια συμφέροντα ( ΣΕΒ ) και τη ΝΔ , κυρίως όσον αφορά στις διαδικασίες προκήρυξης της απεργίας (με προβλέψεις που θα έκαναν δύσκολη έως αδύνατη την απόφαση για απεργία) , τα συνδικαλιστικά δικαιώματα και την προστασία των συνδικαλιστών.
Η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Εργασίας κατάφεραν μέσα από τη διαπραγμάτευση να περιοριστεί η αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου ουσιαστικά μόνο στο θέμα της απαρτίας της γενικής συνέλευσης για προκήρυξη απεργίας (αύξηση του ποσοστού συμμετοχής των μελών από το 1/3 στο 50%) στα πρωτοβάθμια σωματεία που δεν έχουν ευρύτερη γεωγραφική εμβέλεια.
Δηλαδή η μοναδική αλλαγή αφορά το άρθρο 8 του ν.1264/82 και όχι το άρθρο 20 το οποίο θα εξακολουθήσει να είναι σε ισχύ. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ΔΕΝ αλλάζει τίποτα στην διαδικασία προκήρυξης απεργίας (απόφαση Δ.Σ.) σε κλαδικά, περιφερειακά και πανελλαδικά πρωτοβάθμια σωματεία , όπως φυσικά και στα δευτεροβάθμια ( ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα ) και στα τριτοβάθμια.
Η αλλαγή αφορά αποκλειστικά στα πρωτοβάθμια επιχειρησιακά σωματεία που δεν είναι ευρύτερης περιφέρειας, δηλαδή αφορούν συγκεκριμένο χώρο εργασίας.
Με αυτό το δεδομένο, η αύξηση του ποσοστού της απαρτίας στις γενικές συνελεύσεις για προκήρυξη απεργίας στο 50% των οικονομικά τακτοποιημένων μελών του σωματείου, αποτελεί μια υποχώρηση στα πλαίσια της διαπραγμάτευσης, που όμως δεν δημιουργεί σημαντικό πρόβλημα στην λήψη απόφασης για απεργία. (Άλλωστε, σε κάθε περίπτωση η απεργία μπορεί να προκηρυχθεί και από το δευτεροβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο.)
Τέλος - και ανεξάρτητα από τη συγκεκριμένη ρύθμιση- δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η αύξηση της συμμετοχής των εργαζομένων μελών ενός πρωτοβάθμιου επιχειρησιακού σωματείου στις διαδικασίες για τη λήψη αποφάσεων , είναι απολύτως απαραίτητη για την επιτυχία μιας απεργιακής κινητοποίησης.
Η μαζικότητα και η αποτελεσματικότητα του εργατικού κινήματος αποτελούν ένα μεγάλο στοίχημα το οποίο το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να κερδίσει αν θέλει να ανταποκριθεί στον ιστορικό του ρόλο και εμείς οφείλουμε με την παρουσία και τη δράση μας στα σωματεία να βοηθήσουμε σε αυτή την κατεύθυνση.
2) Προτεραιότητα στις αποζημιώσεις των εργαζόμενων σε περίπτωση πτώχευσης επιχειρήσεων για αποδοχές έως έξι μηνών.
Έως τώρα σε περιπτώσεις πτωχεύσεων επιχειρήσεων προηγούνταν η ικανοποίηση των οφειλών στις τράπεζες , μετά στο δημόσιο και τέλος στους εργαζόμενους με αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές οι εργαζόμενοι της πτωχευμένης επιχείρησης να μην παίρνουν καμία αποζημίωση. Με την αλλαγή που γίνεται οι εργαζόμενοι θα είναι πρώτοι στη λίστα των αποζημιώσεων για αποδοχές μέχρι 6 μηνών.
Αν και προφανώς επιδίωξή μας ήταν και είναι οι εργαζόμενοι να ικανοποιούνται πρώτοι και στο σύνολο των απαιτήσεών τους, δεν μπορεί να παραγνωρίσει κανείς ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση είναι ιδιαίτερα θετική για τους εργαζόμενους των πτωχευμένων επιχειρήσεων και αποτελεί σημαντική επιτυχία της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές.
Χαλκίδα 12 Δεκ. 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου